شعار سال: برند‌های ایرانی فعال در حوزه پوشاک که تا ۳۰ سال پیش تامین کننده پوشاک منطقه بودند، اما به یکباره به دلیل محدودیت‌های وارداتی ایجاد شده براثر جنگ تحمیلی بازار داخل را در انحصار خود گرفتند.
تولیدکنندگان پوشاک داخلی بی تفاوت به ارتقای کیفیت، ایجاد خلاقیت و نوآوری در طراحی و تولید، غفلت از توسعه دستگاه‌های خطوط تولید و عدم بهره‌مندی از تکنولوژی روز به این امید که بازار برای همیشه در قبضه آنهاست به فعالیت خود ادامه دادند تا اینکه با بازگشایی مرز‌ها و از سرگیری واردات رسمی در سایه سیاست‌های کنترل دستوری قیمت ارز، بازار با استقبال مصرف کنندگان به ورود پوشاک خارجی چراغ سبز نشان داد.
بازار پوشاک چنان تشنه اجناس روز، با کیفیت و طرح‌های جذاب بود که در کنار واردات رسمی، قاچاق نیز شدت گرفت و همین شرایط باعث شد تا تولیدکنندگان داخلی در دهه ۷۰ انحصار خود را از دست بدهند و از آن به بعد دیگر نتوانستند بازار را به طور کامل در اختیار بگیرند.

گرچه غفلت تولیدکنندگان به ضرر آن‌ها تمام شد، اما تحریم‌ها و ممنوعیت واردات پوشاک به علیت محدودیت‌های ایجاد شده در منابع ارزی فرصتی را در اختیار تولیدکنندگان پوشاک قرار داد تا دوباره بازار را به طور کامل در دست بگیرند بطوریکه حجم قاچاق پوشاک ورزشی از ۹۰ درصد به ۴۰ درصد کاهش یافته است و مصرف کنندگان به سمت استفاده از تولیدات داخلی روی آورده‌اند.

با این حال اگر دوباره با رفع تحریم‌ها واردات پوشاک خارجی از سرگرفته شود تولیدکنندگان داخلی باید برای ماندن در بازار و حفظ مشتریان خود توانایی رقابت با برند‌های خارجی را داشته باشند که لازمه آن نیز استفاده از مواد اولیه مرغوب و استفاده از ماشین آلات جدید است.
اما از آنجایی که تحریم‌ها مانع از تامین مواد اولیه مرغوب و ماشین آلات روز شده است چاره راه چیست و برگ برنده صنعت پوشاک ایران کجاست؟
هومن کارگزار یکی از فعالان باسابقه صنعت پوشاک می‌گوید در حال حاضر سطح توقع مشتری بالا رفته است. وقتی جدیدترین مُدها و طراحی‌ها به راحتی در فضای مجازی پخش می‌شود نوع نگاه و نگرش مصرف کنندگان به سمت آن جلب شده و در بازار به دنبال آن می‌گردد.

به گفته وی در چین به ازای هر هزار چرخ، ۶۰ نفر طراح با سابقه دانشگاهی در حال ایده پردازی و ارائه طرح و مُد هستند بنابراین ما نیز برای عقب نماندن از سایر تولیدکنندگان دنیا باید خود را به روز کنیم.

کارگزار می‌افزاید متاسفانه تولیدکنندگان ما نگاه بلند مدت ندارند و به دنبال کسب سود روزانه خود هستند هنوز در بسیاری از کارگاه‌های تولیدی ما از ماشین‌هایی استفاده می‌شود که برای ۳۰ سال پیش است. جدیدترین ماشین آلات موجود در صنعت پوشاک ایرانی برای ۷ سال پیش است.
این فعال صنعت پوشاک معتقد است قبل از محدودیت‌های ارزی بیشتر تولیدکنندگان از مواد اولیه چینی و نخ پاکستانی برای تولیدات خود استفاده می‌کردند چرا که هم قیمت آن‌ها پایین بود و هم اینکه کیفیت آن‌ها تفاوت چندانی با جنس ایرانی نداشت.
کارگزار می‌گوید در حال حاضر ۹۰ درصد مواد اولیه مورد استفاده در کارگاه‌های تولیدی پوشاک، داخلی است و تنها برای دوخت لباس‌های کشی و استرچ اقدام به واردات پارچه‌های شمعی و کشی لاکرام می‌کنیم که آن‌ها نیز از کیفیت خوبی برخوردارند.

وی با بیان اینکه بیشتر تولیدکنندگان نگران سیاست‌های ارزی دولت هستند، می‌افزاید اگر قیمت دلار بعد از افزایش درآمد‌های ارزی ثابت بماند و متناسب با تورم افزایش نیابد باید شاهد واردات رسمی پوشاک خارجی و حتی ورود اجناس قاچاق به کشور باشیم.

به گفته این تولید کننده پوشاک، اکنون فرصتی است که تولیدات خود را با افزایش کیفیت و جذابیت طرح آماده رقابت با پوشاک خارجی کنیم تا با بهبود فضای اقتصادی و سیاسی بازار را از دست ندهیم.
منفرد یکی دیگر از فعالان بازار پوشاک می‌گوید تولیدکنندگان از تجربه دهه ۷۰ درس گرفته‌اند و دیگر ممنوعیت واردات را برای خود برگ برنده نمی‌دانند بلکه آن‌ها به دنبال جلب نظر و رضایت مشتری و افرایش کیفیت تولیدات خود هستند.