شعار سال: قضاوت در خصوص توانمندی‌ها و تنظیم سطح انتظارت از یک مدیر را با بررسی پیشینه شغلی و روند ارتقایابی وی باید آغاز نمود. از طرف دیگر، پیش بینی آینده عملکردی یک سازمان را می‌بایست با توجه به وقایع و رویداد‌های اصلی مبتلا به آن، انجام داد. بر این قاعده، متن زیر به خوب، بد و زشت دبیر در فدراسیون کشتی پرداخته است.

نقدی بر ضعف نهاد‌های دولتی، عمومی و خصولتی و سکوت ما:

تجربه چندین ده ساله به تعداد زیادی از ما ثابت کرده که جنس مدیریت اجرایی حاکم بر بخش‌های دولتی، نهاد‌های عمومی و خصولتی کشور، غالبا یک جور‌هایی قلمبه و گل درشت است. حرف‌های خوب خوب می‌زنند و بشکلی نازیبا در موقعیت‌های بحرانی از زیر بار مسئوولیت شانه خالی کرده و دنبال شبکه مقصر‌ها می‌گردند و با مهارتی وصف ناشدنی، انبوهی از مقصر‌های ریز و درشت را با نوعی تحلیل شبکه‌ای قابل تحسین، بهم مرتبط کرده و این پهنه از متغیر‌های بظاهر رابطه‌مند را علت عقب ماندن کار در دستگاه تحت مدیریت خود، قلمداد می‌کنند. بعضا آنچنان حق بجانب و نظامند حرف می‌زنند که مخاطب، وادار به دلسوزی و همدردی شده و به حضور و وجودشان افتخار هم می‌کند و.. سوال اینجاست که نازیباتر از این نوع پلشتی در روابط سازمانی می‌توان سراغ داشت؟ اگر بدتان نیاید این داستان، راستان نظام اداری فشل شده ماست. نظام اداری و کارکنانی که از جیب شهروندان و مالیات داده شده، هزینه می‌کنند و نه تنها به درد جریان توسعه‌ای کشور نمی‌خورند، بلکه بعضا بنوعی باعث هرز روی و از بین بردن منافع هم می‌شوند.

روی دیگر این راستان زشت را باید در وجود شهروندان خاموش و منفعل و فرصت طلب جستجو کرد. اگر مطالبه گری قانونمند با کنار نهادن منفعت طلبی منجر به مماشات در شهروندان رشد و توسعه یافته بود، آیا کسی جرات هدر دادن پول مفت در نظام دولتی را بخود می‌داد؟ آیا کسی جرات اشغال یک پست مدیریتی را بدون داشتن توانمندی لازم داشت؟

عارضه و آسیب پائین بودن بهره وری و کارآمدی ناکافی، متاسفانه قابل تعمیم به تعداد زیادی از دستگاه‌ها و سازمان‌ها بوده و بدلیل ضعف حوزه نظارتی و فرآیند‌های بازرسی، در حال تبدیل شدن بنوعی اپیدمی در حال تشدید است.

 

از صغرا و کبری کردن بگذریم و برویم سراغ آقای دبیر، قهرمان نامدار کشتی و رئیس فعلی فدراسیون کشتی کشور. قبل از اینکه ببینیم بعد از گذشت یک سال، چه کرده اند و چه می‌کنند، لازم است مختصری در خصوص سوابق فردی و شغلی وی، توضیحاتی ارایه شود.

علیرضا دبیر (زاده ۲۵ شهریور ۱۳۵۶ در محلۀ کوی سیزده آبان، شهر ری و تک پسر یک خانواده شش نفره با پدری فرهنگی و اهل تامل و تفکر) کشتی‌گیر پیشین ایرانی است که در مقام یک ورزشکار فعال در رشته کشتی آزاد قهرمانی المپیک سیدنی و مسابقات قهرمانی کشتی جهان، خوب درخشید. برخی از تحلیل گران معتقدند که بعد از این قهرمانی‌ها و جایگاه یابی و شهرت ورزشی، مزد قهرمانی دبیر خیلی زود، در دو قالب امکان ادامه تحصیل در دانشگاه و توفیق حضور در شورای شهر، بدو پرداخت شد.

دبیر در سال ۱۳۸۱ بعلت آسیب دیدگی کتف در داخل کشور زیر عمل جراحی رفت، اما نتیجه عمل چندان موفق نبوده و تداوم درمان وی در کشور‌های آلمان، آمریکا و فرانسه دنباله گیری شد. نتیجه اینکه، گویا بهبودی لازم حاصل نشد و دبیر در ۲۶ سالگی مجبور شد که برای همیشه کشتی را کنار بگذارد و با جدیت بیشتری به ادامه تحصیل و اشتغال، فکر کند.

علیرضا دبیر تحصیلات خود را در رشته مدیریت بازرگانی آغاز کرد و با اخذ مدرک دکترای مدیریت منابع انسانی از دانشگاه شهید بهشتی به پایان رساند و با رتبه علمی استادیار عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی شد. جایگاهی که بعضی‌ها در خصوص آن حرف و حدیث دارند. صحبت‌هایی که بیشتر از جنس حاشیه بوده و مسلما در متن حاضر، بکار ما نمی‌آید.

شرایط برای دبیر به گونه‌ای رقم خورد که دبیر دارای کمترین سابقه کارشناسی، بشکلی جهشی به وادی مدیریتی، پرتاپ شد. سابقه مدیریت حرفه‌ای دبیر را باید از شورای شهر تهران بررسی کرد. در سال ۱۳۸۵ علیرضا دبیر ۲۹ ساله در شورای شهر تهران نامزد شد و توانست وارد شورا شود. محلی که جزو اولین صندلی‌های مدیریتی دبیر محسوب می‌شد و می‌توانست، جهت دهنده به آینده این قهرمان باشد. اما با جهت گیری‌های صورت گرفته توسط دبیر در انتخاب شهردار (حامی اولیه آقای قالیباف و فاصله گیرنده آتی) و همچنین درگیر‌های فیزیکی بوجود آمده با همکار ورزشکار خود، با نه قاطع برای ادامه مدیریت شهری مواجه شده (رد صلاحیت در دوره پنجم) و بعد از دو دوره حضور (۱۳۸۵ تا ۱۳۹۶ در شورا‌های دور سوم و چهارم شهر تهران) در مدیریت کلانشهر تهران، کنار نهاده شد.

 

دبیر قبل از ورود به فدراسیون، با نگاه‌هایی انتقادی و گذرا، حساسیت خود را نسبت به برخی از مسائل فدراسیون کشتی نشان می‌داد، اما بشدت از ورود مستقیم و حضور رسانه‌ای پرهیز می‌نمود. عدم تائید صلاحیت دبیر تا روز‌های پایانی منتج به برگزاری انتخابات فدراسیون کشتی، آینده مدیریتی او را با نوعی ابهام مواجه کرده بود (وامانده از مدیریت شهری و درمانده در عدم تائید برای انتخابات فدراسیون کشتی).

برخی از کارشناسان معتقدند که اولین نشانگان تائید ورود بی هدف دبیر به فدراسیون را باید در صحبت‌های او در مجمع انتخاباتی کشتی و عدم طرح مباحث جدی از برنامه‌های آتی برای فدراسیون دید. در حالی که برخی دیگر، این حرکت دبیر را نوعی استراتژی انتخاباتی نامگذاری کرده اند.

 

ورود دبیر به فدراسیون، ورودی تقریبا تنها بود. ورود بدون ساخت و تدارک تیم همکار مدیریتی داوطلبانه و در عین حال تخصصی در ورزش. علیرضا دبیر در نشست بررسی چرخه انتخابی (اردیبهشت ۱۳۹۹) اظهار کرد، ما خوشحال می‌شویم که ما را نقد کنید. آدم مشورت پذیری هستم، ولی تصمیم را خودم گرفتم. دیکتاتور نیستم که هر چه نوشتم خودم ابلاغ کنم. در تمام بحث‌های چرخه فکر شده و در چرخه انتخابی سه پلن A، B، C داریم.

برخی از منتقدین بیان می‌دارند که ادعای دبیر در توانمندی برای سناریوسازی بیشتر شبیه نوعی ژست مدیریتی بوده و چنانچه نامبرده مدعی وجود این سطح از توانمندی است، سناریو‌های چندگانه خود برای حل مشکل کشتی کشور را ارایه دهد؟ سناریو‌های بدیل برای فعالیت در شرایط و موقعیت‌های نظیر تداوم، کم رنگ شدن و حذف تدریجی ویروس کرونا و اثرگذاری آن بر فعالیت‌های فدراسیون کشتی را ارایه نماید؟

برنامه جامع استفاده از فرصت کاهش فعالیت حرفه‌ای و قهرمانی در شرایط اپیدمی کرونا کجاست؟

کرونا بعنوان یک واقعیت تحمیلی بر تمامی سیستم‌ها منجمله سیستم ورزش کشور (همگانی؛ آموزشی، حرفه‌ای و قهرمانی)، حاکم شده است. هژمونی کرونا بر ورزش کشتی را می‌توان هم از دیدگاه تهدید نگریست و هم از زاویه فرصت، مورد توجه قرار داد. ممکن است کرونا باعث کاسته شدن سطح آمادگی‌های بدنی، کاهش تعداد اردو‌ها و مسابقات و ...، شده باشد، اما می‌تواند بعنوان بستری برای جبران عقب ماندگی‌ها و چالش‌های فدراسیون کشتی، مورد استفاده قرار گیرد. سوال قابل طرح از آقای دبیر این است که با چه زاویه دیدی، به چالش اپیدمی کرونا می‌نگرد و برنامه وی برای کاهش اثرات و پیامد‌های این تهدید و یا تبدیل این تهدید به فرصت چیست؟

در مقابل طرح این سوال، برخی از کارشناسان معتقدند که از فدراسیونی که اطلاع دقیق و روزآمدی از وضعیت سلامتی جمعیت ورزشکار خود ندارد، نباید انتظارات افلاطونی داشت.

درماندگی، صحبت‌های آسیب شناسانه یا فرار به جلو؟

دبیر در مصاحبه رادیویی در اواخر خرداد ۱۳۹۹، بیان می‌کند که من زنگ خطر از بین رفتن کشتی کشور را زده ام. این مشکل، مشکلی جدید نبوده و ریشه در ۱۰-۱۵ سال قبل دارد. وقتی مجری رادیو از وی می‌پرسد که شما چکار کرده اید و مشکل چطور حل می‌شود، ایشان مجددا و برای صدمین بار، به مشکل بودجه اشاره می‌کند. مشکلی که حل آن تا حد زیادی به اراده وزیر و آقای صالحی امیری بستگی داشته و بنظر می‌رسد که دبیر در این حوزه، توان دفاع ندارد. به حدی که زبان نرم و کرنش دبیر در مقابل وزیر (سلطانی فر) و صالحی امیری بشدت مثل عام و خاص اهالی ورزش شده است. باید پرسید که راهکار شما برای جذب بودجه برای حل مشکلات مطرح شده و هشدار‌های داده شده، چیست آقای دبیر، آیا شما از قبل این مشکل را نمی‌دانستید؟ دبیر در همان مصاحبه رادیویی بیان می‌کند که وظیفه من این است که باید بدوم و مشکل را حل کنیم. بعد از گذشت یک سال، باید از ایشان پرسید که تاکنون چکار توانستید بکنید و چه نتیجه‌ای بدست آورده اید؟



چه خبر از اختلافات با محمدی و المپیک توکیو؟

میانه اردیبهشت ماه امسال، خبر اختلاف بین محمدی و دبیر، رسانه‌ای شد. بدلیل برخی از تحفظات وارد آن نمی‌شویم. اما تاریخ کشتی کشور، اثبات کرده که بوجود امدن این جنس از اختلافات و عدم مدیریت ان، پایان‌های تلخی را برای فدراسیون رقم می‌زند.

در خصوص کسب مدال و توفیق در مسابقات هم گویا دبیر قصد ریختن آب پاکی روی دست اهالی ورزش و شهروندان را دارد. شهریور ۱۳۹۸ بیان نمودند که: من امروز اعلام می‌کنم هیچ توقعی از کشتی نداشته باشیم. کشتی هم اوضاع فنی و هم مالی‌اش خوب نیست و یک واقعیت است و سه سال زمان می‌برد تا درست شود.

اسفند ۹۸ نیز بیان کردند: ۳-۴ ماه نشستیم با دوستان در دانشگاه، که مشخص کنیم ۲۰۲۴ و ۲۰۲۸ می‌خواهیم کجا برسیم. ما الان هم از روس عقبیم و هم از آمریکا. از من توقع نداشته باشید دروغ بگویم.
حال باید تحلیل شود که این سبک از صحبت کردن یک رئیس فدراسیون، نوعی رفع تکلیف می‌تواند باشد یا بیان بی پرده واقعیت‌های تاریخی و مشکلات انباشته شده؟

 

اول تیرماه ۱۳۹۹، خبری از دخالت یکی از معاونین زن وزارت ورزش و کارشکنی در خصوص عدم تخصیص کامل بودجه به فدراسیون، نظر افکار عمومی را بخود جلب کرد. در خبر آمده بود که، دبیر با ارتباطات خوبی که با برخی نهاد‌ها داشته، موفق به جذب بودجه بسیار مناسبی برای فدراسیون کشتی به منظور آماده‌سازی تیم‌های ملی برای حضور در المپیک شده است، اما یکی از معاونان وزارت ورزش و جوانان با دخالت‌هایی که در این مسیر انجام داده مانع از تزریق کامل این بودجه به ورزش ملی کشور در این برهه حساس شده است. شایعه شده بود، ژاله فرامرزیان، معاون امور مالی و توسعه انسانی وزارت ورزش و جوانان به بهانه اینکه این بودجه باید در بین تمام فدراسیون‌های ورزشی تقسیم شود از تخصیص کامل آن به فدراسیون کشتی جلوگیری کرده تا این فدراسیون با چالشی جدی روبرو شود.

