در حالی که برای دههها محوطه میراث جهانی تخت جمشید در معرض بازدید گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد و در همین حال مدیران و معماران و مرمتگران بسیاری، چون هرتسفلد، اشمیت، کرفتر، سامی، شهبازی، فتوحی، امیری، طالبیان، رضایی، استاد تیلیا، راهساز و ... در این مجموعه بی نظیر امور حفاظتی، ساماندهی و مرمت را اجرا نموده اند، اما خوب است بدانیم که هیچ یک به خود اجازه ندادند تا در چشم انداز طبیعی کوه تخت جمشید و آرامگاه اردشیر سوم از شاهان هخامنشی که در دامنه مشرف به تختگاه قرار دارد به بهانه ایجاد مسیر بازدید هر چند در قالب ساخت یک پلکان باشد، دست اندازی کرده و تغییر ایجاد نمایند..
شعار سال: افشین یزدانی، دکترا باستان شناسی در یادداشتی نوشت: اصولا این پرسش اساسی مطرح است که چه لزومی دارد به هر قیمتی ولو با ساخت پلکان و ایجاد دخل و تصرف در چشم انداز اثر و دامنه طبیعی و باستانی آن، گردشگران را به سوی تمامی آثار روانه کنیم در حالی که به ویژه در یک دهه اخیر، همواره سیاست حفاظت از آثار بر این بوده تا با محدود کردن دسترسی خیل عظیم گردشگران به کاخها و سازهها همانند کاخ اختصاصی داریوش بزرگ (تچر) کاخ هدیش خشیارشا و یا کاخ مرکزی از آسیب دیدگی و فرسایش بیشتر آنها جلوگیری گردد.
متاسفانه مدیریت کنونی بی توجه به چرایی عدم ساخت پلکان در دامنه کوه توسط مدیران و متخصصان پیشین و برخلاف ضابطه حفاظتی مصوب عرصه که انجام هر کار حفاظتی، مرمتی و ساماندهی را تنها منوط و مشروط به وجود طرح مدون مصوب میکند، بدون ارائه طرحی پخته و شایسته و کسب نظر مثبت شورای فنی و در حالی که کارشناسان نیز، نسبت به ساخت پلکانی چنین نازل به جهت کیفیت معماری و دخل و تصرف در عرصه مخالفت و نقد جدی داشتند، اقدام به ساخت یک رشته پله نمود که بخشی از آن را در تصویر پیوست گزارش حاضر میبینید.
باید خاطر نشان کرد در حالی که حتی مهندسان باستانی نیز ساخت پلکان را برای بازدیدها و انجام مراسمهای احتمالی در مجموعه تدفینی آرامگاه لازم ندیده بودند، با این وجود اگر لزوم ایجاد مسیر گردشگری به عنوان یک ضرورت به تایید شورای فنی میرسید، شایسته بود در قالب یک فراخوان و یا شیوههای دیگر به جهت طراحی و با رعایت تمام الزامات قانونی و حفاظتی در سطح شاخصترین اثر ملی ایران و بدون تردید یکی از ارزشمندترین آثار جهانی به انجام میرسید نه توسط همان مهندسان عمرانی که با مدیریت و نظارت مدیر مجموعه کف حیاط آپادانا را با کفسازی یک پروژه عمرانی اشتباه گرفته و آن را غلتک کردند و با پیکور به جان بستر باستانی ۲۵۰۰ افتادند تا به زعم خود کار حفاظتی کرده باشند!
اگر قرار بر این باشد تا هر مدیری به صلاحدید خویش و بدون رعایت مقررات و الزاماتی که در قانون برای وی تهیه و تنظیم شده به دست اندازی در مجموعه تخت جمشید اقدام نماید، بی تردید بتدریج تا چندین دهه و سده دیگر چشم اندازی بسیار متفاوت از امروز در برابر دیدگان قرار خواهد داشت که نه تخت جمشید باستانی که تخت جمشید حاصل مدیران سده ۲۰ و ۲۱ میلادی خواهد بود.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی اسکان نیوز، تاریخ انتشار: 24 مرداد 1399، کد خبر: 29389، www.eskannews.com