شعار سال: در سال ۲۰۰۷ بعد از وضع یارانه دولتی برای حق بیمه، مجموع حق بیمه در مقایسه با سال ۲۰۰۶ با یک جهش قیمتی ۵۰۰ درصدی از ۱۱۰ میلیون دلار به ۶۸۰ میلیون دلار رسیده است و روند مثبت حق بیمه ناخالص در سال‌های بعد از آن تا سال ۲۰۱۶ در حدود ۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید است.

در سال ۲۰۰۷ دولت چین مبلغ ۲۸۰ میلیون دلار برای ۵۰ درصد از یارانه حق بیمه اختصاص داده است. در سال ۲۰۰۸ این مبلغ توسط دولت به ۱.۱ میلیارد دلار رسید که ۶۰ درصد آن را پوشش می‌داد. حمایت‌های دولت مرکزی در سال ۲۰۰۷ مقدار قابل ملاحظه‌ای را برای یارانه حق بیمه‌ها در نظر گرفت که در حقیقت تبدیل به یک ابزار برای کاهش ریسک کشاورزان شده است. در سال ۲۰۱۰ برنامه یارانه حق بیمه کشاورزی در ۲۵ استان کشور راه اندازی شد.

در حدود ۲۶ شرکت اجرای بیمه کشاورزی را در سال ۲۰۱۶ بعهد داشته اند که در حدود ۱۷۰ نوع خدمات بیمه‌ای برای محصولات اصلی کشاورزی، محصولات کشاورزی صرفا جهت بازرگانی، میوه ها، سبزیجات، گیاهان دارویی و محصولات محلی کشاورزی. در حال حاضر بیمه گران پیشنهاد بیمه‌های چندگانه را می‌دهند مانند بیمه‌های حوادث طبیعی، بیمه نواسانات قیمت، بیمه آسیب دیدگی و بیمه درمانی که بصورت آزمایشی می‌باشد.

۲۳ شرکت مجاز بیمه و شرکت CARP که این شرکت‌های بیمه‌ای را بیمه می‌کنند توسط P&C چینی در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد. شرکت P&C یک آژانس مدیریت ریسک در چین است. کار این آژانس مذاکره کردن در خصوص الزامات و اصلاحات ظرفیت ریسک و برنامه‌های تجارت اعضا است.

در خصوص چالش‌های که شامل سیستم بیمه کشاورزی چین باید ملاحظه کرد:
فقدان داده‌های اعلام شده در خصوص کیفیت، در سطح مزرعه، نیاز به بهبود تنظیم ضرر و زیان روشها، فقدان شفاویت در اطلاعات شرکت‌های بین الملی بیمه.

تاریخچه بیمه کشاورزی چین

بیمه کشاورزی در چین در سال ۱۹۸۲ با پوشش بیمه‌ای محصولات دامی و زراعی معرفی شد. پیشرفت و تحول بیمه کشاورزی در چین در دو فاز طبقه بندی می‌شود. فاز اول بیمه سال‌های ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۲، زمانی که شرکت بیمه کننده به اشخاص حقیقی ابزار بیمه‌ای جدیدی را برای محصولات کشاورزی معرفی نموده و آن‌ها را از طریق دولت‌های محلی به کشاورزان انتقال دادند به وقوع پیوست.

هر چند در آن سال‌ها ابزار‌های بیمه‌ای محصولات کشاورزی سود چندانی برای شرکت‌های بیمه ایجاد نکردند و به همین دلیل آن‌ها تمایلی بر فروش بیشتر این ابزار از خود نشان نمی‌دادند. در نتیجه حق بیمه ناخالص از ۱۴۰ میلیون دلار در سال ۱۹۹۲ به ۵۷ میلیون دلار در سال ۲۰۰۲ کاهش پیدا کرد.

 

 

فاز دوم پیشرفت بازار بیمه کشاورزی به شرایط کنونی این بازار منتهی شد. این تغییر فاز در سال ۲۰۰۳ با معرفی برنامه‌های متنوع آزمایشی بارانه‌ای آغاز شد.

شرکت بیمه اموال و دارائی‌های چین شروع به انتشار آزمایشی پوشش‌های بیمه‌ای برای محصولاتی، چون برنج و گندم نمود. شرکت بیمه اشخاص حقیقی چین در تعامل با دولت‌های محلی تعدادی ابزار بیمه‌ای کشاورزی را به صورت آزمایشی روانه بازار کرد.

