ما در شرایطی کمتر از ۲۰ روز دیگر در جام جهانی به میدان می‌رویم که هیچ تدارک مناسبی برای این مسابقات نداشتیم. واقعا نمی‌توانیم خودمان را گول بزنیم برنامه بازی‌های دوستانه تیم ملی تا جام جهانی شاید چیزی شبیه افتضاح است.

شما بیاید و بازی‌های دوستانه تیم ملی را در این چند وقت مرور کنید. ما در این چند ماهه با تیم‌های روسیه، الجزایر، تونس، سیرالئون، ازبکستان بازی کردیم و دوشنبه هم با ترکیه بازی داریم. همچنین بازی‌های دوستانه با یونان و سوریه هم لغو شد و آخرین بازی دوستانه تیم ملی کشورمان هم روز ۱۸ خرداد با لیتوانی در روسیه است.

حالا سوال اینجاست که آیا این مدل آماده‌سازی به درد تیم ملی در جام جهانی می‌خورد؟ بعد از اینکه ما سه بازی خوب با روسیه، الجزیر و تونس کردیم دلمان خوش بود که دو بازی خوب و محکم با ترکیه و یونان هم داریم، اما عملا این رویای تیم ملی هم نقش بر آب شد.

طبق اعلام رسانه‌ها تیم ترکیه با تیم اصلی‌اش به مصاف ایران نمی‌آید و فقط قرار است «چنگیز اوندر» مهاجم رم و «توسون» مهاجم اورتون از تیم اصلی ترکیه مقابل ایران قرار بگیرند. این یعنی تیم ملی ما عملا با تیم دوم و یا حتی سوم ترکیه بازی می‌کند.

امروز هم که خبر آمد بازی با یونان مثل بازی با سوریه لغو شده! تا تیم ملی در روز‌های منتهی به جام جهانی فقط دو بازی دوستانه با ترکیه و لیتوانی داشته باشد.

حالا سوال اینجاست که مشکل بزرگ فدراسیون فوتبال برای انجام بازی‌های دوستانه مطلوب چیست؟ چرا تیم‌های دیگر آسیایی با قدرت‌های فوتبال دنیا بازی می‌کنند، اما ما حتی نمی‌توانیم با تیم اصلی ترکیه بازی کنیم؟ فرد هماهنگ کننده برای بازی‌های دوستانه کیست که چنین برنامه‌های بدی را برای تیم ملی ترتیب دیده؟ چرا سال‌هاست این مشکل بزرگ در فوتبال ایران حل نمی‌شود؟ آیا واقعا با این نوع آماده‌سازی می‌توانیم در جام جهانی موفق شویم؟‌

ای کاش کسی از فدراسیون فوتبال پیدا شود و پاسخ این سوالات را بدهد و بگوید چرا تیم ملی ایران در آستانه جام جهانی چند بازی دوستانه درجه یک انجام نداد و چرا تیم‌هایی مانند سیرالئون و امید ازبکستان حریف تدارکاتی تیم ملی فوتبال کشورمان می‌شوند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری  میزان، تاریخ انتشار: 5خرداد 1397 ، کدخبر:  422327،www.mizanonline.com