شعار سال: در سالروز انتخابات دوم خرداد سال ۱۳۷۶، کاربران شبکههای اجتماعی با هشتگ «دوم خرداد» به بیان نقطه نظرات خود درباره انتخاباتی که منجر به پیروزی سید محمدخاتمی و جریان دوم خرداد شد، پرداختند.
واکنشهای زیر به این هشتگ در شبکه اجتماعی توییتر را از نظر میگذرانید:
یکی از کاربرانی که بیشترین بازدید را به توییت خود اختصاص داده، نوشته است: باید گفت که هنوز هم شعارهایش تازه و داشتنشان آرزوست، با آن همه احزاب و شخصیتهای رنگ و وارنگ سیاسی هنوز هم تنها و تنها یک نفر است و آن هم سید محمد خاتمی
علیرضا افشار که خود را جانباز جنگ معرفی کرده، نوشته است:
هنوز حسرت به دلشان مانده که یک فساد از خاتمی را افشا کنند؛ هنوز داغ نداشتن یک رییس جمهور محبوب را بر جگر دارند.
علی ایزدی که همچنان به اصلاحات میبالد نوشته است: نفرت از دوم خرداد جاییست که رجویست ها، ترامپیست ها، براندازها و ... به نقطه مشترک میرسند.
توییت کاربر راضی نیز نشانگر گذر زمان طولانی از دوم خرداد ۷۶ یعنی ۲۳ سال پیش است. او نوشته: این دوم خرداد چیه تایم لاین رو گرفته، جریانش چیه ما کوچولو بودیم یادمون نیست.
برخی کاربران نیز به بیان خاطرات خود از آن روز پرداختند. برای مثال علی تقی پور تویتت کرده است: شما یادتون نیست مردم از ترس نمیگفتن میخوان به خاتمی رای بدن میگفتن ناطق رئیس جمهوره. وقتی با بیست میلیون خاتمی اول شد همه احساس کردن بر ترسی بزرگ پیروز شدن
سعید ملکی نیز نوشت: اولین باراورادرنیسان پاترول همراه حکیمی پورو ناصری دونمایندهی وقت #زنجان درورودی شهردیدم وعکسش راگرفتم واز همان لحظه دل درگرو صداقت ولبخندش دادم. عکاس اولین سفر انتخاباتی اش به زنجان بودم و به همین دلیل از #صداوسیمای میلی اخراج شدم!
کاربر ماریا به پوسترهای معروف تبلیغاتی در آن سالها اشاره میکند: پای پوستر تبلیغاتیش نوشته بود او آمد پرده و پر بگشایید. یک پوستر دیگه هم داشت که نوشته بود ایستاده ام چو شمع مترسان ز آتشم. بعد از سالها هنوز دو تا پوستر رو دارم. کنار کارت عروسیم و عکسهای بابا.
نگار علیزاده خاطرهای از دوران کودکی اش را اینگونه بیان میکند:ده سالم بود. اولین انتخاباتی بود که توش فهمیدم دو گروه وجود دارن: اونی که دایی حسین اینا میخوان رای بیاره. اونی که بقیه میخوان رای بیاره. دایی حسین یه نفر بود. اما اندازه کل فامیل قوی بود. میتونست مخ مامانو بخوره که چرا چادر سر نگار نکردی. یا اجازه نده تو تولدا آهنگ بذارن.
یا عزیز و آقابزرگو صبح زود ببره پای صندوق و هر چی خواست تو برگه بنویسه و بقیه از ترس هیچی نگن.
من میفهمیدم باید طرفدار اونی باشم که داییحسین نمیخوادش.
اما اینم میفهمیدم اونی قویتره که دایی حسین میخوادش.
حتی اگر رای نیاره. هنوزم قصه تمام انتخاباتا همینه.
سرخوردگی و حسرت خوردن به خاطر فرصتهای از دسته رفته نیز در بسیاری از واکنشها به دوم خرداد دیده میشود. دراین خصوص جواد صمدی نوشته است:
دوم خرداد سال ۷۶، هنوز شانزده سالم تمام نشده بود. رای اولم بود. رای به خاتمی.
امید رو فقط دوبار تجربه کردم. شب اعلام نتایج اون انتخابات و روز تولد پسرم
بله. امیدواری ما در خرداد ۷۶، در این تعاریف میگنجید؛ و افسوس گاهی ناگهان چقدر زود دیر میشود..
