بیاطلاعی مجلس از وضعیت فوتبال زنان به خصوص در سالهای گذشته کاملا مشهود بوده. به عنوان مثال وقتی دختران تیم ملی فوتسال ۶ سال تمام دنبال پاداش ۱۸ میلیون تومانی قهرمانی آسیا از فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بودند هیچ کدام از این نمایندگان قدمی برای آنها برنداشتند. هرقدر ملیپوشان داد زدند پاداشی که روزی میشد با آن یک پراید خرید امروز به اندازه قیمت یک گوشی موبایل رسیده فایده نداشت. وقتی سال گذشته تیم ملی فوتبال زنان ایران به خاطر بیش از یک سال تعطیلی کامل از رنکینگ فیفا خارج شد، انگار که اصلا وجود خارجی نداشته، هیچکدام از نمایندگان اهمیتی ندادند و کسی مواخذه نشد.
شعارسال: احمد راستینه، نماینده مجلس و رییس کمیته تربیتبدنی کمیسیون فرهنگی مجلس روز شنبه در واکنش به لباس رسمی دختران تیم ملی فوتبال ایران که عازم تاشکند شدهاند، گفت: «متاسفانه آنچه اتفاق افتاده نه قابل توجیه است و نه قابل چشمپوشی. وزارت ورزش مسوولیت دارد که این موضوع را پیگیری کند و فدراسیون هم به خاطر چنین قصوری باید پاسخگو باشد.» راستینه تاکید کرد: «به عنوان مسوول کمیته تربیتبدنی حتما این موضوع را پیگیری میکنیم و به مسوولان ذیربط تذکر شدید میدهیم و خواستار اصلاح این رویه هستیم و میخواهیم که گزارش این اصلاح را به ما بدهند. کسانی که کوتاهی کردهاند حتما باید طبق قانون با آنها برخورد شود.» اظهارنظر راستینه در شرایطی مطرح شده که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان لباس تیم ملی زنان که راهی مسابقات مرحله مقدماتی جام ملتهای آسیا شدهاند هیچ ایرادی ندارد و کاملا پوشیده و براساس موازین اسلامی است. البته در این زمینه نمیتوان شکل سوال پرسیدن را نادیده گرفت.
خبرنگار فارس از راستینه پرسیده «نظر شما راجع به لباس نامتعارف تیم ملی زنان چیست» یعنی از همان ابتدا ذهنیت منفی ایجاد کرده است. عجیبتر اینکه چرا راستینه و برخی خبرگزاریهای اصولگرا به لباس تیم ملی زنان ایراد گرفتهاند و در این زمینه جنجال درست کردهاند این است که نه رییس کمیته تربیت بدنی کمیسیون فرهنگی مجلس و نه سایر نمایندگان هیچ اطلاعی از وضعیت تیم ملی زنان و در کل ورزش زنان ایران ندارند. بدون شک وقتی راستینه با سوالی در مورد لباس رسمی دختران تیم ملی فوتبال مواجه شده حتی نمیدانسته قرار است تیم به مسابقات اعزام شود چه برسد به اینکه بداند چه لباسی بر تن آنهاست.
بیاطلاعی مجلس از وضعیت فوتبال زنان به خصوص در سالهای گذشته کاملا مشهود بوده. به عنوان مثال وقتی دختران تیم ملی فوتسال ۶ سال تمام دنبال پاداش ۱۸ میلیون تومانی قهرمانی آسیا از فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بودند هیچ کدام از این نمایندگان قدمی برای آنها برنداشتند. هرقدر ملیپوشان داد زدند پاداشی که روزی میشد با آن یک پراید خرید امروز به اندازه قیمت یک گوشی موبایل رسیده فایده نداشت. وقتی سال گذشته تیم ملی فوتبال زنان ایران به خاطر بیش از یک سال تعطیلی کامل از رنکینگ فیفا خارج شد، انگار که اصلا وجود خارجی نداشته، هیچکدام از نمایندگان اهمیتی ندادند و کسی مواخذه نشد. وقتی بازیکنان تیم شهرداری بم در بازی با همیاری ارومیه که در تاریکی برگزار شد برای فرار از سرما به آمبولانس کنار زمین پناه بردند تا با بخاری ماشین خودشان را گرم کنند هیچ نمایندهای از شأن ورزشکار زن ایرانی حرفی به میان نیاورد. این همه سال که فوتبالیستهای زن برای پخش مسابقات، دریافت دستمزد قابل قبول، داشتن امکانات حداقلی و کمی احترام خودشان را به زمین و زمان زدند و در سختترین شرایط، فوتبال زنان ایران را زنده نگه داشتند، مجلس قدم از قدم برنداشت. حال که این تیم بعد از مدتها شکل و شمایل درستی به دست آورده، حالا که بعد از سالها در حاشیه بودن، دختران فوتبالیست ایرانی با لباس متحدالشکل، پرواز اختصاصی و احترام قابل قبول راهی مسابقات بینالمللی شدهاند و حالا که خنده به لب ورزشکاران این مملکت آمده برخی دادشان به هوا رفته که شأن ورزشکار زن ایران بالاتر از این حرفهاست! شاید بهتر میبود مجلس خیلی زودتر از اینها مقامات وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال را بابت خیلی چیزهای مهمتری از قبیل پرونده ویلموتس گیت، فساد و دلالی در باشگاهها، قراردادهای عجیب و غریب و امکانان نامتوازن بازخواست میکرد نه اینکه به خاطر یک لباس که هیچ مشکلی ندارد و تمام مجوزهای لازم را اخذ کرده اینچنین با کمک برخی رسانهها جوسازی کند و اصطلاحا همین خوشیهای ساده را هم از دماغ دختران فوتبالیست بکشد بیرون!
شعارسال، بااندکی تلخیص واضافات برگرفتته از روزنامه امتداد، تاریخ انتشار:۲۹ شهریور ۱۴۰۰، کدخبر:۱۷۳۹۳۱، www.etemaad.ir