غلامعلی همیراد، مدرس داور بین المللی و مدرس آسیا به انتقادات تندی از وضعیت داوری کشور و جامعه داوری پرداخت که می‌خوانید:

 مشکلات بخش آموزش

در خصوص آموزش ما سال‌هاست که به عقیده من طوری عمل کردیم که آموزش‌های لازم و منطبق با نیاز‌های روز داوری نداریم و آموزش‌هایی که انجام می‌شود مناسب نیست. ما هر ساله داور‌ها را قبل از لیگ دور هم جمع می‌کنیم. چند نفر از افراد با تجربه را هر سال دور هم جمع می‌کنیم که شاید از لحاظ داوری در سطح بالایی بوده باشند، ولی از لحاظ قدرت انتقال دانش عملکرد خوبی ندارند و از همین رو هرسال می‌بینیم که داوری‌های ما بیشتر زیر سوال می‌برد و دلیلش تنها عدم آموزش‌های مناسب از سنین پایه است و به همین دلیل می‌بینیم یک داور مدرک درجه ۳ خودش را می‌گیرد و چند ماه در شهرستان و یا شهر خودش داوری می‌کند و به توجه به گذشت ۲ سال از مدرکش سراغ مدرک درجه دو می‌رود و بعد دوره درجه یک و دوره ملی و در آن شرایط تازه قرار است در شهر خودش به او بها داده شود و قضاوت استانی بگیرد در حالیکه مدعی قضاوت در سطح کشوری است و با توجه به ظرفیت‌های فدراسیون قضاوت ملی به آن‌ها داده می‌شود، ولی کارایی و بازدهی لازم را به هیچ وجه ندارند و به نظرم به طور غیر مستقیم و کج آموزش می‌بینند و برای همین دچار مشکل می‌شوند. فوتبال یک کشور برای پیشرفت نیاز به این دارد که سطح داوری‌اش از سطح فوتبالش بالاتر باشد، ولی به عقیده من سطح داوری در ایران از سطح فوتبال ما پایین‌تر است.



 روابط موثر در چیدمان داوری‌ها

در مورد چیدمان داوری باید بگویم در ۳ سال گذشته و بنا بر تغییراتی که در کمیته داوران و دپارتمان انجام شده و افرادی که از بین پیشکسوتان وارد شدند هرکدام بنا بر سلیقه خودشان و متاسفانه باید بگویم رفاقت بازی و نورچشمی‌هایشان این چیدمان را عوض کردند و عده‌ای از پیشکسوتان افراد و نفراتی را سفارش کردند و ۵۰-۶۰ درصد چیدمان‌ها در لیگ برتر و سطح‌های پایین‌تر بر این اساس بوده و در لیگ برتر هم بار‌ها دیدم که تعداد زیادی از ابلاغ‌ها بر اساس سفارش و تاکید هیات فوتبال استان‌ها و پیشکسوتان صورت گرفته است و اینکه فلان داور داماد فلانی است و فلان داور برادر فلان داور بین المللی است و... تاثیر گذاشته است و داوری که ۶ ماه اینجا با سفارش و فشار‌ها داوری کرده و سطح بین المللی گرفته بعد رفته کشور‌های دیگر پناهنده شده و در کشور‌های دیگر در حال قضاوت است و جای یک فرد شایسته را اشغال کرده است. از این موارد ما زیاد داریم و الان هم در فهرست بین المللی یک - دو نفر از این داوران سفارشی وجود دارد و فقط می‌توانم بگویم متاسفم.



