شعار سال: این‌روز‌ها مسئله‌ای که بیش از هر چیز دیگری توجه‌ها را در فوتبال کشورمان به خودش جلب کرده و به سوژه‌های اصلی شبکه‌های مجازی هم تبدیل شده؛ فحاشی‌ها، تهمت‌ها و بیانیه‌هایی است که اعضای تیم‌های لیگ برتری نثار یکدیگر می‌کنند.

تا زمانی که بازی‌های با حضور تماشاگران برگزار می‌شد هر اتفاق ناپسندی به فرهنگ پایین هواداران روی سکو‌ها ربط داده می‌شد، اما از زمانی که مسابقات به خاطر شیوع ویروس کرونا در ورزشگاه‌های خالی برگزار می‌شود، فحاشی‌ها، توهین‌ها، تهمت‌ها، بیانیه‌ها و. به مراتب بیشتر از قبل شده است.

در این میان مدیرعاملان و اعضای هیئت مدیره باشگاه‌ها هم برای اینکه از غافله عقب نمانند در صفحات اجتماعی خود بدترین توهین‌ها و تهمت‌ها را نثار عوامل تیم رقیب خود می‌کنند.

رقابت در بیانیه‌نویسی بین باشگاه‌ها به قدری اوج گرفته که گویا دیگر قرار نیست نتایج بازی‌ها در زمین مسابقه رقم بخورد. زمانی مربیان الگوی بازیکنان و هواداران تیم‌شان بودند، اما در حال حاضر اوضاع فرق کرده و مربیان برای انتقال بی‌اخلاقی به تیم‌شان بیشتر از مسائل فنی وقت می‌گذارند.

فوتبال جوانمردانه در زمین مسابقه رعایت نمی‌شود و وقتی خبرنگاران در این مورد از سرمربی جوان و تازه به دوران رسیده سؤال می‌کنند، پاسخش این است؛ ما رعایت نمی‌کنیم و تیم‌های مقابل هم مقابل ما رعایت نکنند! آنوقت همین افراد قرار است نسل جدید مربیان فوتبال کشورمان باشند!

مربی که به خاطر ۱۰ بازی نباختن با تیمش در لیگ برتر فصل گذشته به یکباره به عنوان سرمربی یکی از پرطرفدارترین تیم‌های آسیا انتخاب می‌شود بعد از اولین شکست بدترین الفاظ ممکن را در کنار زمین به کار می‌برد و بعد از رسانه‌ای شدن این موضوع حتی حاضر به عذرخواهی هم نمی‌شود. بدتر اینکه سیاهی لشگر نیمکت او  هم با حمله به مربیان تیم رقیب حتی کار سرمربی تیم خود را هم غیر مستقیم درست تلقی می‌کنند.

یا فلان مربی که ظاهری آرام دارد به یکباره رفتاری در کنار زمین از خود نشان می‌دهد که واقعا دور از شان یک مربی حرفه‌ای بوده و توقع دارد داور این حرکتش را نادیده بگیرد و در قبال کارت قرمز او حسابی از کوره در می‌رود.

در این میان مشخص نیست وظیفه کمیته انضباطی و کمیته اخلاق در این فوتبال چیست که هیچ واکنشی نسبت به این اتفاقات نشان نداده و هر روز شاهد رفتار‌ها و گفتار‌های زشت بازیکنان، مربیان، مدیران و اخیرا اعضای هیئت مدیره باشگاه‌ها هستیم.  

وزارت ورزش و ستاد مبارزه با ویروس کرونا در ورزش دلیل عدم تعطیلی بازی‌های لیگ را شادی و هیجان مردم در هنگام تماشای مسابقات عنوان کرده‌اند در حالی که هواداران فوتبال عملاً اتفاقات دیگری را در مسابقات شاهد هستند. صحنه‌هایی که برای نسل نوجوان و جوان علاقمند به فوتبال به نوعی سم است.

در چند ماه اخیر به جرئت می‌توان گفت کوچکترین مسائل حاشیه‌ای و توهین‌ها را در هنگام برگزاری لیگ‌های معتبر خارجی ندیده‌ایم، اما در همین دو هفته سپری شده از لیگ‌مان تا دلتان بخواهد صحنه‌های زشت اتفاق افتاده و بیانیه‌های تند از سوی باشگاه‌ها صادر شده است.

چه بهتر است باشگاه‌ها دیگر از پسوند فرهنگی استفاده نکنند و به جای آن کلمه بیانیه را جایگزین کنند؛ اینطوری حداقل هواداران فوتبال بیشتر با واقعیت‌ها روبه‌رو هستند. مدت‌هاست کار فرهنگی از باشگاهی در لیگ برتر شاهد نبوده‌ایم، اما صدور بیانیه تا دلتان بخواهد اتفاق افتاده و به کار بردن پسوند بیانیه برای باشگاه‌ها کاملاً زیبنده آنهاست.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از آنا، تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۹، کدخبر: ۵۴۲۸۰۷، www.ana.press