شعار سال: حضرت آیتالله خامنهای در تاریخ 13 تیر 1390 با جمعی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دیدار کردند.
مشروح سخنان مقام معظم رهبری در این دیدار به شرح زیر است:
بسماللهالرّحمنالرّحیم
روز پاسدار را به شما پاسداران عزیز و همهی اعضای این خانوادهی بزرگ انقلابی تبریک عرض می کنیم. علاوه بر این، اعیادی که در طول این ماه مبارک، ما را به یاد افتخارات بزرگ می اندازند و خود ماه مبارک شعبان که ماه مغفرت است، ماه رحمت است، ماه توجه و تذکر و توسل است، در خور تبریک و تهنیت برای همهی مؤمنان است.
این ابتکار جالب که روزی به نام پاسدار را ارتباط بدهند با میلاد مسعود سیدالشهداء (سلام الله علیه)، یک ابتکار پرمغز و جهتدهی است. باید از کسانی که اول این فکر به ذهن آن ها رسیده است و ما را متوجه به این معنا کردند، تشکر کرد؛ زیرا داعیهی سپاه پاسداران، داعیهی بزرگی است: پاسداری از انقلاب اسلامی، که حالا مختصری عرض خواهیم کرد.
این معنا ـ معنای پاسداری ـ با همهی ابعاد آن، با همهی ابزارها و وسائل ممکن، در وجود مقدس سیدالشهداء (سلام الله علیه) متجسد است؛ نه اینکه دیگران نکردند یا نخواستند بکنند، بلکه به این معنا که خانهی پُرِ این حرکت در رفتار دوران دهسالهی امامت سیدالشهداء (سلام الله علیه) تحقق پیدا کرده است. تمام راههائی که می شود فرزند پیغمبر از آن راهها استفاده کند برای حفظ میراث عظیم اسلام ـ که میراث جد او و پدر او و پیروان راستین آن هاست ـ در زندگی سیدالشهداء محسوس است؛ از تبیین و انذار، از تحرک تبلیغاتی، از بیدار کردن و حساس کردن وجدان های عناصر خاص ـ همین خواص که ما تعبیر می کنیم ـ در آن خطبهی منا، این ها همه در طول زندگی سیدالشهداء است. بعد هم ایستادگی در مقابل یک انحراف بزرگ با قصد مجاهدت با جان؛ نه اینکه امام حسین از سرنوشت این حرکت بیاطلاع بود؛ نه، این ها امام بودند. مسئلهی معرفت امام و علم امام و آگاهی وسیع امام بالاتر از این حرف هائی است که ماها در ذهنمان می گنجد؛ بلکه به معنای ترسیم یک دستورالعمل میایستد، تسلیم نمی شود، مردم را به یاری می طلبد، بعد هم وقتی یک عدهای پیدا می شوند ـ که همان اهل کوفه باشند ـ و اظهار می کنند که حاضرند در کنار آن بزرگوار در این راه قدم بگذارند، حضرت درخواست آن ها را اجابت می کند و به طرف آن ها می رود؛ بعد هم در میانهی راه پشیمان نمی شود. بیانات امام را که انسان نگاه می کند، می بیند حضرت عازم و جازم بوده است برای این که این کار را به پایان ببرد. اینکه در مقابلهی با حرکت انحرافی فوقالعاده خطرناک آن روز، امام حسین (علیه الصّلاة و السّلام) میایستد، این می شود یک درس، که خود آن بزرگوار هم همین را تکرار کردند؛ یعنی کار خودشان را به دستور اسلام مستند کردند: «انّ رسول الله قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرمات الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنّة رسولالله یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کان حقاّ علی الله ان یدخله مدخله»؛ (۱) حضرت این را بیان کردند. یعنی من وظیفهام این است، کاری که دارم انجام می دهم، بایستی ابراز مخالفت کنم، باید در جادهی مخالفت و ایستادگی قدم بگذارم، سرنوشت هرچه شد، بشود؛ اگر سرنوشت پیروزی بود، چه بهتر؛ اگر شهادت بود، باز هم چه بهتر. یعنی اینجوری امام حسین (علیه السّلام) حرکت کردند.
