شعار سال: در پاسخ به این پرسش ها ابتدا به سخن حضرت علی (ع)اشاره  و سپس تحلیل ارایه می گردد:

وامیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در آخرین لحظات عمر شریف‏شان فرمودند: خدا را! خدا را! در بارۀ قرآن؛ مبادا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما پیشى گیرند. امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید که بدهاى شما بر شما مسلّط می‏‌شوند.

در پاسخ های پرسمان دانشجویان آمده است:حقیقت این است که ما مسلمانان با وجود داشتن دینی کامل و منابع عظیم فرهنگی مانند قرآن، نهج البلاغه و … به واسطه عدم ثبات و پایداری در اعتقاداتمان عقب مانده ایم و پس از این نیز خواهیم ماند. همه ما به نوعی در بی اعتقادی و بی صداقتی، در این دروغ سازی بزرگ سهیم هستیم. فهم این مشکل چندان سخت نیست. فقط کافی است نگاهی با تأمل به خود و محیطمان بیاندازیم. مگر کسب علم از دستورهای اکید اسلام بر مسلمانان نیست؟ مگر علم به قول سعدی سلاح جنگ با شیطان نیست؟ مگر دین ما بهترین دستورها را برای زیستن بهتر ندارد؟ مشکل این جا است که در یادگیری علم به کسب مدرک تحصیلی جهت رسیدن به رفاه و پست و مقام بسنده کرده ایم. تنبلی و خستگی را پیشه خود کرده ایم و به جای ایستادگی و صبر در برابر مشکلات و به منظور دستیابی بر موفقیت، خود را از درد سر اندیشه و عمل بیرون کشیده و کنجی و دلی ز محنت آزاد را برگزیده ایم. سید جمال الدین اسد آبادی جمله زیبایی در این باره دارد، او می گوید: غرب با علم و عمل نهضتی پدید آورد و شرق با جهل و سستی از بین رفت. اگر دنیای غرب هر روز در حال رشد است، دلیلش این است به کاری که می کند، گرچه باطل ترین اعمال باشد، اعتقاد راسخ دارد. برای همین شب از روز و روز از شب نمی شناسد. تلاش و تحقیق می کند، زحمت می کشد و به مقصود می رسد. باید هم برسد چون به قول گذشتگان عاقبت جوینده یابنده است. امام علی(ع) خطاب به مردم کوفه در زمان خلافت خویش، با اندوه تمام می گوید: آنان (سپاهیان معاویه) در باطل خود پایدارند اما شما در حق خود متفرق و مضطرب. بیهوده نیست که علی(ع) می گوید: ای کاش شما را ندیده بودم و نمی شناختم. آرزو می کند:« امیدوارم خدا مرا از شما و شما را از من بگیرد و به جای من حاکمی بد بر شما بگمارد و به جای شما افرادی پسندیده تر نصیبم کند».