شعار سال: یک سال از حضور مدیریتی علیرضا دبیر در کسوت ریاست فدراسیون کشتی گذشت. انتخاباتی پر حاشیه از حذف و عدم تائیدصلاحیت برخی از نامزد‌ها تا حضور دقیقه نودی شخص آقای دبیر. از شایعات مهندسی انتخابات تا عدم ارایه برنامه مشخص توسط آقای دبیر در مجمع و..

ترش و شیرین این داستان گذشت و با رای اکثریت اعضای مجمع، قهرمان پیشکسوت کشور، وارد عرصه مدیریت عالی فدراسیون کشتی گردید. به قضاوت برخی از کارشناسان، دبیر تازه وارد با وجود اشرافیت فوق العاده در حوزه فنی و قهرمانی ورزش کشتی، بشدت کم تجربه در عرصه مدیریتی و سیاستگذاری ورزش و همچنین اداره کارآمد این تشکیلات عریض و طویل بود. اما قهرمان جویای نام ما، از تکاپو نایستاد و با در پیش گیری نوعی استراتژی رفتاری سه گانه، اقدام به مخفی سازی ضعف‌های مدیریتی نمود. ضعف‌هایی که بعد از گذشت یک سال، سرباز نموده و نیازمند پاسخگویی توسط آقای دبیر است.

 

دبیر از ابتدا با زبان ملایم و تکریم مدیران سابق فدراسیون وارد بازی شد، اما نتوانست ادامه دهنده چهره آرام طراحی شده باشد و با حمله به صورت‌های مالی مدیران گذشته فدراسیون و در پیش گیری بازی مثلا افشاگرانه، اقدام به زیر سوال بردن عملکرد مالی و بودجه ریزی مدیران قبل از خود کرد. بیان بدهی ۵۲ میلیارد تومانی (بعد‌ها این رقم ۵۸ میلیارد تومان اعلام شد) و تشریح سرفصل‌های آن (۲۷ میلیارد تومان بدهی مالیاتی که ۱۵ میلیارد تومان آن قابل بخشش است، بدهی تقریبا ۱۰ میلیارد تومانی به آژانس هواپیمایی و...) بخشی از ناپختی دبیر و به اصطلاح افشاگری وی، در ابتدای دوره انتصاب بود.

نکته جالب داستان اینجاست که رسول خادم، بعد از انتخاب دبیر به ریاست فدراسیون، در مصاحبه با رسانه ها عنوان کرده بود که ، مسئولیت علیرضا دبیر، مسئولیت سنگینی است و باید به وی زمان داد و انتظارات را از او کم کرد تا بتواند برنامه ریزی کند. مسیر پلشت انتخابات ، ربطی به دبیر نداشت . 

دومین استراتژی خام در پیش گرفته شده توسط علیرضا دبیر، بازی کردن و سرشاخ شدن محترمانه با برخی از اسپانسر‌های قدیمی و واقعی کشتی کشور بود. دبیر تازه وارد، از یک طرف سعی در حفظ احترام ظاهری و رسانه‌ای اسپانسر‌های دائمی کشتی کشور می‌کرد و از طرف دیگر با گلایه‌های غیر مستقیم، مطالبه گری حمایت حداکثری از آن‌ها را داشت. شاید علی الظاهر بر این بخش از رفتار آقای رئیس فدراسیون، خرده‌ای وارد نباشد، اما شایعات و اخبار پشت پرده و برخی از نشست‌های شخصی و نیمه عمومی، روایت گر در پیش گیری نوعی رفتار تخریبی منجر به رنجش اسپانسر اصلی کشتی کشور شد. علیرضا دبیر با هوشمندی ذاتی خود و خیلی زود، این رنجش را درک نموده و چندین بار با روش‌های غیرمستقیم قصد نزدیک سازی مجدد خود با اسپانسر اصلی را داشت، اما تداوم رفتار تخریبی غیر مستقیم و وجود برخی دوست نما‌های وعده دهنده در فدراسیون و وزارت ورزش، روابط تیره شده را اصلاح نکرد(حتی شایعاتی بدین مضمون شنیده شده که، اگر با فشار وارد کرده، بانک اسپانسر اصلی کشتی تسلیم شما نشد ، بانک آقای فلان ، شش میلیارد کمک مالی خواهد کرد. سوال از آقای دبیر، اگر این شایعات واقعیات داشته باشد، عملا تحقق یافته است ؟ یا صرفا وعده بود آقای دبیر). 
برخی از شایعات و شنیده ها می گوید که نقدهای بیان شده در ادامه متن را شاید بتوان بعنوان ملایم ترین نقدهای شما نسبت به اسپانسر قدیمی و اصلی کشتی کشور، برشمرد . در صورت صحت شایعات، اگر جای اسپانسر بودید، ادامه همکاری می دادید؟ آیا اسپانسر اصلی مورد اشاره ، به کشتی کشور و تبلیغات آن احتیاج دارد یا صرفا بنا بر علاقه و احساس مسئولیت اجتماعی ، بدان پرداخته است؟ ...