این شد ایثار کامل و اسلام را هم حفظ کرد. همین حرکت، اسلام را حفظ کرد. همین حرکت موجب شد که ارزش ها در جامعه پایدار بشوند، بمانند. اگر این خطر را نمی پذیرفت، حرکت نمی کرد، اقدام نمی کرد، خونش ریخته نمی شد، آن فجایع عظیم برای حرم پیغمبر، دختر امیرالمؤمنین و فرزندان خاندان پیغمبر پیش نمی آمد، این واقعه در تاریخ نمیماند. این حادثهای که می توانست جلوی آن انحراف عظیم را بگیرد، باید به همان عظمت آن انحراف در ذهن جامعه و تاریخ، شوک ایجاد می کرد و کرد. این فداکاری امام حسین است.
البته به زبان هم گفتن این ها آسان است. کاری که امام حسین (علیه السّلام) کردند، یک کار فوقالعادهای است. یعنی ابعاد آن از آنچه که ما امروز محاسبه می کنیم، خیلی بالاتر است. ما جوانبش را، ریزهکاری هایش را غالباً ندیده می گیریم. من یک بار در یک صحبتی، صبر امام حسین (علیه السّلام) را تشریح کردم. صبرش فقط این نبود که بر تشنگی صبر کند، بر کشته شدن یاران صبر کند؛ این ها صبرِ آسان است. صبرِ سختتر این است که دیگران، افراد صاحب نفوذ، افراد آگاه، افراد محترم هی بگویند آقا نکنید، این کار غلط است، این کار خطرناک است. هی ایجاد تردید کنند. کی ها؟ افرادی مثل عبدالله جعفر، عبدالله زبیر، عبدالله عباس؛ این شخصیت های برجستهی بزرگ آن روز دنیا، آقازادههای مهم اسلام، این ها هی بگویند نکن این کار را. هر که باشد، اگر چنانچه آن عزم و آن اراده و آن ثبات در او نباشد، با خودش فکر می کند که من دیگر تکلیفی ندارم، این ها که دارند اینجوری می گویند، دنیا هم که دارد آنجوری حرکت می کند، بگوئیم و بگذریم. آن که در مقابل این اظهارات، در واقع وسوسهها، تردیدافکنی ها، راه شرعی درستکردنها بایستد و دلش نلرزد و قدم در این راه بگذارد، او همان کسی است که می تواند این تحول عظیم را به وجود بیاورد. و امام بزرگوار ما در این جهت تشبّه کردند و اقتفاء کردند به سید و سالار شهیدان، که من یک وقتی گفتم و حالا نمی خواهیم وارد این مقوله بشویم؛ شرحش مفصل است. این پاسدارىِ امام حسین است.
سپاه در واقع با این نامگذاری، با لطافت می خواهد بگوید که من در این راه قدم می گذارم؛ خیلی خب مبارک است و خیلی بزرگ و مهم است، جا هم دارد. می شود آدم های عیبجو و نکتهبین و نکتهسنج بیایند بگویند فلان جا این اشتباه بود، فلان جا غلط بود، فلان کس اینجوری رفتار کرد. بر همهی جریان ها و واحدها و آدم ها و شخصیت های حقیقی و حقوقی می شود ایراد گرفت؛ اما اگر منصفانه به حرکت سپاه پاسداران نگاه کنیم، از روز اول تا امروز، می بینیم انصافاً سپاه به قول خودش عمل کرده؛ حقاً و انصافاً سپاه در این راه ایستاده است. آدم ها می آیند و می روند؛ اما آن هویت جمعی محفوظ می ماند؛ یکسان است.
