شعار سال: آنطور که از نفت پاسارگاد به گوش می رسد امروز مدیرعامل این شرکت تغییر کرد. انتظار می رفت شخصی که روی صندلی مدیریت بزرگترین تولید کننده قیر خاور میانه می نشیند دارای مدرک تحصیلی و سابقه مفید مرتبط در این زمینه باشد اما هنوز باید به این جمله فکر کرد که “وای به حال واقعیتهایی که با تئوریهای ما سازگار نباشد”. عدم تخصص گرایی که پاشنه آشیل بسیاری از واحدهای تولیدی ماست این بار خود را به نفت پاسارگاد رسانده تا در یک جابجایی مدیریتی کسی را بر صندلی مدیریت آن بنشاند که بدون داشتن سابقه و مدرک تحصیلی مرتبط و تنها با دارا بودن ژن خوب سکان هدایت یکی از بزرگترین شرکتهای نفتی کشور را بر عهده بگیرد.

حسین نیکخواه، ، ژن خوب و معاون تعاون وزیر رفاه، در حال نشستن بر روی صندلی مدیرعاملی نفت پاسارگاد است.

این در حالیست که نیکخواه هیچگونه سابقه ای در صنعت نفت در هیچ سطحی نداشته و هم اکنون قرار است مدیرعامل بزرگترین تولید کننده قیر خاورمیانه شود! شرکتی که در چند وقت گذشته ابهامهایی در مورد آن وجود داشته است.

۲ سال پیش انتصاب نیکخواه بعنوان مدیرعامل یک شرکت روغنی بنام مارگارین که زیرمجموعه بانک ملی است هم حاشیه ساز شده بود چرا که او هیچ گونه سابقه ای در حوزه روغن هم نداشت و فاقد هرگونه سابقه مدیرعاملی بود.

حال باید منتظر توضیح وزارت رفاه ماند که آقای ژن خوب یعنی محمد کبیری با چه فشاری توانسته یک لیسانس حقوق با کمتر از ۶ سال سابقه پس از لیسانس را بعنوان مدیرعامل بزرگترین شرکت قیرساز کشور منصوب کند؟!

یعنی در این کشور یک مدیر که تحصیلات مرتبط، سابقه مرتبط و حضور چندین و چند ساله در حوزه قیر و نفت داشته باشد وجود نداشت؟

قدر مسلم و بدون تردید چنین انتصابهایی تنها ضعفهای مدیریت سازمانی را در کشور بیش از هر موقع دیگری آشکار می کند و باید از مدیران مرتبط در این زمینه پرسید چه چیزی را فدای چه چیزی می کنند؟ و آیا همچنان باید شاهد فعالیت ژن خوب در سازمانهای مختلف باشیم؟

شعار سال، با اندکی تخلیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری نبض بازار،تاریخ 17 اردیبهشت 1399،www.nabzebaazaar.com