قرار گرفتن ایران در نقطه راهبردی اتصال قاره ای، شرایط مناسبی را برای بهره گیری از ابر اقتصاد ترانزیت بین المللی کالا فراهم ساخته است. تدارک زیر ساخت های حمل و نقلی همگرا با شاخص های سه گانه افزایش امنیت ، سرعت و کاهش قیمت ، جایگاه ویژه ای به حمل و نقل ریلی کشور بخشیده است. خط ریلی شمال به جنوب ( معروف به خط ریلی هند) ، یکی از مهمترین این پروژه ها است.
شعار سال: ایجاد کریدور ریلی شمال - جنوب از حدود ۱۵ سال قبل مورد تاکید جمهوری اسلامی ایران، روسیه و هندوستان بود و بعدها کشورهای دیگر منطقه نظیر جمهوری آذربایجان از تکمیل آن استقبال کردند و هندوستان از توسعه بندر چابهار در جنوب کریدور ریلی برای برخورداری از خط ریلی ایران و گسترش روابط تجاری حمایت کرد و ساخت و تکمیل این مسیر آهنی برای اتصال بندرهای جنوب به شمال، حمل بار سنگین و پرهزینه کشتیهای تجاری هندی کانال سوئز، کاهش هزینه و افزایش سرعت انتقال کالا پیگیری شد.
اکنون دو مسیر ترانزیتی اصلی، ایران را به مناطق دیگر متصل میکند یکی مسیر غربی- شرقی است که به تازگی با تکمیل خط آهن ایران - افغانستان اهمیت دو چندانی برای دو کشور و حوزه شرق آسیا یافته و از موضوع بحث ما خارج است، اما محور حمل و نقل دوم، مسیر ترانزیتی شمال-جنوب است؛ خط ریلی که از بنادر جنوبی (بندرعباس و چابهار) به بنادر شمالی (آستارا) و از آنجا به جمهوری آذربایجان و روسیه و کشورهای اروپایی میرسد و هم اینک قطعه بندرعباس تا رشت در حال بهرهبرداری و خط رشت-کاسپین-آستارا نیز در دست اجراست.
کریدور حمل و نقل بین المللی شمال - جنوب ایران ارتباط کشورهای اروپایی، آسیای میانه، روسیه و منطقه قفقاز را با خلیج فارس و هندوستان فراهم میکند و گفته میشود با تحقق آن سالانه امکان نقل و انتقال ۱۰ میلیون تن بار و سه میلیون مسافر فراهم میشود و با تحکیم روابط تجاری ایران با کشورهای بهرهمند از این مسیر ریلی، میزان اثرگذاری ایران در ثبات اقتصادی و سیاسی منطقه نیز ارتقا خواهد یافت.
کارشناسان امر اعلام کرده اند که اکنون حرکت کشتیهای تجاری از هندوستان به آسیای میانه از مسیر مومبای - کانال سوئز - مسکو به طول ۱۶ هزار و ۱۲۹ کیلومتر ۴۰ روز طول میکشد، اما بعد از تکمیل کریدور ریلی شمال - جنوب فقط ۱۴ روز زمان میبرد و هزینههای حمل و نقل نیز به اندازه قابل توجهی کاهش مییابد.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون