شعار سال:
ترکیه تنها کشور مسلمان عضو ناتو است که به رغم همه ویژگیهایش، شاید تنها به جرم مسلمان بودن در پیوستن به اتحادیه اروپا سالها ناتوان بوده است(به گفته خود مقامات ترک). حال اما در پی کودتای نافرجام این کشور و حوادث متعاقب آن (سرکوب و دستگیری گسترده مظنونین احتمالی)، مقامات غربی در ادامه عضویت این کشور در این سازمان ابراز تردید کردهاند، مطلبی که به راحتی و بدون رودربایستی در رابطه با پیوستنش به اتحادیه اروپا مکرر به این کشور گوشزد شده است. موضوعی که بیش از همه همانند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مقامات روس را خرسند خواهد ساخت. در این رابطه مقامات روس این تهدیدات را موقعیتی تاریخی برای تقویت جایگاه منطقهای ترکیه در خاورمیانه تلقی کرده از این کشور خواستهاند که فرصت خروج از ناتو را مغتنم بشمارند. «ولادیمیر کومویدوف» رئیس کمیسیون دفاعی دوما به اردوغان هشدار داده که؛ اردوغان نباید صبر کند تا وقتی که از ناتو بیرون انداخته شود بلکه باید خودش در را محکم بهم بکوبد و از ناتو خارج شود!هرچند بیتردید مهمترین متنفع این مسئله روسیه خواهد بود، چرا که در این صورت تنگنای ژئواستراتژیک این کشور در دسترسی به آبهاِی آزاد در تنگههای بسفر و داردانل مرتفع خواهد شد، با این وجود در اینکه در حال حاضر ترکیه تا چه حد متمایل به پذیرش این گونه درخواستها است؟ و اینکه مقامات ناتو تا چه حد در ایراد اینگونه بیانات جدی هستند؟ جای تامل و بحث فراوان است.
در شرایطی این گونه مسائل از سوی مقامات ناتو مطرح میگردد، که از پس فروپاشی شوروی تاکنون روند خزنده گسترش ناتو به سوی شرق تداومی بیوقفه داشته و عضویت اعضای سابق پیمان ورشو تا هم مرزی این سازمان با روسیه در مرزهای غربیاش پیش رفته است.
با این حال با وجود پارهای مسائل همچون کم شدن توجه غرب به مناطقی همچون آسیای مرکزی (در قیاس با برهه زمانی انقلابات رنگی)، افزایش توجه به مناطقی همچون شرق آسیا و همچنین تغییر نگاه غرب به مناطقی همچون خاورمیانه و شمال آفریقا، بعید نیست که تغییر دیدگاه غرب نسبت به ترکیه را نیز با خود به همراه داشته است.
قدر مسلم این که هرچند پیوستن ترکیه به پیمانی همچون شانگهای و یا اتحاد با کشورهای همچون روسیه یا ایران به هیچ وجه مطلوب نظر غربیها نیست، با این وجود افزایش حمایت از کردهای سوری و عراقی از سوی آمریکا و تلاش برای ایجاد پایگاههای نظامی متعدد در این مناطق، تلاش به جهت تجزیه سوریه و عراق و حضور مستمر در این کشورها و تلاش در جهت ایجاد "ناتوی به اصطلاح اسلامی" همگی پیامآور این موضوع است که منافع حضور مستقیم غرب در درون دژ ژئواستراتژیک اسلام(خاورمیانه و شمال آفریقا)- در قیاس با تلاش برای محاصره و مهار دژهای ژئواستراتژیک شرق آسیا (با محوریت چین) و اوراسیا (با محوریت روسیه)- با خود حوادثی را به همراه خواهد داشت، که در آن ممکن است نقشی برای ترکها تعریف نشده باشد! نقشی که احتمالأ با پر رنگ شدن حضور نظامی ناتو در دریای سیاه و یا توجه بیشتر به اوکراین و یونان جبران شود. مضاف بر اینکه بحران سوریه هم در خصوص پناهجویان سوری و هم حادثه سقوط جنگنده روسی نشان داد که ترکیه در پی سواستفاده و امتیازگیری از دولتهای غربی است.
با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار2 مرداد 95 ، کد مطلب:13950501000820:www.farsnews.com