ما برای سه چیز انقلاب کردیم. استعمار ستیزی، استثمار زدایی و تمدن سازی اسلامی- ایرانی. حال باید پرسید که انقلاب کردیم که وضع مان اینگونه باشد؟ باید پرسید که سیصد هزار شهید دادیم که شاهد حضور رسمی چهار هزار فرزند مسئول در خارج از کشور باشیم؟ آیا این حضور با الفبای امنیت ملی سازگاری دارد؟ باید پرسید که چرا جلوی عبارت از کجا آورده‌ای را گرفتیم؟ چرا به بهانه اعتماد، نظارت را به مسلخ بردیم؟ اگر امامان ما الگوی ما هستند، آن‌ها از دست نفس خودشان به خدا پناه می‌بردند، چرا فکر نکردیم که همه ما انسان هستیم و می‌توانیم اسیر نفس شویم؟ چرا به منتفعین، منافقین و نفوذی‌ها فضای جولان در انقلاب دادیم و منتقدین متعهد به انقلاب را به حاشیه راندیم؟ سردار میریان از حق گفته و باید در گام دوم انقلاب، برای این آسیب چاره اندیشی نمود.