شعار سال : مادری به یک مرکز مشاوره در مرکز شهر مراجعه کرده و میگوید: «هرکاری میکنم پسرم به راه نمیآید و اصلا به حرف من و پدرش گوش نمیدهد تا جایی که از خانه فرار کرده و شبها خانه دوستش میخوابد. هرچقدر پیش او میرویم و صحبت میکنیم راضی نمیشود به خانه برگردد. حال ماندهایم با او چیکار کنیم؟!
بررسیها و گزارشات مدیران مراکز مشاوره نشان میدهد این روزها اکثر مراجعه کنندگانی که به مراکز مشاوره رجوع میکنند مشکل فرار از خانه دارند. یا پدر و مادرهایی هستند که بچههایشان از خانه رفته یا جوانانی هستند که به دلیل عدم ارتباط با والدینشان از خانه فراری شدند.
سهیل رضایی، روانشناس و مشاور خانواده درباره علت عدم ارتباط والدین با فرزندانشان گفت: به اعتقاد بنده مشکل عدم ارتباط والدین با بچههایشان بیشتر جنبه جامعه شناسی دارد تا روانشناسی. چون خانوادهها هم برگرفته از محیط جامعه هستند و از آن متولد میشوند پس رفتار آنها با فرزندشان دقیقا ارتباط مستقیم با جامعه، فرهنگ و سنت دارد و باید در وهله اول به جامعه ایرانی نگاه کنیم تا نتیجه بگیریم چرا خانوادهها با بچههایشان نمیتوانند ارتباط بگیرند.
او افزود: متاسفانه جامعه ما نوجوان پسند نیست و چون او نوجوان را نمیپسندد، نوجوان هم با او میانه خوبی ندارد و از او فراریست.
این روانشناس تصریح کرد: مشکل این است که جامعه ما هیچ جذابیتی برای جوانان ندارد چون هیچ مکان و سرگرمی و تفریحی برای او تدارک ندیده است و تنها مکانی که بچهها میتوانند بروند مدرسه است که آنهم آنقدر محیط خفقانی درست کردند که بچهها از آنجا هم فراری هستند به ویژه دخترها که باید دائما بر سر موضوعات عادی و طبیعی با مدیر و ناظم سر و کله بزنند.
رضایی با اشاره به تاثیر سختگیریهایی که در جامعه منجر به فرار جوانان میشود، گفت: وقتی همین بچهها که هیچ مکانی برای تخلیه انرژی خود پیدا نمیکنند به خیابان میروند باز هم ممکن است تذکر بگیرند، پس آنها از رفتن به محیط بیرون و اجتماع هم فراری میشوند.
این روانشناس بیان کرد: همین محیط جامعه در خانوادهها هم وجود دارد یعنی پدر و مادرها تحت تاثیر همین سنتها و فرهنگها هستند و درخانه مدام جلوی غریزه بچه را میگیرند و درنهایت رومینا شکل میگیرد که یک پدر به حدی تحت تاثیر محیط روستا قرار دارد که حتی سر بچه خود را با داس جدا میکند چون خانواده شدیدا تحت تاثیر ارزش جامعه است و اگر ناهنجاری ببیند، نمیتواند تاب بیاورد.
او با اشاره به سالمند بودن جامعه ایرانی گفت: در هیچ برنامه تلویزیونی، رسانهای، آموزشهای مدارس و... یاد داده نشده که با جوان چگونه باید برخورد کرد و اصلا یک جوان چه نیازهایی دارد و نحوه درست برخورد با آن چگونه است به همین دلیل جامعه ما بیشتر سالمند محور است و مناسب سالمندهاست طبیعی است که در چنین شرایطی اکثر جوانان ما به خارج از کشور مهاجرت میکنند چون نه در جامعه نه خانواده خود جایی برای ماندن نمیبینند.
این مشاور در ادامه با ارائه راهکار افزود: تنها راه درست کردن شرایط موجود این است که خانوادهها بخواهند و تلاش کنند به ارزشهای جوانان خود احترام بگذارند و فضای جوانی کردن را خلق کنند که اگر در هر خانوادهای چنین اتفاقی رخ دهد میبینیم که یک جامعه درست میشود.
رضایی بیان کرد: جدا از خانوادهها جامعه هم باید به جوانان اجازه خطا و طغیان دهد و دست از کنترل کردن او بردارد چرا که جوان نیاز به سرکشی دارد و اگر او را سرکوب کنیم، خشمش را بروز میدهد و در خانواده خود ناهنجاری ایجاد میکند و درنهایت همین میشود که از خانه فرار میکند چون نه جامعه او را میپذیرد نه خانوادهای که تحت تاثیر سنت هستند او را قبول میکنند.
این رواشناس افزود: جامعه ایرانی باید به جوان به عنوان یک ثروت نگاه کند چون این جوانان هستند که آینده کشور را میسازند نه سالمندان بنابراین از دستگاههای دولتی و حکومتی گرفته تا همین خانوادهها باید فضای جوانی کردن را خلق کنند که جوان عاصی نشود و تنها راه نجاتش را فرار نداند.
شعار سال ، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا ، تاریخ انتشار 21 شهریور 99 ، کد خبر : 1056072 ، borna.news