ورای راست یا دروغ بودن این خبر و ادعا‌های مطرح در ان، بنظر می‌رسد که چنین مشکلاتی نمی‌تواند عاملی برای رفع تکلیف و عدم مطالبه گری در خصوص مسئولیت‌های واگذار شده به اقای دبیر باشد.

پایگاه خبری اقتصاد برتر به نقل از کانال خبری (irinn_channel) با انتشار خبری نوشت، دبیر تلاش دارد یکی از اسپانسر‌های مالی فدراسیون کشتی که حمایتش را از این فدراسیون بخاطر مشکلات مالی وی قطع کرده، تحت فشار بگذارد. در صورتی که دبیر در این پرونده قضایی محکوم شود از ریاست فدراسیون برکنار خواهد شد لذا تلاش دارد پیش از محکومیت خود آرام و بی سر و صدا از ریاست فدراسیون کشتی کناره گیری کند. به ادعای این کانال خبری، سال گذشته قبل از انتخابات فدراسیون کشتی، صلاحیت علیرضا دبیر به دلیل برخی از مسائل مالی، از سوی دستگاه‌های ناظر تایید نشد. با این حال، دبیر با حمایت ویژه وزارت ورزش به عنوان کاندید ریاست فدراسیون کشتی تایید صلاحیت گردید. وی در انتخابات فدراسیون نیز که با شائبه دخالت مسئولان وزارتخانه و روسای کمیته ملی المپیک همراه بود، بدون آنکه اجازه رقابت به رقیب مطرحی بدهند (عدم تائید صلاحیت خادم)، رئیس فدراسیون کشتی شد. دبیر که در یک برنامه تلویزیونی قول داده بود اسپانسر‌های مطرح خود را برای حمایت از کشتی به فدراسیون بیاورد، اما گویا با گذشت یک سال از ریاست خود، در تحقق این وعده ناکام مانده است. گفته می‌شود حتی تنها اسپانسر سالیان اخیر فدراسیون کشتی نیز به‌دلیل حاشیه سازی‌های دبیر، حاضر به ادامه همکاری با فدراسیون کشتی نشده است. در چنین شرایطی دبیر فرار به جلو کرده است. وی چندی پیش، در نشستی با حضور اصحاب رسانه مدعی شد که در مورد تنها حامی مالی کشتی ایران تا ۲۵ تیرماه افشاگری خواهد کرد. با این حال او از همه حاضران خواست فعلا چیزی از این جلسه منتشر نکنند. کمی بعد مشخص شد دبیر اتفافا قصد داشته از این طریق، پیامی به گوش همان حامی مالی برساند و غیرمستقیم آن‌ها را تحت فشار بگذارد تا به خواست‌های وی تن دهند. مسئله قابل تامل دیگر، به احتمال محکومیت قریب الوقوع دبیر در یک پرونده اقتصادی مربوط می‌شود. ماجرا از این قرار است که علیرضا دبیر یک پرونده مالی و اقتصادی مفتوح در دستگاه قضا داشته و ممکن است بزودی حکم دادگاه صادر و دبیر محکوم شود. دبیر قبل از برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون کشتی درباره این دادگاه به یکی از مسئولان دولت که هم محلی وی می‌باشد، گفته بود در صورت محکومیت در دادگاه، از ریاست فدراسیون استعفا خواهد داد.

موارد بیان شده در بالا، بخشی از واقعیات، شایعات، مطالبات، چالش‌ها و انتظارات قابل طرح از دبیر و فدراسیون کشتی کشور است. مسائلی که باعث عملکرد خوب، بد، زشت دبیر در فدراسیون کشتی شده و بسترساز رقم زدن آینده حرفه‌ای وی، تعیین کننده سطح توانمندی او در راه اندازی برخی اقدامات و مشخص کننده میزان تاثیرات وی در فدراسیون کشتی خواهد بود. انتظار می‌رود، آقای دبیر، توضیحات و روشنگری‌های خود در خصوص مطالب بیان شده را جهت انعکاس در این پایگاه خبری تهیه نموده و برایمان ارسال نمایند.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال