صندلی‌هایی که به کسی وفا ندارند

وزیری که تا دیروز همه جلوی او تا کمرخم می‌شدند، به راحتی یک روز بعد از تحویل صندلی وزارت به وزیر تازه، به عنوان کارشناس مشغول به کار شد.

شعارسال: محمد جواد ظریف و محمد جواد آذری جهرمی؛ دو وزیر کابینه روحانی که به گفته بسیاری از ناظران موفق‌ترین وزرای «شیخ دیپلمات» در دو دولت یازدهم و دوازدهم بودند، بدون هیچ ان‌قلتی بعد از وزرات، کار خود را آغاز کردند.

آذری جهرمی که به عنوان کارشناس در شرکت ارتباطات زیرساخت (زیرمجموعه وزارت ارتباطات) مشغول به کار شد و ظریف هم به دانشگاه برگشت و فیلم اتاق استادی خود را هم منتشر کرد.

حرکت این دو "محمد جواد" دولت دوازدهم به شدت قابل تقدیر است. شاید آن‌ها باید بعد دوران وزارت صبر می‌کردند تا از سوی مقامی برای‌شان حکم مشاور اعظمی امضا یا پستی در نهادی داده شود، اما این دو معطل نماندند و کار جدید خود را آغاز کردند.

حرکت آذری جهرمی که در طول تاریخ ایران بی‌سابقه است. وزیری که تا دیروز همه جلوی او تا کمرخم می‌شدند، به راحتی یک روز بعد از تحویل صندلی وزارت به وزیر تازه، به عنوان کارشناس مشغول به کار شد.

در همین فضای رسانه‌ای که نگارنده در آن مشغول به کار است، وقتی کسی حتی برای چند صباحی کوتاه عهده دار سردبیری یک مجموعه بوده باشد دیگر حاضر نیست حتی به عنوان دبیر یک سرویس کار کند و حتما به دنبال پستی در حد سردبیری است. اگر پستی هم تعریف نشده باشد، آن را تعریف می‌کند. البته استثنا هم وجود دارد که من برخی از آن‌ها را از نزدیک می‌شناسم.

همین الان برخی از کسانی که در شهر‌های مختلف عضو شورای شهر بوده‌اند، در خانه منتظر نشسته‌‎اند که نهادی برای‌شان حکمی بزند. دوست هم دارند که این حکم، مشاور باشد. بالاخره پست مشاور فلان سازمان یا بهمان شخص بودن، کلاس کاری دارد.

وزرا، نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر بعد از پایان دوران مسئولیت‌شان باید به همانجایی برگردند که از آن وارد این نهاد‌ها شدند. بله، شاید گاهی وزرای جدید یا نمایندگان از راه رسیده احتیاج به مشاوره‌هایی در زمینه شغل تازه خود داشته باشند که از تجربیات این افراد استفاده می‌کنند، ولی این انتقال تجربه نباید به عنوان شغل محسوب شود.

در ایران و بسیاری از کشورها، رئیس جمهور سابق بودن خود یک شغل است. روسای جمهور دفتری دارند، کار‌هایی را بنا بر اعتبار و تجربه خود انجام می‌دهند که بیشتر عام المنفعه و به نفع کشور و مردم است. دیگران باید به جایی برگردند که بودند.

خیلی اتفاق خوبی است که دیگر اعضای دولت روحانی هم مثل دو محمد جواد به صورت صریح به مردم بگویند که بعد از وزارت چه کار می‌کنند؟ وعکس محل کار خود را منتشر کنند.

این رسم در مورد وزرای دولت‌های قبل هم می‌تواند اجرایی شود. آن‌ها هم می‌توانند به مردم بگویند بعد از وزارت به کجا رفتند و چه می‌کنند؟
‌
می‌شود با هشتگ #کجایی؟ این نهضت را راه انداخت تا ببینم وزیران سابق بعد از دوران وزارت چه می‌کنند؟ چند نفر به کار سابق خود برگشتند و چند نفر مشاور و معاون شده‌اند. یا اصلا چه تعداد به زمره بازنشستگان کشور پیوسته‌اند؟