من در آخرین دیداری که با عزیزان سپاهی داشتم، یک نکتهای را عرض کردم که آن نکته مهم است؛ فقط اشارهای می کنم و آن این است که گفتم نسل های متجدد سپاه، متبدل سپاه، نسل های آیندهی سپاه باید سعی کنند یک قدم جلوتر و بالاتر از نسل های گذشته بردارند. یعنی عالَم رو به رشد است، رو به تکامل است؛ حرکت، حرکت تکاملی است، پس جا دارد اگر ما انتظار داشته باشیم، توقع داشته باشیم که جوانِ وارد شدهی در سپاهِ امروز، از لحاظ معرفت، بصیرت، آگاهی، فداکاری، آمادهبهکاری، درست کار انجام دادن، بجا کار انجام دادن، بهنگام کار انجام دادن ـ که این ها خصوصیاتی است که سپاه از خودش در طول این سال ها نشان داده است ـ یک قدم سپاه را از نسل گذشته بالاتر ببرد. به سپاهِ امروز که انسان نگاه کند، ببیند که کیفیت بالاست. این ممکن هم هست؛ نگوئید چطور چنین چیزی ممکن است. نه، کاملاً ممکن است. یعنی شما نگاه کنید به شرائطی که آن روز بود: جنگی وجود داشت و حضور دشمن در خاک ما؛ چه قبل از جنگ تحمیلی هشت ساله، حضور ضد انقلاب مسلح، چه بعد هم که جنگ شروع شد، خود این یک عامل و انگیزهی قویای بود که آدم های بیتفاوت را هم حرکت می داد و می آورد داخل آن صحنهی عجیب و پرشور. امروز آن جنگ نیست؛ یک جنگ ظریفتری هست و البته خطرناکتری. آگاهی از اعماق این جنگ یک توانائی بیشتر و هوشمندی بیشتری را می طلبد. اگر ما دیدیم امروز کسانی وارد این میدان هستند و تلاش می کنند و مبارزه می کنند و با بصیرت در وسط میدان می ایستند، پس جا دارد که بگوئیم این از لحاظ انگیزه، از لحاظ عمل، کمتر از او نیست. اگر بهتر عمل کند، بهتر هم هست. در آینده هم همین جور می تواند باشد؛ همت را این باید قرار داد.
امروز من عرض می کنم هویت سپاه که هویت پاسداری است، به معنای یک مفهوم محافظهکارانه تلقی نشود. پاسداری یعنی نگه داشتن، حفظ کردن. این حفظ کردن را می توان با یک تفسیر محافظهکارانه معنا کرد. یعنی بگوئیم وضع موجود انقلاب را حفظ کنیم؛ من این را نمی گویم. حفظ انقلاب به معنای حفظ وضع موجود نیست. چرا؟ چون انقلاب در ذات خود یک حرکت پیشرونده است، آن هم پیشرفت پرشتاب. به کجا؟ به سمت هدف های ترسیم شده. هدف ها عوض نمی شوند. این اصول و ارزش هائی که بر روی آن بایستی ایستادگی کرد و برای آن جان داد، اصول و ارزش هائی هستند که در اهداف، مشخص شدهاند. هدف نهائی، تعالی و تکامل و قرب الهی است. هدف پائینتر از آن، انسانسازی است؛ هدف پائینتر از آن، ایجاد جامعهی اسلامی است با همهی مشخصات و آثار، که استقرار عدالت در آن باشد، توحید باشد، معنویت باشد. این ها اهداف هستند. این اهداف عوضشدنی نیستند؛ یعنی ما نمی توانیم بیائیم مایه بگذاریم تا از هدف کم کنیم. بگوئیم خیلی خب، یک روز می خواستیم عدالت برقرار کنیم، حالا می گوئیم عدالت که نمی شود، یک نیمهعدالتی برقرار کنیم! نه، عدالت. این، هدف است. توحید، استقرار شریعت اسلامی به طور کامل، این ها اهداف است، این ها تغییرپذیر نیست. لیکن در جهت حرکت به سمت این اهداف، سرعت ها قابل کم و زیاد شدن است، شیوهها قابل تغییر یافتن است، تدابیر ممکن است جورواجور باشد. در این جهت، انقلاب پیشرونده و پیشبرنده است. حفظ انقلاب یعنی حفظ همین حالت پیشروندگی و پیشبرندگی. پاسداری از انقلاب، به این معناست. اگر ما اینجور نگاه کردیم و مفهوم پاسداری را اینجور فهمی دیم، آن وقت آن طراوت و شور و هیجانی که در حرکت پاسداری هست، مضاعف خواهد شد.
جوانِ امروز اکتفا نمی کند به ظواهری که حالا در جامعهی ما به هر حال تا حدود زیادی هست، بلکه اعماق را، مغزها را، سیرت ها را مورد توجه قرار می دهد؛ دنبال آن ها حرکت می کند. ایمان های عمیق، آگاهی های بیشتر؛ این ها چیزهائی است که ما باید دنبالش باشیم. پس این پاسداری است به معنای صحیح، به معنای کامل، به معنای درست؛ پاسداری از حرکت انقلابی و پیشرفت انقلابی.
