شعارسال: در وانفسای کور بودن منابع درآمدی باشگاهای بزرگ ایران، پرسپولیس و استقلال سراغ روشی ابتکاری برای کمک گرفتن از هوادارانشان و مرتفع کردن مشکلات مالی رفتند. سامانه‌ای هواداری که هوادارانشان با عضویت در آن و پرداخت حق عضویت می‌توانستند کمک حال باشگاه باشند. اتفاقا در سال اول این روش جواب داد و با وجود اینکه تبلیغ آن در تلویزیون هزینه زیادی روی دست اسپانسر باشگاه‌ها گذاشت اما میزان استقبال به حدی بود که باشگاه پای آن بماند.

اتفاقا موفقیت‌های پرسپولیس و قهرمانی این تیم و اصرار مدیران باشگاه در نیاز به این سامانه باعث شد هواداران این تیم با شور و علاقه بیشتری در آن شرکت کنند و حتی بالاتر از کف عضویت بعضا اعداد درشتی را برای حمایت از تیم پرداخت کنند. این وسط پرونده ژوزه هم قوز بالاقوز شد و به حکم انجامید و هواداران که نمی‌خواستند نوار موفقیت‌های تیم پاره شود بازهم پشت باشگاه درآمدند و عدد قابل‌توجهی هم جمع شد. پرسپولیسی‌ها آن اتفاق را پای ندانم کاری مدیران قبلی گذاشتند. عدد جمع شده هرگز برای بستن پرونده ژوزه کافی نبود اما بار دیگر ثابت شد که دوستداران فوتبال حاضرند برای عشق و علاقه خود تاوان اشتباه دیگران را هم بپردازند. متوجه باشید که در دنیای فوتبال سهم هوادار از حمایت مالی بیشتر بلیتی است که برای دیدن بازی می‌خرد و چندان عرف نیست که برای پرداخت جریمه باشگاه از آنها اعانه جمع کنند.

اعتماد از دست رفته

عضویت در سامانه هواداری به معنی اطمینان و اعتماد به مدیران فعلی باشگاه هم بود چراکه آنها امانتدار این پول برای تقسیم و هزینه آن بودند. هواداران پرسپولیس با عضویت خود و استقبال از این سامانه به نحوی رای اعتماد هم به ایشان داده بودند اما اخبار موثق از گردانندگان این سامانه هواداری حکایت از ریزش شدید اعضا طی روزها و هفته‌های اخیر دارد. اوج خروج پرسپولیسی‌ها از این سامانه مربوط به روزهای افشای پرونده مهدی طارمی و محرومیت باشگاه بود. البته آن روزها با باخت وحشتناک به الهلال هم همزمان بود و شاید بتوان بخشی از این اتفاق را به دلخوری هواداران از آن شکست ربط داد و آن را طبیعی دانست اما به‌نظر می‌رسد بعد از اعلام این نکته که هدایتی پول رضایت باشگاه ترک را به طارمی پرداخت اما او پول را به طرف ترک نداد تا باعث این محرومیت شود نوعی دلزدگی از اولویت‌های مالی برای بازیکنان و ساده‌انگاری نسبت به سرنوشت تیم درفضاهای هواداری شکل گرفت.

رصد کامنت‌ها و اظهارنظر‌ها درمیان هواداران و صفحات مجازی نشان می‌داد که دیگر آن اعتماد سابق نزد ایشان وجود ندارد. جریمه ۷۸۰ هزار یورویی پرونده طارمی بار سنگین دیگری بر دوش باشگاه خواهد بود و این درحالی است که باشگاه هنوز از زیر فشار پرونده ژوزه کمر راست نکرده است. یک تحلیل نزدیک به واقع از خروج هواداران پرسپولیس از سامانه هواداری قطعا این خواهد بود که آنها علاوه بر بازیکن رد پای مدیریت باشگاه را هم در این پرونده دیده‌اند و این سوال پیش روی آنها قرار دارد که تا کی قرار است پول آنها به‌جای خرید بازیکنان جدید و بیشتر کردن امکانات رفاهی تیم صرف تاوان جریمه‌ها و اشتباهات شود؟

ماهی ۹۰۰ میلیون ضرر

به گفته یکی از مدیران سامانه فوق عدد این ریزش چیزی درحدود نیمی از اعضا بوده است و این عدد می‌تواند عمق فاجعه را نشان دهد. از نظر ریاضی هم به‌صورت تقریبی عدد ضرر و زیانی که متوجه باشگاه پرسپولیس شده قابل محاسبه است. پیش از این مدیراین سامانه اعضای پرسپولیسی این سامانه را چیزی درحدود ۴۵۰ هزار نفر اعلام کرده بود که حتی اگر کف پرداخت ۶ هزارتومان حق عضویت ماهانه را برای آنها درنظر بگیریم ۲میلیارد و ۷۰۰میلیون تومان درآمد ماهانه برای باشگاه به ارمغان می‌آورد که البته بخشی از آن سهم مخابرات است. اگر عدد ریزش را حتی کمتر از نصف یعنی ۱۵۰ هزار نفرهم درنظر بگیریم یعنی ماهانه ۹۰۰ میلیون تومان درآمد از کف پرسپولیسی‌ها پریده است. آنها فقط باید امیدوار باشند که با موفقیت‌های آینده بتوانند این خیل عظیم از هواداران دل شکسته خود را بار دیگر به بازگشت به این سامانه مجاب کنند. اتفاقی که درخشش در بازی برگشت با الهلال و بعد از آن دربی پایتخت فرصت خوبی برای انجام آن است.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه دنیای اقتصاد، تاریخ انتشار: 18مهر1396، کدخبر: 3297306: www.donya-e-eqtesad.com