شعار سال:فقدان استراتژی در دیپلماسی ورزشی و بحث های حقوقی آن هم باعث شده است، سروصدای داخلی از پایین ایجاد شود، بعضی مسئولین داخلی هم از بالا چانه زنی کنند، خارجی ها هم فشار بیاورند و در نهایت سیستم منفعلانه تسلیم شود.

 صادق شهبازی، فعال اسبق دانشجویی، پیرامون روند مطالبه حضور زنان در ورزشگاه‌ها چند نکته را یادآوری کرد:

در ماجرای ورزشگاه یک عده از بزرگان و مراجع و جمعی از گروه های مذهبی و حزب اللهی مخالفند و در سوی دیگر دولت و برخی احزاب سیاسی و فمینیست ها و خارجی‌ها موافقند.

چه کسانی که مخالفند چه موافقین اما هیچ مطالعه علمی و کارشناسی ارایه نکرده اند از پیوست فرهنگی و اجتماعی و بررسی های جامعه شناختی و روان شناختی از حضور زن در محیط خاص ورزشگاه و شرایط کارناوالیزه آن، نسبت خاص زنان با مشاهده ورزش مردان، تاثیر حضور بر نشاط قشرهای مختلف و درصدهای مختلف آن و... .
نظام تصمیم‌گیری کشور چه در سطح افتاء، چه در سطح سیاست گزاری چه در سطح اجرا چه در سطح اجتماعی و رسانه ای در این زمینه منفعل عمل کرد. فقدان استراتژی در دیپلماسی ورزشی و بحثهای حقوقی آن هم باعث شده است، سروصدای داخلی از پایین ایجاد شود، بعضی مسئولین داخلی هم از بالا چانه زنی کنند، خارجیها هم فشار بیاورند و در نهایت سیستم منفعلانه تسلیم شود.

اگر قرار است این ماجرا تایید یا رد شود باید خودمان تصمیم بگیریم. دانشگاه و حوزه و محیط کارشناسی و سیاستگزاری هم اینجا فعالانه نقش ایفا کنند. وزارت ورزش و جوانان، وزارت خارجه، مجلس، قوه قضاییه، شورای عالی انقلاب فرهنگی، حوزه، شورای  اجتماعی کشور، و... هم ورود جدی کنند.

بار اصلی هدایت این مسیر هم طبیعتا با تشکلهای دانشجویی و طلبگی و فعالان رسانه ای و کانونهای تفکر و محیط های پژوهشگاهی است.

چه قرار است زنان به ورزشگاه بروند یا نه ورزشگاه از محیط‌هایی است که حاکمیت جز جلوگیری از اشوب و خشونت و نظم و امنیت محیطی برنامه ای برای آن به ویژه در حوزه فرهنگی و اجتماعی ندارد.

کدام استقلال کدام پیروزی ده نمکی حرکتی آسیب شناسانه برای نقد وضعیت ورزشگاه از منظر عدالت بود. شهید حسن طهرانی مقدم نیز تلاش کرد تا با اصلاح چند باشگاه و ارتباط با بعضی مربیان و ورزشکاران مثل علی پروین بر اصلاح این حوزه اقدام کند.

چرا جای بقیه در این زمینه خالی است؟