پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۳۱۵۹۵۵
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار : ۱۸ آذر ۱۳۹۹ - ۱۰:۲۷

نقشه مشترک روسیه و ترکیه برای گاز ایران

حدود یک ماه از توافقی می‌گذرد که «الهام علی‌اف» رئیس جمهور آذربایجان، «نیکول پاشینیان» نخست وزیر جمهوری ارمنستان و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور فدراسیون روسیه مبنی بر اعلام آتش‌بس کامل در منطقه درگیری قره‌باغ از ابتدای بامداد ۱۰ نوامبر به‌وقت مسکو امضا کردند.
شعار سال: توافق یا بیانیه‌ای که ابعاد متعدد اقتصادی برای کشور‌های منطقه به‌خصوص ایران در پی دارد چرا که بند‌های این توافق، تغییر روابط قدیمی سیاسی ــ اقتصادی منطقه را هدف‌گذاری کرده است. یکی از مهمترین بند‌های این توافق، ایجاد کریدوری برای اتصال نخجوان به جمهوری آذربایجان است، کریدوری که در صورت احداث، کنار امکان برقراری تردد‌های جاده‌ای، امکان عبور خطوط انرژی را نیز فراهم می‌کند. زمانی که به قرارداد‌های گازی ایران با کشور‌های منطقه و رخداد‌های پیشین در جریان این قرارداد‌ها نگاه کنیم، تبعات ایجاد این کریدور و نقش مستقیم ترکیه و روسیه برای حذف ایران از بازار گاز منطقه و نقش غیرمستقیم و طراحانه آمریکا برای ادامه ضربه زدن به اقتصاد ایران بیشتر مشخص می‌شود.

قرارداد تهاتر گاز و برق بین ایران و ارمنستان:

پروژه تهاتر گاز ایران با برق ارمنستان در قالب دو قرارداد تحویل گاز و دریافت برق بین شرکت ملی صادرات گاز ایران به‌نمایندگی از شرکت ملی نفت ایران و نیروگاه برق حرارتی ایروان (Yerevan TPP) به‌نمایندگی از وزارت انرژی ارمنستان برای یک دوره بیست‌ساله در سال ۲۰۰۴ به امضا رسید. بر اساس قرارداد‌های امضاشده بین طرفین زمان شروع صدور گاز، ژانویه سال ۲۰۰۷ در نظر گرفته شده بود، که به‌دلیل عدم تکمیل خط لوله گاز در ارمنستان این قرارداد با ۲۸ ماه تأخیر و در تاریخ ۲۳ اردیبهشت سال ۱۳۸۸ (۱۳ می‌سال ۲۰۰۹) ب طور رسمی به بهره‌برداری رسید، مدت این قرارداد ۲۰ سال است. یکی از اهداف ایجاد جنگ از پیش برنامه‌ریزی‌شده در قره‌باغ را می‌توان جایگزینی گاز آذربایجان با گاز ایران برای تأمین انرژی مورد نیاز ارمنستان دانست. اگر مصاحبه‌های پیشین الهام علی‌اف رئیس جمهور آذربایجان را مرور کنیم می‌بینیم که علی‌اف بار‌ها اعلام کرده بود که ارمنستان در صورت پذیرش صلح در قره‌باغ می‌تواند از مزایای ترانزیت و انتقال انرژی و طرح‌های حمل‌ونقلی منطقه بهره‌مند شود.

۲. سوآپ گاز به نخجوان:

قرارداد سوآپ گاز جمهوری آذربایجان به جمهوری خودمختار نخجوان در تاریخ ۵ آگوست ۲۰۰۴ برای مدت ۲۰ سال بین شرکت ملی صادرات گاز ایران و طرف آذری منعقد و در سال ۲۰۰۵ اجرایی شد. براساس این قرارداد، ایران گاز تحویلی از آذربایجان را از طریق مرز آستارا به نخجوان سوآپ می‌کند. سالیانه حدود ۳۵۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی از آذربایجان به ایران برای تأمین تقاضای گاز جمهوری خودمختار نخجوان ارسال می‌شود. ایران گاز ارسال‌شده از آذربایجان را مصرف و پس از کسر حق ترانزیت، به نخجوان گاز ارسال می‌کند. با احداث کریدور بین آذربایجان و نخجوان، دسترسی سرزمین اصلی (آذربایجان) به بخش جداافتاده (نخجوان) فراهم می‌شود و شاهد حذف وابستگی نخجوان به گاز، برق و جاده ترانزیتی ایران خواهیم بود، به‌عبارتی، صادرات گاز و برق به نخجوان به‌عنوان یک پتانسیل بالقوه و رو به رشد، از سبد تأمین انرژی صادراتی ایران حذف می‌شود.