 استعدادیابی داوری در ایران نداریم

استعدادیابی در داوری ایران اصلاً وجود ندارد. من چندین سال قبل و در زمانی که مسعود عنایت مسئولیت داوران را بر عهده داشت یک طرح به او دادم و عنوان کردم که دوره داوری سطح سه را لغو کنند چرا که داوران بعد از عبور از این دوره حتی نمی‌توانند در شهر خودشان یک بازی سطح چندم نوجوانان را پرچم بزنند و عملاً فایده‌ای ندارد و گفتم به جایش ایران را به ۵ منطقه شمال و جنوب و شرق و غرب و مرکز تقسیم کنند و مسئولیتش را به افراد مختلف بدهند و برنامه استعدادیابی انجام شود و آموزش بدهند و هزینه کنند چرا که آموزش و استعدادیابی هزینه دارد، ولی متاسفانه استعدادیابی در فوتبال ما که رکن اساسی باید باشد صفر است و فقط به این خلاصه می‌شود که مثلا یک داور ۲۶-۲۷ ساله یک بازی لیگ سه یا لیگ دو را سوت بزند و یکی از پیشکسوتان داوری اتفاقی قضاوت او را ببیند و با فدراسیون تماس بگیرد و بگوید فلانی خوب قضاوت کرده است. به نظرم حالا که فدراسیون فوتبال برای استعدادیابی هزینه نمی‌کند بخش خصوصی وارد شود. اکثر داوران فوتبال ما از سر ناچاری و بیکاری وارد داوری شدند و خیلی‌هایشان از انتخاب این حرفه پشیمان هستند. بعضاً در فوتبال موفق نشدند به جایی برسند و رو به داوری آوردند و مسائلی از این دست. فوتبال ما سطحش دارد از داوری ما خیلی بالاتر می‌رود و این جای تاسف دارد.

 

این دستمزد برای داوران از فحش بدتر است

در مورد حقوق داوران باید بگویم ۷-۸ سال است با کمیته داوران همکاری نمی‌کنم و، چون مدرس A آسیا هستم در بخش آموزش بین المللی فعالیت می‌کنم و هم از لحاظ مالی برای من بهتر است و هم از لحاظ روانی. دستمزدی که فدراسیون فوتبال برای داوران در نظر می‌گیرد یک توهین است و نمی‌دانم چطور آن را تحمل می‌کنند. داوران وسط یک میلیون تومان می‌گیرند که نمی‌دانم بیشتر شده است یا نه. کمک داوران ۵۰۰ هزار تومان و ناظران داوری که بالاترین رکن داوری یک مسابقه هستند و باید عملکرد داوران را زیر نظر بگیرند ۳۰۰ هزار تومان دریافتی دارند که از این مبلغ ۱۰ درصد مالیات کم می‌شود. به نظرم اگر به جای این مبلغ فحش به داوران بدهند بهتر است. نمی‌دانم چرا آقایان پیشکسوت مثل افصهانیان، مرادی، خوشخوان و... چنین توهینی را تحمل می‌کنند و آنهم با این وضعیت پرواز‌ها و اتوبوس‌ها و قطار‌ها تن به همکاری می‌دهند و از این بابت برایشان متاسفم. این افراد با این حقوق‌ها چطور می‌خواهند جواب زندگی و زن و بچه خودشان را بدهند؟



 اساسنامه جدید نیاز داریم

به نظرم پیشکسوتان خوب و ارجمند داوری باید بنشینند و یک اساسنامه جدید و کاربردی برای داوری بنویسند و برای آموزش‌های سطح ۳ و سطح دو و... برنامه ریزی کنند و به بحث استعدادیابی و آموزش اهمیت داده شود و اساسنامه محکمی بنویسند که حداقل ۱۰ سال داوری فوتبال ما را جلو ببرد. فدراسیون باید برای داوری هزینه کند و در شهر‌هایی که حداقل ۲-۳ داور خوب دارند در بحث آموزش و تمرین و بدنسازی هزینه کند و حتی به شهر‌ها و نقاط کوچک هم باید اهمیت داده شود شاید در آن منطقه یک استعداد کشف شود که بتواند به فوتبال ایران خدمت کند. ولی کمیته داوران کارش شده این که تعیین کند فلان داور و فلان داور این هفته بروند بوشهر، آن دو نفر بروند اصفهان، آن یکی برود مشهد، دیگری برود تبریز و این شد مسئولیت کمیته داوران ما. در آخر باید بگویم فوتبال هرکشوری که می‌خواهد پیشرفت کند باید سطح داوری اش هم سطح فوتبال یا بالاتر از آن باشد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایلنا، تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۹، کد خبر:  ۹۹۵۱۴۰، ilna.news