ادامه شکار خارپشت‌ها و کم تفاوتی سازمان محیط زیست؟

در گزارش قبلی در خصوص شکار تشی (نوعی خارپشت) به بهانه درمان آسم، اطلاع رسانی رسانه‌ای لازم خدمت دکتر سلاجقه ریاست محترم سازمان محیط زیست صورت گرفت با این وجود، موضع گیری قانونی و اطلاع رسانی عمومی قابل توجهی از طرف سازمان محیط زیست مشاهده نکردیم. برای دومین بار اعلام خطر نموده و هشدار می‌دهیم. چنانچه این اخطار هم مورد توجه سازمان محیط زیست قرار نگرفته و اطلاع رسانی عمومی در خصوص مقابله با این برداشت اشتباه (اثرگذاری اجزای بدن تشی روی آسم) صورت نپذیرد، اقدامات مقتضی از طریق ارتباط گیری‌های صورت گرفته با سازمان‌های نظارتی و بازرسی و همچنین سازمان‌های مردم نهاد، دنباله گیری خواهد شد.

شعار سال: شاید فیلم مربوط به چندماه قبل و اواخر تابستان و اوایل پائیز باشد. اما بشدت دردناک است و ضرورت ورود همه جانبه سازمان محیط زیست (قانونی، اطلاع رسانی عمومی به جهت مقابله با خرافات، مشارکت طلبی از سازمان‌های مردم نهاد و.) به این اقدام غیر انسانی با قید فوریت احساس می‌شود.

گویا با نوعی باور غلط فراگیر در خصوص اثرگذاری اجزای بدن تشی و روغن آن (نوعی خارپشت) روی کنترل بیماری آسم و تقویت قوای جنسی، مواجه هستیم. این باور غلط در خصوص سایر حیوانات نیز مطرح می‌باشد بعنوان نمونه می‌توان به باور‌های غلط مربوط به زهره (کیسه صفرا) خرس، گوشت سمت راست بدن خرگوش، پوست گرگ، دم روباه، ناموس کفتار، پوست گراز، گوشت تشی، دم عقرب و مهره مار (برای جادو و افسون) اشاره داشت و در کشور‌هایی مانند ایران و تاجیکستان برای درمان بیماری هایی، چون آسم، آلرژی، روماتسیم، درد‌های پوستی، سحر وجادو کاربرد پیدا کرده است.

تشی جانوری علفخوار بوده و از گیاهان مختلف مرتعی، جنگلی، باغی، زارعی و زینتی تغذیه و گاهی از لاشه جانوران و پس مانده‌های غذایی استفاده می‌کند. طول بدن ۱۰۰-۸۰ سانتی متر که بوسیله تیغ‌های بلند و ابلق رنگی پوشیده شده است. وزن تشی گاهی به ۳۰-۲۰ کیلوگرم رسیده و طول عمر آن گاهی به ۲۰ سال هم می‌رسد. این جانور طعمه گوشتخوارنی، چون پلنگ، روباه، شغال و جغد است اگر انسان بعنوان قوی‌ترین دشمن این جانور، اجازه بدهد.