شعار سال: بررسی میدانی حاکی از آن است که اتفاق عجیب و غیرقابل باوری در مورد بودجه عمرانی حوزه هنری لرستان در چند سال اخیر رخ داده است! در سال‌های گذشته بودجه وسیعی صرف سرامیک کاریِ دیوار سنگ کاری شده‌ی حوزه هنری لرستان شد. بله درست متوجه شدید؛ ابتدا دیوار محوطه بیرونی حوزه هنری لرستان سنگ کاری شده و چند سال بعد با بهانه‌ای مضحک روی همان سنگ‌های مرغوب را سرامیک کاری کردند!
هم زمان اتاق جلسات این مجموعه کوچک را با هزینه‌ای باورنکردنی با نوعی چوب بد رنگ پوشاندند و طی مراسمی رونمایی کردند! چندی بعد یک اتاق نسبتا بزرگ را با ابتدایی‌ترین شکل ممکن به اصطلاح آکوستیک کردند تا پلاتوی تئاتر ساخته باشند! همان موقع دلسوزان انقلاب اسلامی و فعالین فرهنگی استان انتقاداتی به این شیوه هزینه کرد بیت‌المال مطرح کردند.
پس از پیگیری مکرر معلوم شد که سرفصل تخصیصی بودجه هزینه شده، آموزشی بوده است. یعنی اینکه حوزه هنری لرستان قرار بوده با آن پول محیط آموزشی بسازد. اما پول را صرف نوسازی اتاق جلسات و نماکاری دیوار و ساخت پلاتو کرده است. اینکه چطور سرفصل آموزشی صرف این امور شده بماند! و چرا سازمان‌های نظارتی بی تفاوت از کنار این خطا‌های مشهود می‌گذرند، الله اعلم!
پس از عزل مدیر پرحاشیه و متخلف حوزه هنری در سال ۹۸، بدون تودیع و معارفه خاصی مدیری با سابقه با ادعای انقلابی گری و پایبندی بر ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب بر مسند حوزه هنری لرستان نشست. دیری نپایید که مدیر جدید نیز دست به کار امور عمرانی شد!
اتاق جلساتی که در دوره مدیر پیش با صرف بودجه عمرانی تجهیز و نوسازی شده بود را اتاق کار خود کرد و دوباره با صرف بودجه عمرانی اتاقی دیگر را برای جلسات و نشست‌ها تجهیز کرد. متوجه موضوع شدید؟ با فاصله یکی دو سال بودجه‌ی قابل توجهی صرف ساختن دو اتاق جلسه در یک مجموعه کوچک می‌شود!
درست در سال‌هایی که کشور در شرایط بد اقتصادی به سر می‌برد. این بی مبالاتی در هزینه‌ی بیت‌المال به اینجا ختم نشده است. پلاتوی تمرین تئاتر که توسط مدیر قبل به بدترین شکل ممکن ساخته شده بود، توسط مدیر جدید حوزه هنری به کلی تغییر کاربری داده شده است. تمام آن هزینه‌هایی که از بودجه عمرانی صرف ساخت پلاتوی تمرین تئاتر شده بود به همین راحتی سوخت شد. واقعا چرا؟ هنرجویان تئاتر بدون محیط تمرین (هرچند بی کیفیت) چگونه کار خود را پیش ببرند؟
متاسفانه کار به اینجا ختم نمی‌شود، چند سطر دیگر همراه این غم‌نامه باشید.
شنیده‌های تحریریه ما حاکی از آن است که دیوار‌های وسط نگارخانه این مجموعه نیز در حال تخریب است. آیا قرار است باز هم بودجه عمرانی جذب شود! تا بنایی ساخته شود و سال بعد تخریب شود؟ چه کسی یا کسانی از این ساخت و ساز‌ها نفع می‌برد؟ چرا در این مجموعه حداقل محیط آموزشی وجود ندارد، ولی هر سال بودجه‌ها حیف و میل می‌شود؟
واقعا هیچ گونه نظارتی بر حیف و میل بیت‌المال در این استان وجود ندارد؟