 ....... ما باید از برند کشتی درآمدزایی کنیم، نه اینکه از هر کسی یک میلیارد بگیریم تا کارمان راه بیفتد. دوستان در فدراسیون بانکی را به عنوان اسپانسر آورده اند. آنطور که من می دانم این بانک 4، 5 میلیارد سالیانه به فدراسیون می دهد و یک خانه کشتی هم در حال ساخت است. از نظر من این مبلغ خیلی کم است. اگر من جلو آمدم، قطعا اسپانسرهایی را با خودم دارم (فرمایشات آقای دبیر در 21 تیرماه 1398) ........

 

 

.....  یک خانه کشتی نیمه ساز هم داریم که اسپانسر قبلی فدراسیون ساخته است. اصل کار خیلی خوب بوده، خدا خیرشان دهد ولی طراحی بدی شده است. نیمه کاره است نزدیک به ۸۰ درصد کار انجام شده و بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد برای راه اندازی پول می خواهد. کار پر از ایراد است. بغلش نزدیک ۱۰۰۰ متر زمین گرفته ایم و حتما باید زمین بدنسازی دایر شود که آن هم ۳۰ میلیارد هزینه می خواهد. حالا باید با اسپانسر جلسه داشته باشیم، این خانه کشتی حداقل ۶۰ میلیارد پول می خواهد ...... 

 

سومین استراتژی رفتاری ناپخته در پیش گرفته شده توسط مدیر ارشد کشتی کشور، نزدیک سازی افراطی خود به مدیریت ارشد ورزش کشور و اعتماد به برخی از قول و قرار‌ها و وعده‌های اطرافیان ایشان بود. این حد از نزدیکی، ضمن القای وابستگی دولتی و زیر سوال بردن استقلال فدراسیون، سبب دوری بیشتر افراد حرفه‌ای مستقل را فراهم ساخت. دبیر حتی برای اثبات وفاداری خود بشکل علنی و رسانه‌ای مطرح نمود که نمی‌تواند تقاضای مستمر حمایت از وزیر را داشته باشد و با وجود مشکلات، کار‌ها باید ادامه یابد.
آقای دبیر، عبارات زیر برای شما آشنا نیست ؟ چرا یک بار به نعل می زنید و یک بار به میخ؟ اگر بودجه اصلی را از وزارت و کمیته المپیک نگیرید، از چه کسی می خواهید دریافت کنید ؟

...  باید از سلطانی فر تشکر کنم که در ریزترین موضوعات کشتی پیگیری می کند. در بحث لغو جام جهانی چند سفیر را سر خط کرد. همه ما سوار یک کشتی هستیم، چرا باید با وزارت ورزش دعوا کنم؟ او واقعا حمایت کرده، در حد خودشان. مشکل این است که بودجه کشتی کم بسته شده است. .....

