شعار سال: بزرگترین شرکت بورسی به ارزش ۳۰۰ هزار میلیارد تومان یعنی پتروشیمی خلیج فارس به دستان تنها مدیر یک دوره‌ای صدا و سیما (با در نظر نگرفتن دوران کوتاه مدیریتی سرافراز) سپرده شد که هیچ رد و نشانی از او در حوزه پتروشیمی و صنعتی وجود ندارد و دریغا که هنوز ردپای رابطه‌ها به جای ضابطه‌ها و شایسته سالاری‌ها در این انتصاب‌ها به چشم آمدنی است.

علی عسگری در دوران لاریجانی به عنوان مشاور به صدا و سیما رفت و تا قبل از آن در حوزه‌های فنی و آموزشی مشغول به فعالیت بود عدم اشراف او در بخش‌های خبری که جزو حوزه‌های استراتژیک صدا و سیما بود از همان اوایل مدیریت در صدا و سیما مشهود بود تا جایی که حتی صدای موافقان سیاست‌های رسانه ملی را هم درآورد.

افکار عمومی هنوز مصاحبه‌هایی که در دوره ریاست او با مردم در قم و جا‌های دیگر در ابتدای شیوع ویروس کرونا می‌شد تا ثابت شود که ویروس کرونا در کشور وجود ندارد فراموش نکرده اند محتوا‌هایی که نه تنها به ارتقای آمادگی مردم کمک نکرد بلکه بعد از روشن شدن واقعیت همه رسانه ملی را به عنوان نوک پیکان اطلاع‌رسانی در کشور با انتقادات سنگین و البته به حق روبرو کردند. موضوعی که حتی وجهه نظام جمهوری اسلامی را بابت محتوا‌های گمراه کننده در رسانه ملی در مجامع بین‌المللی مورد شدیدترین هجمه‌ها قرار داد و البته هیچگاه مشخص نشد که رسانه تحت مدیریت علی عسگری چرا اصرار به کتمان واقعیتی داشت که بعد‌ها تبدیل به فاجعه در کشور شد.

عدم تلاش لازم جهت اجرای مصوبه مجلس در خصوص منع بکارگیری بازنشستگان باعث شد تا بسیاری از بازنشستگان تا سال‌ها به همکاری خود با رسانه ملی ادامه دهند.

از جمله مهمترین نقد‌هایی که به دوره مدیریت عسگری وارد بود برخورد عجیب او با منتقدان و صدای مخالف بیان می‌شود و این قضیه وقتی تبدیل به افتضاح مدیریتی شد که نام مرحوم هاشمی رفسنجانی از تاریخ انقلاب و جنگ تحمیلی در برخی برنامه‌های تولیدی رسانه تحت مدیریت او حذف شد مسئله‌ای که در تباین کامل با فرمایشات رهبری مبنی بر ایجاد کرسی‌های آزاد اندیشی بود.
در کنار این مسائل محقق نشدن انتظارات حقوقی بسیاری از کارمندان صدا و سیما طی سال‌های مدیریت علی عسگری هیچگاه از او چهره ماندگار خلق نکرد.

انتصابات فامیلی، حذف برخی مجریان باسابقه در صدا و سیما علی‌رغم توجه و اقبال مردم، تعطیلی برنامه‌های اثرگذار و پربیننده صدا و سیما و استفاده از مهره‌های کار نابلد در برنامه‌های تحلیلی همه و همه نشان از ضعف آشکار در مدیریت او داشت.

سوابق مدیریتی علی عسگری طی این دوران نشان می‌دهد که او هیچ گاه نقشی را که باید و مورد انتظار بود ایفا نکرد و یکی از مهمترین دلایل یک دوره‌ای بودن ریاست او همه انتقاد‌هایی است که درباره اش صحبت شد.

نداشتن سابقه در بخش صنعتی یکی دیگر از عجایب انتخاب او به عنوان مدیرعامل پتروشیمی خلیج فارس است. به جرأت می‌توان اذعان کرد که شاید علی عسگری از ساده‌ترین مسائل حوزه پتروشیمی و نیاز‌های این حوزه آگاهی نداشته باشد، اما او به یکی از مهمترین هلدینگ‌های پتروشیمی کشور رفت جایی که با دارا بودن ۲۸ شرکت زیرمجموعه نقشی کلیدی در یکی از قطب‌های اقتصادی کشور بازی می‌کند و قرار است به دستان کسی سپرده شود که احتمالاً تا مدت‌ها باید بازیگر صحنه‌ای باشد که برای حضور در آن از هیچ تجربه‌ای برخوردار نیست.

بهتر بود علی‌عسگری با نپذیرفتن این جایگاه مشی یک مدیر باتجربه را پیاده می‌کرد، اما به نظر می‌رسد کار از کار گذشته و علی عسگری جایی رفت که شاید از مدت‌ها پیش رایزنی‌هایش صورت گرفته بود، چون هر طور که نگاه می‌کنیم این صندلی با این رزومه نمی‌توانست برای او باشد.



شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از رصدنیوز، تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۴۰۰، کد خبر:۸۴۶۱۰۶۱۰، rasaderooz.com