از سال ۲۰۰۳ و فارغ از فعالیت‌های شرکت بیمه اشخاص حقیقی چهار شرکت بیمه‌ای (سان لایت، آنژین، آنهوآ و گروپما) شروع به انتشار ابزار بیمه‌ای نمودند. در سال ۲۰۰۵ بازار بیمه محصولات کشاورزی در چین کماکان بسیار محدود بوده و ارزشی معادل ۱/۹ میلیون لار داشت.

در سال‌های بعدی دولت چین با دعوت از سایر شرکت‌های بیمه‌ای برای ورود به این بازار سعی در توسعه این بازار داشت و اعلام کرد که بیمه کشاورزی فاکتور اصلی سیاست‌های توسعه بخش کشاورزی این کشور می‌باشد. بیمه‌های کشاورزی یارانه‌ای به عاملی مهم در رشد بخش کشاورزی و ثبات درآمد کشاورزان تبدیل شد.

مدل جدید بیمه کشاورزی

در ژوئن سال ۲۰۰۶ شورای ایالتی نظر خود در رابطه با پیشرفت و اصلاحات صنعتبیمه اعلام نمود. در این بین اعلام اهمیت وجود بیمه در سیاست‌های داخلی کشاورزی نمود چشم گیری داشت. این اعلام در سال ۲۰۰۷ توسط شورای ایالتی و در قالب انتشار سند شماره ۱ رسمیت یافت. این سند به عنوان راهکاری برای کاهش ریسک توسط گسترش بیمه کشاورزی، گسترش برنامه‌های آزمایشی بیمه‌ای با استفاده از یارانه‌ها و ابداع روش‌هایی جهت کاهش ریسک فاجعه آمیز که با حمایت‌های دولت پوشش داده می‌شود، شناخته شد. از این رو سند به عنوان نقطه عطفی در صنعت بیمه کشاورزی چین یاد می‌شود چراکه این صنعت می‌تواند از حمایت مالی و قانونی دولت برخوردار گردد.

در سال ۲۰۰۶ حق بیمه اخذ شده از بخش کشاورزی به رقمی در حدود ۱۱/۰ میلیارد دلار نزدیک شد. کلیه جبران خسارت پرداخت شده در همان سال به ۰۷/۰ میلیارد دلار و نسبت خسارت ۶۸ % بود. محدوده‌ای که در آن زمان توسط بیمه پوشش داده شده بود در حدود ۶۶/۹ میلیون هکتار بوده است.

در سال ۲۰۰۷ دولت چین ۱۳/۰ میلیارد دلار به عنوان یارانه حق بیمه برای تامین مالی ۵۰ % حقوق بیمه پرداخت شده توسط کشاورزان در استان‌های جیانگسو، جیلین، ژینجیانگ، هونان و سیچونآن برای ۵ محصول: دزت، گندم، برنج، پنبه و سویا تخصیص داد. (نقشه شماره ۱) بعد‌ها در همین سال دولت ۱۵/۰ میلیارد دلار برای تغذیه خوک نیز علاوه به مبلغ قبلی هزینه نمود.

در سال ۲۰۰۷ قانون یارانه حق بیمه برای محصولات منتخب بدین گونه بود: ۲۵ % حق بیمه اط طریق دولت مرکزی تامین مالی می‌شد، ۲۵ % توسط دولت محلی و ۵۰ % باقیمانده توسط کشاورزان تامین مالی می‌شد. حمایت دولت در سال ۲۰۰۷ توسط یارانه حق بیمه از دلایل عمده رشد صنعت بیمه کشاورزی به شمار می‌رود.

 

در سال ۲۰۰۷ پریمیوم حق بیمه بخش کشاورزی به طور چشمگیری افزایش یافته و به ۶۸/۰ میلیون دلار رسید که این رقم در مقایسه با سال قبل رشد ۵۱۸ % را نشان می‌داد. مجموع مبلغ جبران خسارت صنعت کشاورزی در حدود ۳/۰ میلیارد دلار تخمین زده شد. مبلغ کل حق بیمه پرداختی از ۷/۲۲ میلیارد دلار گذشت.

در سال ۲۰۰۷، ۳۳/۱۵ میلیون هکتار زمین کشاورزی و بیش از ۵۰ میلیون کشاورز تحت پوشش بیمه قرار گرفتند؛ بنابراین می‌توان گفت که در حدود ۱۰ % از کل اراضی کشاورزی کشور چین در این سال تحت پوشش بیمه قرار گرفت.

در سال ۲۰۰۸ دولت چین یارانه حق بیمه کشاورزی را از ۵۰ % به ۶۰ % افزایش داد که از این مقدار ۳۵ % آن توسط دولت مرکزی و ۲۵ % توسط دولت محلی تامین می‌شد. چنین ترکیبی سهم کشاورز را از پرداخت حق بیمه به ۴۰ % کاهش داد.

 

در سال ۲۰۰۸ برنامه بیمه کشاورزی در ۱۷ استان چین انجام شد. بیش از ۳/۳۳ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی این کشور تحت پوشش این برنامه قرار گرفت و بیش از ۹۰ میلیون کشاورز بیمه شدند. مجموع پریمیوم حق بیمه در حدود ۸۴/۱ میلیارد دلار تخمین زده شد و یارانه حق بیمه در حدود ۱/۱ میلیارد دلار برآورد شد.

کل جبران خسارت در آن سال ۱/۱ میلیارد دلار با نسبت خسارت ۵۹ % محاسبه شد. کل مبلغ بیمه در آن سال بالغ بر ۷/۳۴ میلیارد دلار بود.

در سال ۲۰۰۹ کل پریمیوم بیمه کشاورزی در حدود ۲ میلیارد دلار بوده و مجموع مبلغ بیمه پرداختی بالغ بر ۷/۵۵ میلیارد دلار بوده است. کل مساحت تحت پوشش بیمه ۴۴ میلیون هکتار بوده است. در سال ۲۰۰۹ در حدود ۴/۱ میلیارد خسارت به کشاورزان پرداخت شد و نیز خسارت به ۷۰ % رسید.

در سال ۲۰۱۰ برنامه بیمه کشاورزی در ۲۵ استان در چین اجرا شد (نقشه ۱). کل پریمیوم اخذ شده در این سال به ۲۶/۲ میلیارد دلار رسید و مجموع حق بیمه پرداختی ۱/۵۹ میلیارد دلار بود. در حدود ۳/۴۵ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی تحت پوشش این طرح در آمدند. در سال ۲۰۱۰ کل مبلغ پرداختی ۶/۱ میلیارد دلار با نسبت خسارت ۷۱ % بوده است. سال ۲۰۱۰ کم سودترین سال برای صنعت بیمه کشاورزی از زمان اجرای طرح بیمه در چین بوده است.

در سال ۲۰۱۱ کل پریمیوم اخذ شده از بیمه کشاورزی ۹/۲ میلیارد دلار برآورد شد. کل مبلغ پرداختی بیمه ۷/۱۰۰ میلیارد دلار بوده و حدود ۴/۱ میلیارد دلار خسارت به کشاورزان پرداخت شد. بر خلاف گذشته زیان انباشه در سال ۲۰۱۱ با کاهش همراه بود و به ۴۸ % رسید. کل اراضی تحت پوشش بیمه ۳/۵۳ میلیون هکتار بوده است.

در سال ۲۰۱۲ کل پریمیوم اخذ شده به ۰۱/۴ میلیارد دلار با مجموع جبران خسارت ۳/۲ میلیارد دلار و نسبت خسارت ۵۷ % رسید. کل مبلغ بیمه ۵/۱۴۲ میلیارد دلار و کل محدوده تحت پوشش ۷/۶۴ میلیون هکتار بوده است.

در سال ۲۰۱۳ کل پریمیوم دریافتی ۹/۴ میلیارد دلار و مجموع خسارت پرداختی مبلغ ۴/۳ میلیارد به ۳۲ میلیون کشاورز بود؛ بنابراین زیان به ۶۹ % رسید. در حدود ۳/۷۳ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی تحت پوشش بیمه قرار گرفت که در حدود ۴۵ % از کل اراضی چین را شامل می‌شد. مجموع حق بیمه در سال ۲۰۱۳ به مبلغ ۵/۲۲۶ میلیارد دلار رسید. در حدود ۰۴/۲ میلیارد دلار توسط دولت چین به بیمه کشاورزی در این سال تخصیص داده شد.

در سال ۲۰۱۳، ۲۵ شرکت از ۶۴ شرکت بیمه‌ای چین وارد این تجارت شدند.

در سال ۲۰۱۴ چین اعلام کرد درآمدی معادل ۳/۵ میلیارد دلار از محل صنعت بیمه کشاورزی داشته است. جبران خسارتی که توسط کشاورزان دریافت شده بود معادل ۵/۳ میلیارد دلار با نرخ خسارت ۶۶ % بوده است. کل محدوده تحت پوشش بیمه ۶/۷۸ میلیون هکتار از تعداد ۱۶۰ میلیون کشاورز بوده است. کل مبلغ بیمه ۹/۲۶۹ میلیارد دلار اعلام شده است.

در سال ۲۰۱۴ محدوده یارانه‌ی پریمیوم بین ۶۵ % تا ۸۵ % بسته به منطقه و نوع بیمه متغیر بوده است. دولت مرکزی ۴۰ % و دولت‌های استانی ۲۵% و دولت پیشاور ۱۵ % از پریمیوم بیمه را بر عهده داشتند. ۲۰ % از پریمیوم باقی مانده را خود کشاورزان پرداخت می‌کردند.

 

در سال ۲۰۱۵ مجموع پریمیوم دریافتی از صنعت بیمه کشاورزی ۶/۵ میلیارد دلار تخمین زده شده و کل مبلغ پرداختی بیمه ۲۹۵ میلیارد دلار بود جبران خسارت بخش کشاورزی به ۴ میلیارد دلار با نسبت خسارت ۷۱ % رسید. در حدود ۹۲ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی تحت پوشش برنامه بیمه قرار گرفت که این میزان ۶۰ % اراضی کشاورزی چین را تشکیل می‌داد.

در سال ۲۰۱۶ مجموع پریمیوم دریافتی از صنعت بیمه کشاورزی ۳/۶ میلیارد دلار تخمین زده شده و کل مبلغ پرداختی بیمه ۳۲۸ میلیارد دلار بود. در حدود ۱۱۵ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی تحت پوشش بیمه قرار گرفت که این میزان ۷۵ % اراضی کشاورزی چین را تشکیل می‌داد. جبران خسارت بخش کشاورزی به ۲/۵ میلیارد دلار با نسبت خسارت ۸۳ % رسید.

در سال ۲۰۱۶ حدوداً ۲۶ شرکت بیمه‌ای که در صنعت بیمه‌ای شرکت می‌کردند وجود داشت. تقریباً ۹۳ % از این تجارت بین ۶ شرکت بیمه اصلی تقسیم شد:

People’s Insurance Company of China, China United Property Insurance Company, Sunlight agricultural Mutual Insurance Company, Guoyuan Agricultural Insurance Company, Anhua Agricultural insurance Company, AVIC Groupma insurance.

در سال ۲۰۱۶ شرکت بیمه اشخاص حقیقی تقریبا در حدود ۵۴% این بازار را در کشور چین در دست داشت.

 

 

 

 

 

 

 

 

در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴ شرکت‌های Chaina Properly و Casualty Reinsurance به همراه ۲۳ شرکت مجاز بیمه، توسط شرکت مدیریت ریسک CARP تاسیس شد. در خصوص شرکت CARP باید توضیح داد که کار این آژانس مذاکره کردن در خصوص الزامات و اصلاحات ظرفیت ریسک و برنامه‌های تجاری اعضا است. همچین از سایر وظایف این آژانس باید به فراهم کردن آموزش، مدیریت به اشتراک گذاشتن اطلاعات و ارائه خدمات مشاوره‌ای به بازر‌های محلی اشاره کرد.

آژانس مدیریت ریسک هر سال برای هزینه‌های اداری مانند رفتن به ماموریت‌های تجاری، تحقیق و آموزش، تمرین، خسارت ضرروزیان، هزینه‌های کنفرانس، مبادلات خارجی، بازاریابی، حقوق و هزینه‌های مربوط به سفر برنامه ریزی انجام میدهد.

اعضای انجمن ریسک که ۵۰ درصد بیمه کشاورزی را برای بار دوم بیمه می‌کنند. محاسبه این بیمه مجدد به وسیله یک فرمول انجام می‌شود.

بر اساس این فرمول:

هزینه‌های اداری = حق بیمه یک عضو از اعضای انجمن + حق بیمه یک عضو در داخل انجمن
حق بیمه اعضا از انجمن + حق بیمه اعضا در انجمن

به منظور واجد شرایط شدن برای عضویت ئر انجمن ریسک، شرکت‌های بیمه و شرکت‌های بیمه مجددا هر عضو باید شرایط زیر را دارا باشد:

 نهاد بیمه گذار و شعبه بیمه باید در چین تاسیس شده باشد.
 سرمایه ثبت شده برای هر نهاد حداقل بالای ۱۶۰ میلیون دلار آمریکا باشد.
 حداقل ۳ سابقه فعالیت داشته باشد.
 نسبت سنجش قدرت پرداخت تعهدات برای دو فصل گذشته بالای ۱۵۰ درصد باشد.
 نسبت سنجش قدرت پرداخت تعهدات برای شرکت‌های تخصصی کشاورزی بالای ۱۰۰ درصد باشد.

بیمه محصولات کشاورزی

در سال ۲۰۰۷، پنج شرکت شرکت‌های بیمه دام (PICC, CUPIC, Anxin, Anhua و Sunlight) پیشنهاد بیمه دام را برای تولید مثل گاوهادر مقابل بیماری‌های اپیدمی داده است این بیماری‌ها شامل گوش آبی (نوعی بیماری تفسی و تولید مثلی مربوط به خوک ها) و خطرات طبیعی مانند سیل، آتش سوزی و طوفان. در سال ۲۰۱۰ بیشتر باروری گاو‌ها و احشام لبنی در چین دربرابر این بیمار‌های اپیدمی تحت برنامه این بیمه قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۸ شرکت بیمه Anxin برنامه شاخص روطوبت بارندگی را برای هندوان‌ها در شهرداری شانگ‌های به طور آزمایشی اجرا کرد و در سال ۲۰۰۹ شرکت بیمه Guoyuan‌ه شاخص بارندگی و خشسالی را بخشی از کشاورزان استان Anhui به طور آزمایشی راه اندازی کرد. تا سال ۲۰۱۴ برخی از بیمه‌ها تلاش کردن تا شاخص بیمه جوی و آب وهوایی را پوشش دهند، اما با برخی از مشکلات مانند خطر قیمت گذاری و ریسک پایه مواجه بوده است.

در ماه می ۲۰۱۳ قیمت شاخص بیمه دام فقط مخصوص به پروش‎‌دهندگان خوک به بازار چین معرفی شد.
در ماه ۲۰۱۵ در حدود ۱۷۰ نوع از انواع بیمه‌های کشاورزی تولید شده در بازر قابل استفاده برای محصولات اصلی کشاورزی، محصولات کشاورزی صرفا جهت بازرگانی، میوه ها، سبزیجات، گیاهان دارویی و محصولات محلی کشاورزی بوده است.

بیمه‌های تولید شده موجود در بازار چین در سال ۲۰۱۷

 

 

هر روستا در چین یک ریس دارد که به طور تمام وقت به اداره آن روستا می‌پردازد و از دولت مقرری دریافت می‌کند رئیس یک روستا با بیمه‎گر‌های محلی که بر روی برنامه بیمه‌های کشاورزی فعالیت دارند همکاری می‌کند و این فرد صلاحیت ارزیابی خسارت و تنظیم ضررو زیان را برای بیمه شونده از طرف بیمه گر دارد. از لحاظ قانونی ریس دهکده قادر است:

 نگهداری سوابق مزارع بیمه شده و محصولاتی که در یک روستا تولید می‌شود.

 شناسایی مزارع واقع در محدوده ریاست که مستعد سیل هستند و آن‌هایی که شامل برنامه بیمه نشده اند و اطلاع آن به بیمه گر.

 مشارکت در ارزیابی خسارت‌های در مقیاس بزرگ و به عنوان واسطه برای محاسبه مجموع خسارت نهایی
ارزیابی خسارات به وسیله یک گروه بررسی کننده انجام می‌شود که شامل متخصص کشاورزی از دولت محلی یا دانشگاه یک نماینده از طرف مشتریان و یک نماینده از جانب کشاورزان انتخاب می‌شود.

چالش‌ها

دولت چین به حمایت خود از توسعه‌ی بیمه کشاورزی با ارائه یارانه به این صنعت که هر ساله با افزایش همراه است و تحت پوشش قراردادن مناطق بیشتر همچنان دامه می‌دهد. هر چند هنوز هم نیاز بیشتر به بهبود و اصلاح ساختار، مبلغ و اهداف پرداخت یارانه بیمه احساس می‌شود.

مهمترین نکته این است که به طور کلی مجموع بیمه‌های صادر شده کمتر از چیزی است که کشاورزان از قیمت‌ها در بازار واقعی انتظار دارند این واقعیت اشتیاق کشاورزان را برای خرید بیمه کاهش داده است. به عنوان مثال یک زمنی به مساحت ۰.۰۷ هکتار برنج می‌تواند ششصد تا هزار کیلوگرم برنج تولید کند که ارزشی معادل ۱۴۰ تا ۲۵۰ دلار دارد. ابزار بیمه‌ای برای پوشش تنها هزینه مواد مستقیم در تولید غله را پوشش داده مه در حدود ۵۰ دلار می‌باشد. این میزان بیشتر از یک سوم درآمد کشاورز را از فروش محصول خود پوشش نداده و جبران خسارت را در سال‌های بعد کاملا غیر جذاب می‌کند.

در همین زمان پوشش بیشتر نیازمند پرمیوم بالاتر بوده و مخارج یارانه دولت به شدت افزایش می‌یابد.

دیگر مواردی که به عنوان چالش در صنعت بیمه‌ای چین شناخته می‌شوند عبارت اند از:

+ رشد پرمیوم بیمه کشاورزی به شددت تحت تاثیر رکود رشد اقتصادی قرار می‌گیرد عدم وجود شفافیت اطلاعاتی برای شرکت‌های بین المللی بیمه اتکایی

+ عدم وجود اطلاعات باکیفیت و کافی در زمین کشاورزی

+روش‌های ارزیابی خسارت و تنظیم خسارت با عدم شفافیت همراه بوده و نیازمند اصلاحات اساسی در آینده می‌باشد.


نتیجه گیری

بیمه‌های کشاورزی در چین در حدود ۳۵ سال قدمت داشته و با تغییرات بنیادی و اصلاح قوانین و سیاست‌ها تبدیل به یکی از بزرگترین بازرا‌های صنعت بیمه در دنیا شده است با شروع از سال ۱۹۸۲ چارچوب قوانین و مقرارت در این بخش همواره در حال تغییر و توسعه به منظور حمایت از کشاورزان در کل کشور بوده است.

سند شماره ۱ منتشر شده توسط شورای ایلتی در سال ۲۰۰۷ به عنوان یک جهش بزرگ در تاریخ کشور به عنوان نقطه عطفی در توسعه برنامه‌های بیمه کشاورزی بوده است، که حمایت مالی قابل توجه‌ی را از طرف دولت برای کشاورزان فراهم می‌کند.

در سال ۲۰۰۷ پس از معرفی مدل‌های جدید یارانه‌های بیمه‌ای مبلغ سالانه پریمیوم‌های اخذ شده توسعه مداومی را از خود نشان داده و این بازار هر ساله با رشد قابل ملاحظه‌ای همراه می‌باشد. دخالت‌های دولتی و حمایت‌های ایالت‌ها از طریق یارانه‌های بیمه‌ای در ۱۰ سال گذشته روند پوشش غلات متنوع و پوشش ریسک را تسهیل کرده است.

 

نفوذ بیشتر بیمه‌های کشاورزی در بازار توجهات شرکت‌های بیمه‌های اتکایی را به خود جلب کرده و این بازار را تبدیل به جذاب‌ترین بازار در جهان نموده است.

مورد مطالعاتی کشور چین به وضوح اهمیت حمایت دولت و مشارکت ساختار یافته بخش خصوصی و دولتی همراه با استراتژِی بلند مدت و تغییر سیاست گذاری در راستای توسعه سیستم بیمه کشاورزی ملی را نشان می‌دهد.

کارایی مدل PPP و حمایت دولت از طریق مثال‌های مختلف در کشور‌های مختلف ثابت شده است. از بین این مثال‌ها در بررسی موارد مربوط به کشور چین می‌بایست بر موضوعاتی، چون مقیاس همایت دولت، نتایج به دست آمده و ثبات رشد بازار تاکید کرد.