آیا تجربه، دبیری را به دبیر آموخت؟
حافظ اشعار زیبایی به این مضمون دارد که نه هر که آینه سازد سکندری داند/ نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست، کلاه داری و آیین سروری داند و ... شاید ذکر این عبارات، قیاس مع الفارق باشد، اما جوان هوشمند ورزش کشور، خیلی زود با چالش‌های اصلی حوزه تحت مدیریت خود برخورد نمود. چالش‌هایی نظیر، کاهش شدید جمعیت ورزشکار در رشته کشتی، نبود طرح و برنامه راهبردی در هدایت کشتی، چالش تامین مالی فدراسیون (در طیفی از هزینه‌های جاری تا هزینه اردو‌ها و اعزام‌ها و بدهی‌های گذشته و...)، نیازمندی شدید به توسعه زیرساخت‌های ورزش کشتی، چالش دوپینگ و حساسیت‌های شدید روی آن و ... حد اعلای درک مشکلات توسط دبیر را می‌توان در مصاحبه‌های صورت گرفته توسط سوریان و دبیر، ملاحظه کرد. عباراتی بدین مضمون که:

افت جمعیت کشتی نسبت به دو دهه گذشته از یک و نیم میلیون نفر ورزشکار به حدود ۵۰ هزار نفر، نیازمندی به بودجه حدودا ۷۰ میلیارد تومانی سالیانه در فدراسیون، محدود بودن و ثابت ماندن کمک‌های مالی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک (۱۹ میلیارد تومان با دلار بالای ۱۷ تومان و شرایطی که حدود ۷۰ درصد هزینه‌های فدراسیون برای اعزام ها، دلاری است)، در معنای واقعی در حال اداره دو فدراسیون آزاد و فرنگی در یک فدراسیون هستیم و برای هر کدام پنج رده سنی و پنج تیم کامل لازم است (در مجموع ۱۰ رده سنی و ۱۰ تیم)، حداقل ۴۰ اعزام در سال داریم و هزینه هر اعزام در حدود یک میلیارد تومان است، هزینه اردو‌ها و تجهیز بشدت بالاست، ...

گزارش عملکرد سال ۹۸ دبیر چه بود؟
در انتهای سال ۹۸، فدراسیون کشتی اقدام به انتشار گزارش عملکردی خود نمود. بطور خلاصه، کسب ۸۰ مدال طلا، ۴۵ نقره و ۱۰۶ برنز (جمعا ۲۳۱ مدال)، سه عنوان قهرمانی و پنج عنوان نائب قهرمانی و دو عنوان سومی در رقابت‌های جهانی و در نهایت، بارسازی و نوسازی خانه‌های کشتی شهید هادی و شهید صدرزاده. گزارشی که به نظر برخی از کارشناسان، بشکلی عامدانه، برخی از حوزه‌ها و مسائل را مسکوت گذاشته و بدان نپرداخته بود.

 

هرچند کرونا آمد، اما حساب کشی باقی است؟‌
نمی‌توانیم بگوئیم که دبیر از چالش کرونا خوشحال بوده و می‌تواند نفسی تازه کند. چرا که روحیه قهرمانی مسلما اجازه این نوع تفکر را نمی‌دهد. اما وجود یا عدم وجود کرونا، دلیلی بر عدم مطالبه گری از عملکرد یک ساله دبیر در فدراسیون کشتی نیست. برخی از سوالاتی که ضروری است جناب دبیر بدان آن‌ها پاسخ دهد به شرح زیر است:

