شعار سال: گیلانیان از دیر باز تاکنون یعنی از پیش از پیروزی انقلاب بنا به ادله ای که در فرصت های دیگری می بایست به بحث تفصیلی درباره آنها پرداخت ،از حضور در عرصه های تاثیر گذار ملی محروم نگاه داشته شده اند . میرزا کوچک خان نیز در تقابل با حاکمیت استبدادی و استعمار خارجی چنین جایگاهی یافته بود. میرزاکریم خان رشتی هم تاثیر گذاریش در جریان مشروطیت و فتح تهران همواره از پشت پرده بوده است.

اگر به پان گیلانیست بودن متهم نشوم باید بگویم اصفهانی ها، آذری ها ،کرمانی ها،یزدی ها و مازندرانی ها همواره خونشان در این زمینه از گیلانی ها رنگین تر بوده است …

اولین اتفاق مثبت در کابینه رییس جمهور اصلاحات ، سید محمد خاتمی بوقوع پیوست و مهندس علی صوفی به مقام وزارت رسید البته انهم در یک وزارتخانه کوچک و نه چندان مهم .

دومین و بزرگترین اتفاق حضور دکتر محمد باقر نوبخت بود در کابینه تدبیر و امید اما اینبار در کلیدی ترین جایگاه دولت از حیث توزیع اعتبارات و این برای بسیاری گران تمام شد و از همان روز های اول حتی زمانی که برای مدتی طولانی نرخ تورم مهار شد حمله به تیم اقتصادی دولت را آغاز کردند

نقش شخصیت ها و خاستگاه جغرافیایی ریاست سازمان برنامه و بودجه هماره در توزیع اعتبارات برای استان های خاص و توسعه یافته تر از گیلان با اهمیت بوده است و دلیل این ادعا همان است که شما نمی توانید توسعه یافتگی مرکز استان گیلان را باشهر هایی مثل اصفهان و شیراز و تبریز و.. مقایسه کنید .

به قول عزیزی محرومیت های تاریخی گیلان همواره زیر پوشش سبز نعمت های خداوندی آن پنهان شده بود.

شما توسعه یافتگی و حجم عظیم سرمایه گذاری خاصه در حوزه گردشگری را در مازندران و گیلان مقایسه کنید! اصلا چنین مقایسه ای نمی توان داشت حضور شخصیتهای تراز اول کشوری در پیش و پس از انقلاب باعث افزایش چشمگیر قیمت زمین و ساخت و سازو حضور سرمایه دارانی شده است که حاضرند برای رفاه خود و نتیجتا توسعه استان مازندران و افزایش درامد سرانه مازنی ها هزینه کنند.

اما گیلان حتی دریغ از چند هتل بدرد بخور و چند مجتمع عظیم ساحلی مدرن برای جذب غیر گیلانی ها !

ساحل قو و جفرود و…کناره مرداب انزلی فقط از منظر هوایی زیبا به نظر می رسند. اما در زمین شما جز انباشت بنجل سازی و خرابه و حلبی آباد و زباله چیزی نخواهی دید.

آری به گیلان کمترین توجهی نشده است و مسئولان غیر بومی تا کنون هیچ عرقی نسبت به گیلان نداشته اند و نخواهند داشت . اینان به گیلان چون پلکانی می نگرند که از انجا بتوانند به وزارت برسند. در این میان حضور نماینده گیلان در کابینه آن هم در حساسترین جایگاه دولت یک استثنا بود تا گیلان بتواند به حقوق عقب مانده خود برسد .

نوبخت اگر هیچ امتیازی به گیلانی ها نداده باشد حداقل باعث ان گردیده که استان های دیگر نتوانند حقی از ما ضایع کنند و اعتبار مارا به سوی خود بکشانند. از ابتدای انقلاب با وعده مکانیزاسیون کشاورزی ، صنایع و صنعت را از گیلان ربودند و به استان های دیگر بردند و هم اکنون نیز باقیمانده ی شهرهای صنعتی گیلان همچون فضاهائی متروکه به نظر می رسند!

اگر به اعتبار های تخصص یافته برای راه اهن و اتوبان و چای و…در گیلان در زمان تصدی دکتر نوبخت بر اساس امار و ارقام توجه شود خواهیم دید نه تنها حقی از گیلان ضایع نشده بلکه بخشی از محرومیت های پیشین نیز جبران شده اند.

البته نباید جایگاه ایشان را فقط در راستای منافع ما گیلانیان تعریف کرد . جلوگیری از نرخ تورم در طول چهار سال پس از فجایع دولت احمدی نژاد ،تاسیس دوباره سازمان برنامه بودجه و تغییر اصلاح رویکرد بودجه با روش عملیاتی، ارائه لایحه بودجه در مهلت قانونی به مجلس و استفاده از نظرات دانشگاهیان در تدوین برنامه ششم توسعه،حفظ و صیانت از صندوق توسعه ملی و شفاف سازی در خصوص توزیع اعتبارات در بودجه سال جاری کشور که منجر به حذف جدول ۱۷ و بر آشفتن بسیاری از افراد ذینفوذ در کشور گردید ، از اهم دست آوردهای سازمان برنامه و بودجه در زمان تصدی دکتر محمد باقر نوبخت است.

بر این اساس اگر همه هیاهو گران سیاسی اعم از آنانی که منتفعتشان در خطر افتاده و نیز مسئولانی که عادت کرده اند بودجه را در راستای توسعه استانهای خاص تعریف کنند و نیز اصحاب حلقه های بسته قدرت که حضور دیگران را بر نمی تابند، به ایشان اعتراض کنند و خواهان استعفا و برکناری دکتر نوبخت باشند، حداقل از گیلانیان و خاصه از روشنفکران گیلانی انتظار میرود که قدر این مساعی را بشناسند و با آن نغمه هائی که بیشتر علت دارند تا دلیل همراه نشوند.

گفتم دلیل ندارند چرا که اصلا سیاست های پولی و مالی کشور در سازمان برنامه و بودجه تعیین نمی گردند تا بحرانهای ناشی از افزایش قیمت دلار را نتیجه آن سیاستگذاری ها بدانیم! نقش اصلی و کلیدی این سازمان در توزیع اعتبارات کشور است و در بقیه امور نقشی بالعرض دارد !

متاسفانه بخشی از جریان اصلاحات نیز که بیشتر کارگزاران دولت آقای هاشمی بوده اند و همواره این منتصب را ملک طلق خود دانسته ، بر خرمن این آتش می دمند و مدام ویژه نامه های هدفمند تولید میکنند.

اما ایراد کار کجاست و چرا به این میزان سازمان برنامه و بودجه در مظان اتهام قرار گرفته است؟

به نظر میرسد علت این امر جدای از مخالفت های برنامه ریزی شده پیش گفته که توسط عوامل و حلقه های موروثی قدرت سازماندهی می شود ، ناشی از خلط مقام سخنگوئی دولت و ریاست این سازمان است . زیرا مردم کف خیابان چندان با وظایف و عملکرد سازمان برنامه و بودجه آشنائی نداشته و ندارند.

صرف نظر از تعارضی که منطقاً میان مقام سخنگوی دولت و ریاست سازمان برنامه و بودجه به چشم می خورد ( زیرا از یک سو سخنگوی دولت می بایست از منویات و برنامه های وزارت خانه های مختلف دفاع کند و از سوی دیگر ریاست سازمان برنامه و بودجه با توجه به محدودیت اعتبارات باید روبروی سهم خواهی بیشتر وزارت خانه ها از خزانه ی دولت بایستد) باید اذعان نمود: به دلیل آنکه دکتر نوبخت به عنوان سخنگوی دولت همواره از سیاست های دولت به صورت کلی و سیاست گذاری های اقتصادی به طور خاص دفاع می کنند برای عوام الناس این شبهه پیش آمده که هرچه ایشان بگویند ناشی از برنامه ریزی هایی است که به درستی یا به اشتباه در سازمان برنامه و بودجه اتفاق می افتد، در صورتی که ٩٠ درصد برنامه های اعلامی توسط سخنگوی دولت به حوزه ی مستقیم اعمالی و عملکردی ایشان مرتبط نمی گردد و برای ناکامی ها و همچنین نقاط مثبت موجود باید سایر وزارت خانه ها و یا معاونین رئیس جمهور مورد تنبیه و یا تشویق قرار گیرند. به اعتقاد من مسئولیت معاون اول ریاست جمهوری که اتفاقاً با منتقدین نیز روابط تنگاتنگی دارند در قبال سیاست گذاری های کلان دولت بیش از بقیه معاونین است و در شرایط کنونی کشور ایشان بیش از همه باید پاسخگو باشند. این که تمام تقصیرات را به گردن یک فرد بیندازیم و توفیقات را به خود و کژی ها و کاستی ها را به او نسبت دهیم دور از حقیقت و جوانمردی است.

و این اتفاقی است که در خصوص نماینده سخت کوش و مودب گیلانیان در کابینه افتاده است.

اگر دکتر محمد باقر نوبخت از کابینه استعفا دهند هم گیلان ضرر خواهد کرد و هم کشور !

در چنین شرایطی وظیفه گیلانیان بطور خاص آنست که با تشکیل کمپینی به حمایت از این سرمایه ملی و استانی بپردازند.

در انتها خاطر نشان می کنم دفاع از دکتر نوبخت به هیچ روی به معنای پوشاندن عیوب دولت و اشتباهات فاحشی که ناشی از بکار گیری نیروهای ناکارآمد و معامله گران حرفه ای است، نمی باشد.

نیروهائی که حضورشان هیچ ثمری جز آسیب زدن به پایگاه اجتماعی اصلاحطلبان و حامیان دولت ندارد. براستی دولت بزرگترین ضرر را از آنجا دیده است که بدون توجه به مشاوره های نیروهای ستادی خود در زمان انتخابات ، عناصر خنثی و حرفه ای را برای تصدی امور کلیدی برگزیده و این اشتباهی جبران ناپذیر است. البته متاسفانه معامله های زیادی نیز برای تصاحب این تصدی ها صورت پذیرفته که :

شرح این هجران و این سوز جگر

این زمان بگذار تا وقت دگر…

سایت شعار سال، با تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری گیلان بهتر، تاریخ انتشار 5 مرداد 97، کد مطلب: 25178، www.gilanbehtarnovin.ir.ir