خب اگر بخواهیم این کار بشود، دو حرکت در سپاه باید انجام بگیرد: یک حرکت، حرکت درونی سپاه است؛ در درون خود، یعنی خود را تکامل ببخشد. یک حرکت، حرکت به معنای یک جزء پیشبرندهی مجموعهی کل نظام و انقلاب است، یعنی تأثیرگذاری در بیرون. این دو تا حرکت به موازات هم باید پیش برود. اگر ما از آن حرکت اول غافل بودیم، در درون مجموعهی سپاه و خانوادهی سپاه آن حرکت پیشرونده و ترقیبخش و تعالیبخش را انجام ندادیم، حرکت دوم، یعنی تأثیر سپاه در پیشبرد مجموعهی انقلاب، ناکام خواهد ماند. دست و پائی هم اگر بزند، دست و پای غلطی خواهد بود؛ چون:
ذات نایافته از هستی بخش
کی تواند که شود هستیبخش
پس دو تا حرکت لازم است: آن حرکت درونی، همانی است که فرماندهی محترم سپاه، به ابعادی از آن اشاره کردند، که درست است؛ من تأیید میکنم، همین کارها باید انجام بگیرد. این حرکت درونی یک بعد مادی و یک بعد معنوی دارد. بعد معنوی همین پرداختن به ارزش ها به معنای حقیقی کلمه، یعنی مشخص کردن شاخص های ارزشی پاسداری و عرضه کردن خود و دیگران بر این شاخص ها به قصد پیشرفت، به قصد صیرورت صحیح و کامل به سمت آن هدف ها است. این بعد معنویاش است، بعد مادیاش هم همین کارهای خوبی است که در سپاه دارد انجام می گیرد؛ بعد تشکیلات، بعد علمی و تحقیقاتی، بعد ساخت و ساز و تولید، بعد آموزش های نظامی و نظامی گری و از این قبیل. این ها همه باید در کنار هم انجام بگیرد. یک مجموعهی زندهی پرنشاطِ همیشهجوان که فرسودگی و پیری در آن راه ندارد، آن وقت از سپاه به وجود خواهد آمد که خوشبختانه امروز زمینههایش آماده است، زیرساخت هایش آماده است، تجربیاتش موجود است، انگیزههایش بحمدالله هست. این می شود حرکت درونی. این مجموعه به عنوان یک مجموعهی شاخص، یک خط الگوی روشن وجود خواهد داشت. ممکن است کسانی از جوان های ما، از مردم ما وارد سپاه هم نشوند، اما این الگو را برای زندگی خودشان انتخاب کنند؛ الگوی معنویت درست، و الگوی فکر و تدبیر و راه درست و حرکت صحیح در زمینههای سازندگی.
بعد نوبت به تأثیر این حرکت در حرکت مجموعهی انقلاب می رسد. این هم به خودی خود حاصل خواهد شد. وقتی یک مجموعهی زنده، پرنشاط، باطراوت، پیشرونده، بشدت پایبند به مبانی و اصول و ارزش ها در نظام وجود دارد و دارد حرکت می کند و زنده است و همه جا را می بیند و آگاهی دارد و بصیرت دارد و تأثیر می گذارد، این قهراً در پیشبرد مجموعه اثر تعیین کننده خواهد داشت ـ البته این مخصوص سپاه هم نیست؛ من این حرف را عیناً برای حوزههای علمیه هم می گویم، برای نهادهای دولتی هم می گویم، منتها اندازهها و وزن این ها با هم یکسان نیست؛ هر کدام جایگاهی دارند، وزنی دارند. حالا فعلاً دربارهی سپاه صحبت می کنیم ـ و ما به این حرکت سازنده و پیشرونده و متکامل احتیاج مبرم داریم. یعنی اسلام، امروز نیازمند به این حرکت است.