*** نتیجه تفاهم نامه‌های چندگانه فدراسیون کشتی با نهاد‌های مختلف چه بوده و در چه سطحی تحقق پذیر شده اند. آبان ۹۸ با وزارت آموزش و پرورش (با تاکید بر بند‌های افزایش جمعیت کشتی گیران در رده سنی نوجوانان، پهن شدن تشک‌های کشتی در سالن‌های آموزش و پرورش و ...). دانشگاه آزاد اسلامی (با تاکید بر بند‌های توسعه کمی و کیفی فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی مرتبط با کشتی، برگزاری جشنواره‌ها و المپیاد‌های ورزشی مرتبط، راه اندازی آکادمی‌های کشتی و.). اواخر بهمن ماه با دانشگاه صنعتی شریف (با تاکید بر بند‌های تبیین قلمرو‌ها و نقاط مستعد توسعه کشتی، تدوین اصول و ارزش‌های بنیادین کشتی در افق برنامه، تدوین برنامه‌های اجرایی، تدوین منابع مالی مورد نیاز نظام درآمد‌ها و تامین مالی کشتی و ...). دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (با تاکید بر بند‌های تهیه نقشه‌های خاص از نوع آسیب دیدگی مختص کشتی گیران و حرکت‌های علمی اصلاحی، کمک به بحث پیشگیری از آسیب دیدگی‌ها، کمک به جلوگیری از معضل دوپینگ و ...). شرکت کیمیا مکمل آراد (با تاکید بر بند‌های استفاده از مکمل‌های مورد تائید به منظور پیشگیری از دوپینگ، تامین مکمل‌های مورد نیاز بصورت رایگان و ...).

***علت تاخیر در بررسی شاخص‌های ارزیابی عملکرد هیات‌های استانی چه بود (اواسط اردیبهشت ۹۹) و چرا نتایج رتبه بندی هیات‌های کشتی در اواسط تیرماه، اعلام شد (هرچند کرونا می‌تواند دلیل قابل پذیرشی برای این تاخیر باشد).

*** علت استعفای روسای هیات کشتی در استان‌های خوزستان در تیرماه ۹۹ (سیدحسین مرعشیان و بیان مشغله شغلی و حضور در دانشگاه) و مهدی نوبانی هرمزگان در خرداد ماه ۱۳۹۹ چه بود؟

*** نتیجه بازدید‌های برخی از مدیران ورزشی وزارت ورزش و مدیران ورزش سایر دستگاه‌ها از خانه‌های کشتی شهید صدرزاده و شهید هادی، برای فدراسیون چه بوده و چه دستاوردی (کسب بودجه، دریافت حمایت و ...) داشته است (مدیرعامل سازمان ورزش شهرداری تهران در اردیبهشت ماه ۹۹، علی نژاد معاون وزیر در اواسط خردادماه ۱۳۹۹، سلطانی فر وزیر ورزش در اواسط خرداد ماه ۱۳۹۹ و.)؟

*** عملکرد سرپرست‌های هیات‌های استانی در سال ۱۳۹۹ و ۱۳۹۸ در استان‌های اردبیل، آذر شرقی، آذر غربی، گیلان، مرکزی، لرستان، زنجان، کرمان و ...، چه بوده است؟ دبیر در اواخر سال پیش عنوان کرده بود که،  جدا از مسائل اخلاقی، رئیس هیئت اول باید مدیر باشد، قهرمان هم باشد چه بهتر، بحث هیئت ها برای ما جدی است، خدا کمک کند آنهایی که می توانند کمک کنند مسئولیت بگیرندو .... . خوب، بعد از گذشت چندین ماه، آیا ضرورت ارایه عملکرد از سرپرست ها، مبتنی بر شاخص های بیان شده توسط خود شما، مطرح نمی باشد؟

آیا خود شما تائید نکرده اید که نبود نظارت جدی بر عملکرد روسای هیات‌های کشتی و بعضا انتخاب افرادی کاملا بی‌ربط و چند شغله که دغدغه‌هایی غیر از کشتی دارند، باعث شده جایگاه ورزش اول ایران به خطر بیفتد و باشگاه‌های کشتی حتی در استان‌های کشتی خیز هر روز خالی‌تر از روز قبل شود؟آیاخودشماتائیدنکردیدکه، نقص جدی در نحوه امتیازدهی فدراسیون کشتی به هیات‌ها در سال‌های گذشته و بی‌تفاوتی نسبت به عملکرد آن‌ها در توسعه کشتی، باعث شده برخی هیات‌ها صرفا با گرفتن میزبانی مسابقات مختلف و اخذ امتیاز بالا، سعی در پوشش ناکارآمدی و سوء مدیریت خود داشته باشند؟ افکار عمومی از شما گزارش می خواهد آقای دبیر.

