شعارسال: در آخرین روزهای بهمن ۱۳۹۸ بود که پس از مدت ها اضطراب در جامعه سرانجام به طور رسمی و علنی به وجود کرونا در ایران اعتراف شد. اکنون بیش از سه سال از آن تاریخ می گذرد و نه تنها مردم ما بلکه کل جهان از مراحل سخت و کشنده کرونا گذشته اند و هرچند هنوز در بسیاری از کشورها کرونا همچنان تلفات می گیرد اما مجموعا این بیماری تقریبا مهار شده است. در اینجا به اختصار به نحوه مواجهه با این پدیده در ایران از جانب مقامات کشور می پردازیم این امر می تواند مقایسه ای باشد با دیگر موضوعات و بحران ها که تقریبا به همین شیوه با آنها برخورد و مدیریت می شود.
*** کتمان موضوع کرونا : هرچند کرونا نخست در چین بروز کرد ، ولی به تدریج به دیگر کشورها سرایت نمود. در ایران نیز به رغم هشدار بسیاری از کارشناسان و بروز برخی نشانه ها از جمله مرگ های سریع برخی بیماران تنفسی مقامات وجود آن را انکار می کردند. ناشناختگی و تصور نادرست از واقعیت پس از اعلام رسمی و بهتر بگوییم افشای وجود آن در ایران، نوع گفتار و رفتار برخی مقامات و نهادها نشان می داد که شناخت و تصور درستی از این بیماری وجود ندارد و گمان می کردند که چند روزی هست و بعد می رود و تمام می شود. البته این امر منحصر به مقامات ما نبود و نوعی سردرگمی و ناشناختگی در دیگر کشورها نیز وجود داشت.

*** دست کم گرفتن موضوع : گفتار برخی مقامات نشان می داد که این پدیده خطرناک را دست کم گرفته اند و با گفتن این که ما سختی های بسیار دیده و پشت سر گذاشته ایم سعی می کردند با کم اعتنایی از آن بگذرند.

*** برخورد غیر‌علمی : به تدریج که کرونا و آثار آن پذیرفته شد، با شیوه ها و راهکارهای غیر علمی با آن مواجه و دراندیشه درمان آن شدند. ورود بسیاری از اشخاص غیر متخصص و مدعیان طب سنتی و فروشندگان داروهای عطاری به موضوع درمان کرونا و میدان دادن نهادهای رسمی مانند صدا وسیما به چنین افرادی باعث تردید و سردرگمی مردم در مواجهه با کرونا و در نتیجه تلفات پرشمار در ماههای آغازین شد. برخی نیز دعا را تجویز می کردند.

*** تئوری توطئه : در آغاز اعلام رسمی دولت وقت مبنی بر وجود کرونا در ایران، بسیاری از افراد و گروههای اصولگرا آن را توطئه دولت برای تحت الشعاع قراردادن انتخابات مجلس و کم شدن تعداد رای دهندگان و تضعیف نظام و فشار برای تسلیم شدن... شمردند و چون عالب موارد، زبان به ناسزا و توهین و تحقیر گشودند.به تدریج که کرونا تلفات می گرفت بازهم از این توهم بیرون نیامدند و اما این بار آن را توطئه آمریکا علیه چین و بعدها علیه ملت ایران و بویژه برای نابودی ژن شیعیان محسوب کردند.

*** ساده اندیشی و فریب خوردن برخی مقامات : پس از مدتی برخی افراد، مدعی اختراع وسایلی برای ویروس یابی و تشخیص کرونا از راه دور شدند و برخی نهادها و مقامات را چنان فریب دادند که با آب و تاب مراسم رونمایی از آن دستگاههای کذایی را از تلویزیون نیز نشان دادند.

*** لجاجت و سیاسی کاری در نوع درمان : چند ماهی گذشت و جهان با روش علمی به دنبال درمان این ویروس برآمد و به تدریج با ساخت واکسن در برخی کشورها از شدت تلفات کرونا کاسته و کم کم این ویروس کنترل شد. در کشور ما نیز نخست چندین نهاد با ادعای ساخت واکسن وطنی و تولید انبوه و صادرات آن، اعتبارهای مالی گرفتند. در حالی که هنوز واکسنی در ایران ساخته نشده بود و همچنان کرونا تلفات می گرفت از ورود واکسن خارجی ممانعت و با دیده توطئه با آن برخورد شد که نتایج آن را همگان می دانیم.

*** نپذیرفتن اشتباه کرونا : عدم پذیرش اشتباه به تدریج به امری عادت شده تبدیل شد و مردم با آن کنار آمدند. اما مقامات و مدیران و خطیبان و نمایندگان و ... کسانی که بدون هیچ آگاهی علمی چه در آغاز و چه در ادامه تاثیر کرونا و درمان آن با سخنان و موضع گیری های غلط و غیرعلمی و پر از اشتباه با موضوع برخورد کردند و باعث آن همه خسارت شدند اصلا به اشتباه خود زبان نگشودند و حاضر به عذرخواهی از مردم نشدند.
آری؛ نحوه مواجهه با کرونا نمود و نمادی از مدیریت و برخورد جریانی است که سال هاست بر مدیریت اجرایی کشور حاکم است و حکمرانی اش همچون مواجهه با ویروس کروناست:ناآگاه و غیر متخصص به کار خود.کتمان‌مشکلات و بحران ها.بی اعتنا به شناخت و مدیریت علمی.توهم توطئه و هر پدیده و واقعیت تلخ را به خارج نسبت دادن.تحمیل هزینه بر مردم و موردی همانند.

نویسنده: امید پورمصطفی

پایگاه تحلیلی خبری شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از کانال تلگرامی مجمع فعالان اقتصادی، تاریخ انتشار: _، کدخبر: _.