حرکت نظام جمهوری اسلامی اثر خودش را در دنیا بخشیده است، تأثیرات عمیقی گذاشته است، قدرت های استکباری و شیطانی را تضعیف کرده است، راههای تازهای در مقابل ملت ها باز کرده است. یک فصل تازهای در دنیا شروع شده است، یعنی هرچه انسان نگاه میکند، دیگر نظیری برای آن نیست. البته بنده، هم در عمر خودم در دورهی جوانی، هم در تاریخ، تحولات گوناگونی را که در جاهای گوناگون دنیا از جمله در منطقهی ما اتفاق افتاده است، یا دیدهام یا خواندهام. این انقلاب هائی که در کشورهای آفریقائی، آمریکای لاتین، انقلاب های چپ در دههی ۶۰ میلادی ـ یعنی پنجاه سال قبل مثلاً ـ اتفاق افتاد، این ها را دیدیم؛ نه اینکه ندانیم که سابقهی تاریخی این تحولات چیست و چه جوری است؛ نه، این ها را دیدهایم. اما این که امروز دارد اتفاق می افتد، بیسابقه است؛ این دیگر نظیر ندارد. در آن حوادثی که در دههی ۶۰ میلادی پیش می آمد ـ چه در آفریقا، چه در آمریکای لاتین، چه در برخی از کشورهای آسیا ـ آنچه که اتفاق می افتاد، غلبهی یک حزب و یک تشکیلات بود بر سرنوشت یک ملت؛ با یک گرایش مادی و مارکسیستی، که معنویت و خدا در آن وجود نداشت. می گفتند مردمی؛ اما مردمی بودنش به این بود که یک حزبی غالباً هم با کودتا می آمد سر کار. همین احزاب و رژیم های به اصطلاح انقلابی که در شمال آفریقا سر کار آمدند، همهشان با کودتا سر کار آمدند؛ مثل جمال عبدالناصر، مثل همین قذافی و دیگران. حرکتِ مردمی و انقلاب به معنای حقیقی نبود. آنچه امروز دارد اتفاق می افتد، حضور مردم است با تنشان، با جانشان؛ این ها مردمند. ممکن است احزاب هم به معنائی حضور داشته باشند یا تأثیر هم داشته باشند؛ اما آن که توی میدان است، یک مجموعهی نظامی نیست، یک مجموعهی کودتاگر نیست؛ مجموعههای مردمی اند، تودههای مردمی اند، آن هم با گرایش توحیدی و خدائی و الهی؛ با الله اکبر، با نماز جماعت. حالا تبلیغات آمریکائی و صهیونیستی بگذار انکار کنند؛ خب بکنند، واقعیت که با انکار آن ها عوض نمی شود. واقعیت این است. این اصلاً سابقه ندارد. تا آنجائی که ما در دورآن های انقلاب ها دیدهایم و شنیدهایم و خواندهایم، یک چنین چیزی با این فراگیری اصلاً سابقه ندارد. این یک چیز جدید است. یعنی واقعاً تاریخ منطقه و به تبع آن تاریخ دنیا ورق خورده است؛ یک فصل جدیدی آغاز شده. ما اینجا چه کارهایم؟ من هیچ نمی خواهم ادعا کنم و بگویم انقلاب اسلامی همهکاره بود ـ حالا بعضی هم حساسند از اینکه گفته بشود منشأ این انقلاب ها، انقلاب اسلامی است ـ نه، اصلاً چنین ادعائی هم نمی کنیم، لازم هم نیست چنین ادعائی بکنیم؛ اما مسئله این است که امروز همان حرکتی که ما ملت ایران سی سال قبل، سی و دو سال قبل شروع کردیم، عیناً همان حرکت را با یک تفاوت های منطقهای و بومی و جغرافیائی و تاریخی، در دنیای اسلام در چندین کشور داریم مشاهده می کنیم. و من عرض کردم موج بعدی این کار در مناطق خیلی دوردستتر هم وجود دارد و چنین چیزی پیش خواهد آمد، که این برای ما تشویقآمیز است، این برای ما مبشّر است، مژدهبخش است؛ نشان می دهد که ما امیدمان به آینده باید بیشتر باشد.
البته دشمن با همهی توان روی همین نقطه دارد کار می کند. نمی خواهد این الگو جلوی چشم ملت های مسلمان گرفته بشود، بگویند ببینید ایران به کجا رسید. اما چه بخواهند، چه نخواهند؛ بپسندند، یا نپسندند، این اتفاق افتاده است. همین کارهای علمی و فنی و تحقیقاتیای که شماها و سازمان های دیگرِ نیروهای مسلح دارند می کنند و آنچه که در خارج از نیروهای مسلح، در دانشگاهها، در مراکز گوناگون تحقیقاتی، امروز دارد در کشور انجام می گیرد، این ها چیزهائی است که آیندهها را به طور دقیق تصویر و ترسیم می کند؛ یعنی مهرههای آینده را، یکی یکی دارد می چیند. این هاست که معین می کند آینده مال کیست. این البته به برکت اسلام و روحیهی انقلابی است، این روحیه را بایستی تقویت کرد. بنابراین، پاسداری از انقلاب را به این معنا بگیریم. به این معنای متحول، متطور، پیشرونده.
یکی از چیزهائی هم که حالا در عرصه و در میدان لازم است به آن توجه کنیم، این است که: مراقب باشیم دستگاههای انقلاب سرشان گرمِ کارهای غیرمفید و احیاناً مضر در این حرکت پیشرونده نشود، که یکی از این ها، همین مسئلهی اختلافات است، که من اگر روی این ها تکیه می کنم، به خاطر این است. یک وقت هست که یک جریانی در مقابل انقلاب میآید قد علم می کند به قصد کوبیدن انقلاب، خب، وظیفهی هر کسی است که دفاع کند. انقلاب از خودش دفاع می کند، مثل هر موجود زندهی دیگری. انقلابی که نتواند در دوران فتنه، در دوران ایجاد کودتاهای گوناگون ـ سیاسی و نظامی و امثال این ها ـ از خودش دفاع کند، زنده نیست. این انقلاب زنده است؛ لذا از خودش دفاع می کند، غالب هم می شود، پیروز هم می شود، برو برگرد هم ندارد؛ کمااینکه در سال ۸۸ دیدید این کار اتفاق افتاد. یک وقت این است قضیه، یک وقت نه، قضیه، قضیهی ایستادگی در مقابل یک حرکت براندازانه و اینچنین نیست؛ اختلاف نظر، اختلاف سلیقه، اختلاف عقیده احیاناً است. این ها را بایستی هرچه ممکن است فرو کاست. اینجور چیزها را هرچه ممکن است باید کم کرد. مشتعل کردن این اختلاف نظرها مضر است.
یک مسئله این است که اگر یک کسی یک حرف غلطی زد، آیا کسی باید به او جواب بدهد یا نه؟ خب، بله معلوم است. جواب دادن به حرف غلط، شیوهی خودش را دارد، راه خودش را دارد، کار خاص خودش است. یک وقت هست که حالا که کسی یک حرف غلطی زد، ما بیائیم مثلاً صدجا این حرف غلط را تابلو کنیم، شعار کنیم که آقا، فلانی این حرف غلط را زد، تا همه بدانند. این است که اشتباه است، خطاست. من با حرکت روشنگرانه از سوی هر کسی، از سوی هر نهادی، هیچ مخالفتی ندارم، بلکه علاقهمندم و معتقدم به مسئلهی تبیین. یعنی اصلاً جزو راهبردهای اساسی کار ما از اول، مسئلهی تبیین بوده است. تبیین لازم است؛ اما این معنایش این نیست که ما به اختلافات درونی، هی دامن بزنیم. مراقب باشید. این را همه باید مراقب باشند؛ بخصوص سپاه. سپاه مراقب باشد. در جریان های سیاسی، در جریان های گوناگون فکری و سلیقهای مطلقاً مشتعل کردن فضا مناسب نیست. حالا شماها الحمدلله همهتان بصیرید، آگاهید، لابد از جریانات خبر دارید و الان همین اوضاعی را که توی کشور هست، می بینید که متأسفانه این علیه آن، آن علیه این؛ و دستگاههای خارجی چه خوشحالیای می کنند؛ تحلیل می گذارند رویش: بله، بینشان اختلاف افتاد، نابود شدند، از بین رفتند(!) آرزوهای خودشان را هی مرتباً تکرار می کنند. خب، پیداست که این مسئله نقطهی ضعف ماست. نباید بگذاریم این نقطه ضعف ادامه پیدا کند یا افزایش پیدا کند. این ها را باید توجه داشت. حرکت، حرکت متین، مستدل و مستند باشد. اگر کسانی اختلافنظرهائی دارند، با استدلال بیان کنند. عرض کردم، من معتقد به تبیین هستم. در دوران مبارزات هم، اختلاف ما با چپی ها و مارکسیستهائی که آن وقت مبارزه می کردند، سر همین بود که ما می گفتیم باید تبیین کرد، آن ها به تبیین اعتقاد نداشتند؛ یک چیز دیگری می گفتند، یک تفسیر دیگری داشتند. کار انقلاب از اساس با تبیین، روشنگری، بیان منطقی، مستدل و دور از هو و جنجال بود. اگر هو و جنجال وارد شد، حرف منطقی را هم خراب خواهد کرد. ممکن است چهار نفر جذب شوند، اما چهار نفر آدم هوشمندتر دفع می شوند. این، حرف ماست؛ این، عرض ماست.
حرکت، حرکت پیشرونده باشد. به خیلی چیزها نیاز هست. من اینجا یادداشت کردم؛ از جمله صفِّ واحد بودن، که همین مسئلهی وحدتی است که عرض کردیم. «انّ الله یحبّ الّذین یقاتلون فی سبیله صفّا کانّهم بنیان مرصوص»؛ (۲) مثل یک ستون مستحکم، مثل یک دیوار حصین و نفوذناپذیر در مقابل تهاجم دشمن بایستی ایستاد.
حالا شما جوآن های عزیز که در سپاه هستید؛ روحانیون عزیز، علما، طلاب جوان و مؤمن و فعال که در دفتر نمایندگی مشغول به کار هستید، دو چیز را بدانید: یکی اینکه همهتان خیلی کار دارید؛ هم جوان های سپاهی، هم روحانیون محترم؛ خیلی کار جلوتان دارید که باید انجام بدهید. دوم اینکه بدانید که همت اگر بکنید، این کارها را حتماً میتوانید انجام بدهید و یک برههای از زمان که بگذرد، ناگهان می بینید در یک نقطهی بالاتری قرار دارید؛ یعنی پیشروندگی حتمی است. تلاش که بود، همت که بود، امید که بود، حتماً پیشروندگی هست؛ یعنی برو برگرد ندارد. این را بایستی مجموعهی سپاه در نظر داشته باشند. البته برنامهریزی های گوناگون در صدر تشکیلات سپاه یک امر لازم و دائمی و همیشگی است که بایستی انجام بگیرد، دارد هم انجام می گیرد و خوب هم هست. و امیدواریم انشاءالله خدای متعال کمکتان کند. امروز همین مقدار بس است. امیدواریم خداوند شماها را مشمول لطف خودش قرار بدهد.
این را هم به مسئولین محترم سپاه، چون حالا اغلب اینجا هستید، عرض کنم، که یکی از کارهای خیلی لازم که من الان به آقای سردار فرماندهی کل سپاه هم این را تذکر دادم، این است که به خانوادههای شهدایتان رسیدگی کنید. رسیدگی هم مهمترینش و بهترینش عبارت است از تلطف و احوالپرسی و خبرگیری؛ همهاش کمک نیست، خیلی ها هم به کمک احتیاج ندارند؛ اما به محبت و ملاطفت و همراهی و همدلی، همه احتیاج دارند؛ از بالا تا پائین همه دوست می دارند که مورد ملاطفت قرار بگیرند. بعضی از شهدای سرافراز ما بحمدالله شهرت همگانی دارند، همه این ها را می شناسند؛ خیلی ها هم هستند که نه، پیش اهل آسمان ها البته مشهورند؛ آن ها را ملائکهی خدا خوب می شناسند؛ اما در بین ماها، شاید خیلی معروف نیستند؛ به این ها بپردازید، سراغ این ها بروید و امیدواریم انشاءالله دوستان یک عملکرد منسجم و مدونی در این زمینه پیشبینی کنند.
امیدواریم خداوند شماها را محفوظ بدارد، باقی بدارد و مشمول ادعیهی ولی عصر (ارواحنا فداه) باشید و روح مطهر امام بزرگوار و روح مطهر شهدا از همهی شما و ما راضی باشد.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
۱) مقتل ابیمخنف، ص ۸۵
۲) صف:
سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری میزان، تاریخ انتشار 24 مهر 96، کد مطلب: 357879، www. mizanonline.ir