سیاوش بسطامی عضو حزب کارگزاران سازندگی نیز در توییت خود نوشت:
در دومخرداد٧۶ سید محمد خاتمی حدود سه برابر علی اکبر ناطق نوری رأی آورد، اگر در همان دوره این اقبال و جهت گیری عمومی به شکل درست و ریشهای آنالیز و تحلیل شده بود قطعا رویشها و امیدهای عمومی جامعه ما میتوانست بیشتر باشد.
محمد عزتی هم نوشت: یه زمانی دوم خرداد ملت امید داشتند به اصلاح و الان، نه امیدی میبینم و نه اصلاحی، غمگینم مثل کسی که فهمیده آب نبود، سرا.
مهدیار سعیدیان، روزنامه نگار انتقاد از عملکرد سالهای اخیر دولت و مجلس را چاشنی نوشته خود کرده است:
۲۳ سال پیش نوجوانی رای اولی با سری پرشور بودم. تازه هم روزنامه خوان شده بودم و حس روشنفکری! داشتم.۲۳ سال پیش پر از امید بودم، پر از انرژی، پر از شور...۲۳ سال پیش اصلاحات برایم به معنای آینده بود. اما امروز در آستانه میانسالی خسته ام... از شعبده این۷سال گذشته بیشتر...
سهند ایرانمهر با هشتگ دوم خرداد، به ذکر یک شعر بسنده کرده است:
به امید رهایی
با تو حال خویش میگفتم
تو هم یک حلقه افزودی
به زنجیر منای قمری!
پدرام سلطانی فعال اقتصادی نیز نوشت: امروز «باز هم» جمعه دوم خرداد است و ما «دیگر» آن آدمهای خوشباور نیستیم.
«سین هستم» گفت: تهدید و توبیخ تو مدرسه و خونه به خاطر تبلیغ کردن و نهایتاً، سه روز اخراج از مدرسه...
آقای خاتمی، جوونیم رو به من بدهکاری!
امیر یزدانی نیز در توییت خود نوشت: تا چند سال پیش #دوم_خرداد اینجا پر میشد از توئیت خاطره و داستان و امید، الان هیچی نیست، ولی وقتی مردم رو فراموش کنی اونی که فراموش میشه خودتی
روح الله نخعی یکی دیگر از روزنامه نگارانی است که مینویسد: دوم خرداد مثل سالروز تولد دوستی درگذشته است. آمدنش غرور و افتخارو تبریک با خود نمیآورد. غم است و افسوس و اندوه که فکر میکردیم آمده بماند، اما جوانمرگ رفت و ما ماندیم، در گِل.
عکس سیاه کنید و فاتحه بخوانید که فاتحهاش را خواندند.
رشید داوودی طلبه حوره علمیه نیز اینگونه به موضوع پرداخته: دوم خرداد منشأ بغض ودشمنی اقتدارگرایانِ مستبد نسبت به هاشمی رفسنجانی است، چون نگذاشت در رأی مردم خیانت شود.
آری، ماندگاری دوم خرداد بیش ازآنکه نتیجه تجلی اراده مردم در پیروزی سید محمد خاتمی عزیز باشد، محصول مدیریت مردی است که امروز درنبودش کشور دچار انباشت بحرانها شده است.
امین حاجران یکی دیگر از کاربران است که با ناامیدی مینویسد: چند سال دوم خرداد رو جشن میگرفتیم. اما از یه سالی به بعد تبدیل به روز عزاداری شد برام؛ روز مرگ کودکی که برای تولدش کلی ذوق کرده بودیم.
توییت محمد علی ابطحی عضو مجمع روحانیون مبارز نیز یکی از واکنش برانگیزترین توییتها را اینگونه نوشته است: این کپشن تاریخی وخواندنی است. احتمالا مخالفان متفاوتی داشته باشد، ولی نظر من بود
برای اینکه اقای خاتمی دوباره کاندیدا شود تلاش زیادی کردیم. هنوز هم بر این باورم که اگر کاندیدا میماند، چه رای میآورد وچه رای نمیآورد، شرایط بعد از ۸۸ خیلی بهتر بود. اگر رای میآورد برای همه بهتر از احمدی نژاد دور دوم بود و اگر رای نمیآورد با روحیهای که دارد تقابلهای تند و انتقامهای تندتر صورت نمیگرفت. کنار رفتن آقای خاتمی به زیان نظام مردم رهبری و کشور بود. آن روزها من ادعا میکردم. الان در عمل میشود دید.
اینها بخشی کوچکی از واکنشها به روزی است که علی رغم گذشت ۲۳ سال همچنان در یاد همه نسلهای آن دوران مانده است.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری جماران، کدخبر: ۱۴۳۷۳۸۲، تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۳۹۹، www.jamaran.news