شعار سال: آموزش و پرورش در دولت یازدهم یک وزارتخانه پرحاشیه بود،‌ چرا که از همان روزهای اول دولت، مجلسی‌ها این وزارتخانه را زیر ذره بین بردند تا جایی که در طول سه سال دولت اعتدال، چهار کارت زرد نصیب علی اصغر فانی وزیر سابق این وزارتخانه شد. اگرچه قرار بود در اواخر مهر ماه امسال فانی برای بار دوم استیضاح شود تا در مقابل نمایندگان مجلس از عملکردش دفاع کند اما عمر وزارتش به رو در رویی با بهارستان نشین‌ها قد نداد و پیش از آنکه پایش به مجلس باز شود خودش به استعفا تن داد تا «فخرالدین دانش آشتیانی» تنها هشت ماه مانده به پایان کار دولت یازدهم بر صندلی این وزارتخانه تکیه زند. طبقه چهارم ساختمان شهید رجایی محل قرار ما با وزیر آموزش و پرورش بود. وزیری که با جدیت و صراحت پاسخ می‌دهد و باکی از کسی ندارد. او همان روزهایی که وزارتخانه را از وزیر سابق تحویل گرفت به خوبی می‌دانست که این وزارتخانه با کسری بودجه وکمبود اعتبار و مطالبات پرداخت نشده معلمان روبه‌رو است. البته خودش می‌گوید «پرورش» گمشده این روزهای مدارس کشور است که مسئولان آموزشی در این سال‌ها نسبت به آن کوتاهی کرده‌اند. موضوعی که به گفته دانش آشتیانی فقدانش موجب افزایش آسیب‌های اجتماعی در بین برخی از دانش‌آموزان شده است. برای همین تأکید می‌کند در این مدت باقی مانده از دولت یازدهم فقط می‌خواهد به موضوع تعلیم و تربیت در مدارس بپردازد.

طی سه ماهی که شما مسئولیت وزارت آموزش و پرورش را بر‌عهده گرفتید، چه مشکلی در وزارتخانه ذهن شما را درگیر کرده است که باید برای آن برنامه‌ریزی عاجلی کنید؟

مهم‌ترین مشکل ما کارکرد نظام تعلیم و تربیت در مدارس است. متأسفانه کارکرد آموزش و پرورش بیشتر در حوزه آموزش بوده است. در این سال‌ها اگر بحث برنامه‌ریزی آموزشی داشتیم، بیشترین بحث ما این بود که فارغ‌التحصیلانی داشته باشیم که بتوانند در جامعه کارکرد بهتری داشته باشند. بنابراین فکرمی‌کنم یکی از چالش‌هایی که در نظام تعلیم و تربیت با آن روبه‌رو هستیم این است که فارغ‌التحصیل‌های ما تأثیرگذاری که باید در جامعه داشته باشند ، ندارند. توجه کنید که متخصصان اقتصادی کشورها وقتی می‌خواهند درباره توسعه اقتصادی کشوری حرف بزنند، می‌گویند کشوری می‌تواند به توسعه فکر کند که زیرساخت‌هایش درست باشد. برای زیرساخت‌ها مهم‌ترین مسأله‌ای که مطرح می‌شود، نظام تعلیم و تربیت است. علت هم این است که کارکرد نظام تعلیم و تربیت و مأموریت مدرسه تنها مسائل و محتوای آموزشی و کتاب‌های درسی نیست بلکه آن دانش و مهارت‌های زندگی است که به دانش‌آموز منتقل ‌شود. بنابراین هم اکنون مهم‌ترین مسأله ما این است که کارکرد واقعی مدرسه را تعریف کنیم و در نهایت باید دید که این نگاه و کارکرد چگونه تحقق پیدا می‌کند. ببینید یکی از مهم‌ترین مسائل ما این است که حتی خیلی از خانواده‌ها هم درباره اهداف فرستادن فرزندانشان به مدارس چیزی نمی‌دانند. خیلی‌ها می‌گویند می‌آید تا باسواد شود، شیمی، فیزیک و ریاضی یاد بگیرد. آن ها نمی‌دانند که فرزندشان به مدرسه می‌آید تا پرورش پیدا کند، تا مهارت زندگی یاد بگیرد. آنها نمی‌دانند که مدرسه رفتن فقط برای با سواد شدن نیست. با این همه به نظرم می‌رسد که باید یک آگاهی و بینشی در جامعه مطرح شود و اولیا را نسبت به کارکرد مدرسه آشنا کنیم و به آن ها بگوییم که تربیت و پرورش کودکان برای ما مهم‌تر از یادگیری ریاضی و فیزیک است.

یعنی شما از مدیران خواسته اید که در مدارس به موضوع تربیت و پرورش کودکان بیشتر بپردازند؟

بله دقیقاً. در این مدت بیشتر بحث‌هایم درباره مباحث پرورشی و بینشی بوده است. در این سه ماه با مدیران استان‌ها جلسات مختلفی را برگزار کردم و با رؤسای مناطق هم جلساتی را گذاشتم. همچنین در هر استانی که می‌روم، می‌خواهم با جمعی از معلمان و مدیران مدارس صحبت کنم. هدفم این است ابتدا این نگرش را در بین همکارانم جابیندازم که مدرسه فقط جای یاد گرفتن فیزیک، ریاضی و ادبیات نیست، بلکه مدرسه جایگاهی است که دانش‌آموز باید تربیت شود، یاد بگیرد با مشکلات زندگی چگونه برخورد کند. ببینید من همچنان بر این باورم که در این سال‌ها سلطه آموزش موجب شده که پرورش در مدارس کشور کمرنگ شود

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت روزنامه ایران، تاریخ انتشار -، کد مطلب: 406609، www.iran-newspaper.com