*** دو تن از روسای هیات‌های استانی (آقایان عسکری محمدیان از مازندران در اوایل ماه حاضر و نبی دهمرده از سیستان و بلوچستان در اردیبهشت ماه) مدعی سهولت آوردن اسپانسر و تامین بخشی از هزینه‌های هیات‌ها در سطح استان‌ها شده اند. آیا این ادعاها، تاکنون دستاوردی هم برای فدراسیون و هیات‌های استانی مازندران و سیستان و بلوچستان، داشته است؟ آیا فدراسیون می‌تواند روی این وعده ها، حساب حمایتی باز کند؟

*** با وجود تاکیدات مطرح در نامه رئیس اتحادیه جهانی در اسفند ۹۸ (نناد لالوویچ)، نامه رئیس بخش آسیایی اتحادیه جهانی کشتی در فروردین ماه ۱۳۹۹ (لیخانوف) در خصوص حفظ سلامت کشتی گیران و همچنین نامه فدراسیون کشتی کشور به اتحادیه جهانی و ارایه ۱۷ بند پیشنهادی مقابله با کرونا، چرا بانک اطلاعات رصد سلامت کشتی گیران کشور، پیاده نشده است؟ آیا فدراسیون بغیر از آگاهی از وضعیت قهرمانان سرشناس و برخی از پیشکسوتان و داوران خاص، از وضعیت سلامت جمعیت ورزشکار به تفکیک شهرستان، اطلاعات روزآمد در اختیار دارد؟ آیا راه اندازی این سامانه هزینه یا سختی خاصی دارد؟

*** وضعیت تدوین سند طرح توسعه کشتی کشور در چه مرحله‌ای است (گویا قرارداد یا تفاهم نامه در اواخر بهمن ۱۳۹۸ با دانشگاه صنعتی شریف بسته شده)؟ بنظر شما می‌توان در عرض چند ماه، اقدام به تدوین طرح توسعه برای یک رشته ورزشی یا یک فدراسیون نمود؟ خروجی نشست‌های چندگانه انجام شده (گویا پنج گانه) برای سند با توجه به توع مهمانان و اعضای حاضر در نشست‌ها (عموما در اردیبهشت ۱۳۹۹) چه بوده است؟ تا چه اندازه، تدوین این سند، می‌تواند مشکلات هیات‌های استانی و فدراسیون کشتی کشور را با دو منظر راهبردی و اجرایی، حل کند؟

*** چرا در گزارش عملکردی ارایه شده از سال ۱۳۹۸، بخش مربوط به گزارش عملکرد مالی و وضعیت درآمد‌ها و بدهی‌ها و ...، خالی مانده و با وجود گذشت ۴ ماه از سال جدید، هیچ گزارشی در این خصوص ارایه نشده است؟

*** چرا جلسات مربوط به تصویب برنامه و بودجه فدراسیون برای سال ۱۳۹۹، در اواسط خرداد ماه ۱۳۹۹ برگذار گردیده است (در حالیکه این نوع جلسات می‌بایست در اواخر سال ۱۳۹۸، برگذار می‌شد)؟

*** با توجه به حساسیت ملی و بین المللی در بحث مقابله با دو پینگ، اقدامات ارشادی و حساس سازی فدراسیون (در مقابل اقدامات قانونی و قهری نظیر اخذ تعهد و ...) با رویکرد پیشگیرانه، چه مواردی بوده است؟

*** با توجه به اهمیت بحث استعدادیابی ورزشی، اقدامات عملی فدراسیون در سال ۱۳۹۸ چه بوده است؟ آیا فدراسیون استعدادیابی ورزشی را صرفا در قالب برگزاری مسابقات دنباله گیری می‌کند؟

*** ...
موارد بیان شده، بخشی از سوالات قابل طرح از رئیس جوان فدراسیون کشتی کشور است. سوالاتی که ضرورت دارد، در سالروز انتخاب خود بدان‌ها پاسخ داده و روشنگری‌های لازم را مبذول دارد. منتظر دریافت و انتشار توضیحات آقای دبیر هستیم.


اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال