جهان پهلوان یا کریم شیره‌ای، مسئله این است!

فاصله بسیار زیادی از قهرمانی تا پهلوانی است ، قهرمانی پای در زمین دارد و پهلوانی سر بر آسمان ، پهلوانی ریاضت می خواهد و تواضع ، گاهی باید در خود بیشتر تامل کنیم، این گفتار، رفتار و کردار ماست که از کسی مانند خادم جهان پهلوان می سازد.آقای رئیس فدراسیون اگر تاریخ می خواند ، قطعا متوجه می شد که کریم شیره ای چرا در دستگاه ناصری کریم شیره ای شد و چگونه سبب سرگرمی قبله عالم را فراهم می کرد. بر حسب اتفاق رسول خادم و علیرضا دبیر در رزومه خود در بین کشتی گیران نامدار بیشترین اشتراکات را دارند، هر دو در دوران ورزشی مدال های رنگارنگی از جمله طلای المپیک گرفته اند و قهرمان بوده اند، هر دو عضو شورای شهر تهران بودند، هر دو بر مسند فدراسیون کشتی ایران نشسته اند ، هر دو مدرک دکتری دارند، ولی قطعا نقاط افتراق فراوانی دارند که عکس العمل مردم در قبال کُنش هایشان بسیار متفاوت است.

شعارسال: طی روز‌های گذشته ویدئویی از برنامه‌ای تلویزیونی وایرال شد که در آن پیمان یوسفی با علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی به بحث و جدل پرداختند. یوسفی از دبیر سوال کرد که آیا در جلسات شورا هم به وقت عصبانیت، نماز مستحبی می‌خوانده؟، و دبیر در پاسخ گفت: مثل اینکه میگن یارو تنش میخاره. در ادامه این جدل یوسفی با او روبوسی کرد که بنظرم به محافظه کاری پیمان یوسفی برای موقعیت اش در صدا و سیما مربوط است. اما مسئله اصلی نحوه برخورد رئیس فدراسیون یکی از مهمترین ورزش‌های کشور است که علاوه بر قهرمانی، ورزش پهلوانی هم هست. ورزشی که کسانی، چون تختی را به خود دیده است.

تختی، معاصران قهرمان زیادی داشت که از او مدال‌های خوش رنگ جهانی بیشتری کسب کردند، ولی تنها او جهان پهلوان شد. فرزند محله‌ی قدیمی در جنوب شهر، خانی آباد که تحصیلات چندانی نداشت، اما انسانیت اش سبب شد در دل و جان مردم جای گیرد. رسانه‌ها از او تختی نساختند، مردم او را به روزنامه‌ها بردند و البته شخصیت یگانه و برجسته اش، او پایه گذار مشارکت جمعی یا همان کمپین امروزی مردم پس از زلزله ویرانگر بوئین زهرا در سال ۱۳۴۱ بود و در همین سال‌ها به شورای مرکزی جبهه ملی ایران راه یافت، در دوران قهرمانی گرفتار هیچ حاشیه‌ای نشد غیر از اواخر عمر که نامهربانی‌ها را تاب نیاورد، سیاوش کسرایی در سوگ او سرود: که مردی نه در تُندی تیشه است / که در پاکی جان و اندیشه است.

در ادامه این برنامه تلویزیونی دبیر بنظرم ناخواسته، جمله‌ای کلیدی می‌گوید، اینکه رسانه‌ها می‌خواهند کسی را پهلوان کنند و او را کریم شیره ای، کنایه‌ای است به محبوبیت این روز‌های رسول خادم.

جهان پهلوان یا کریم شیره‌ای، مسئله این است!

آقای رئیس فدراسیون اگر تاریخ می‌خواند، قطعا متوجه می‌شد که کریم شیره‌ای چرا در دستگاه ناصری کریم شیره‌ای شد و چگونه سبب سرگرمی قبله عالم را فراهم می‌کرد. بر حسب اتفاق رسول خادم و علیرضا دبیر در رزومه خود در بین کشتی گیران نامدار بیشترین اشتراکات را دارند، هر دو در دوران ورزشی مدال‌های رنگارنگی از جمله طلای المپیک گرفته اند و قهرمان بوده اند، هر دو عضو شورای شهر تهران بودند، هر دو بر مسند فدراسیون کشتی ایران نشسته اند، هر دو مدرک دکتری دارند، ولی قطعا نقاط افتراق فراوانی دارند که عکس العمل مردم در قبال کُنش هایشان بسیار متفاوت است. فاصله بسیار زیادی از قهرمانی تا پهلوانی است، قهرمانی پای در زمین دارد و پهلوانی سر بر آسمان، پهلوانی ریاضت می‌خواهد و تواضع، گاهی باید در خود بیشتر تامل کنیم، این گفتار، رفتار و کردار ماست که از کسی مانند خادم جهان پهلوان می‌سازد. در راه رفتن، نشستن و حرف زدنمان باید بسیار دقت کنیم، اگر هر از چندی، کسی از خادم در سیل سیستان و بلوچستان یا جای محروم دیگری از این محروسه، عکسی یا ویدویی می‌گذارد که مثلا یخچالی بر پشت دارد، دلیلی بر خواسته پهلوان برای نمایش اش در رسانه ها‌ی محتاط نیست. معتقدم رسانه‌ها در رابطه با رسول خادم کم کاری هم کرده اند، زیرا در کار خیر و خوب حاجت هیچ استخاره نیست و در آن تزویری وجود ندارد. آقای دبیر مسئله این است که انسان بداند در کدام سمت بایستد.