۳. صادرات گاز ایران به ترکیه:

طرح صادرات گاز طبیعی ایران به ترکیه که یکی از مهمترین پروژه‌های صادرات گاز کشور است، طی قراردادی ۲۵ ساله و با حداکـثر حجم گـاز قابل تحویل ۱۰ میلیارد مترمکعب در سال (۲۷ تا ۳۰ میلیون مترمکعب در روز) که امکان افزایش آن تا ۱۳ میلیارد مترمکعـب در سال نیز بر اسـاس توافق طرفین میسر است. احداث کریدور بین آذربایجان و نخجوان که در ادامه احتمال احداث خط لوله جدید گاز بین آذربایجان به ترکیه از طریق جنوب ارمنستان و نخجوان وجود دارد، کنار تأمین گاز ترکیه از روسیه، بیش از پیش وابستگی این کشور به گاز ایران را کاهش می‌دهد و در طرح آمریکایی حذف ایران از بازار گاز منطقه و ارتباطاتی که بین روسیه و ترکیه و همچنین ترکیه با آمریکا وجود دارد، احتمال عدم تمدید قرارداد گاز ایران با ترکیه را تشدید می‌کند.

۴. قرارداد‌های سوآپ گاز ترکمنستان:

پیش از دعوای گازی ایران و ترکمنستان، ایران سالانه ۸ میلیارد مترمکعب گاز ترکمنستان را به ترکیه منتقل می‌کرد، همچنین مذاکراتی برای سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان و ارمنستان صورت گرفته بود که ایران برای آغاز و توسعه سوآپ گاز ترکمنستان به این دو همسایه شمالی از خاک ایران ابراز تمایل و آمادگی کرده بود. با ایجاد ارتباط زمینی بین آذربایجان و نخجوان و انتقال گاز آذربایجان به نخجوان و ترکیه، احتمال انعقاد قرارداد و برقراری سوآپ گاز ترکمنستان به ترکیه، آذربایجان و ارمنستان از خاک ایران بسیار کم خواهد بود و این فرصت نیز از دست ایران خارج می‌شود.

۵. صادرات گاز ایران به اروپا

طی دو دهه گذشته همواره در دولت‌های مختلف، سخن از ظرفیت‌های صادراتی گاز ایران به اروپا مطرح شده بود و مسیر‌های متعددی نیز برای تحقق این امر، پیشنهاد و حتی مطالعه شد.

با احداث کریدور و اتصال زمینی آذربایجان به نخجوان، این کشور می‌تواند در زمینه صادرات گاز به اروپا، طرح‌های متعددی را مدنظر قرار دهد و حتی با توجه به ارتباط باکو و آنکارا، احتمال استفاده از مسیری مشابه مسیر مدنظر ایران برای دسترسی به بازار گاز اروپا از خاک ترکیه، برای انتقال گاز از آذربایجان به اروپا مورد توجه قرار گیرد. آنچه از آثار اقتصادی در بعد تجارت گاز از توافق یا بیانیه امضاشده در ۱۰ نوامبر به‌صورت خلاصه بیان شد، تنها بخشی از زیان‌های اقتصادی ایران از این توافق برنامه‌ریزی‌شده برای حذف کشورمان از ظرفیت اقتصادی منطقه بوده است که متأسفانه هیچ دیپلماسی کارآمد و مؤثری از سوی ایران برای جلوگیری از بروز این رخداد‌های محتمل در آینده‌ای نزدیک، مشاهده نمی‌کنیم.
 
شعار سال ا اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از ساعت24،تاریخ انتشار:18آذر1399،کدخبر:524186،www.saat24.news
خبرهای مرتبط
خواندنیها -دانستنیها
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۸
0
0
همکاری روسیه و ترکیه اون هم بر سر گاز ایران اصلا نمیتونه خبر خوبی برای منافع ملی ما باشه
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۰:۰۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۹
0
0
باید به هوش و به گوش باشیم تا این دو کشور قدرت طلب دست به منافع ایران نبرن
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین