دراینصورت، دیگر انگیزهای برای کارکردن میان افرادی که یارانه میگیرند، باقی نمیماند؛ این اتفاق بهنوعی در پرداختهای کمیته امداد و بهزیستی میافتد. اما در نظام یارانه نقدی فراگیر هر چقدر مردم کار کنند، چه بیشتر و چه کمتر، از پولی که دریافت میکنند، کم نمیشود. انتقادی که به نظام یارانه فراگیر وجود دارد، از جانب تأمین اعتبار آن است. اگر این اعتبار از طریق افزایش مالیات بر درآمد از فعالیتهای اقتصادی باشد، انگیزه را کم میکند و در نهایت به رشد اقتصادی ضربه میزند. مثلا در سوئیس که مردم چنین طرحی را با اکثریت قاطع رد کردند، مالیات اکثریت مردم بالا میرفت.
مایه تأسف است که اقتصاددانهایی هم در ایران هستند که میگویند آدمهای فقیر از مردم طبقات متوسط و بالا تنبلتر هستند. آنها با وجود درآمدهای مختلف از ثروت بهارثرسیده پرکارند، اما فقرا با چندرغاز یارانه، کارشان و آرزوهایشان برای بهبود زندگی را رها میکنند. در این میان سیاستمدارانی هم هستند که یارانه نقدی را گداپروری مینامند. این تحقیر بخش بزرگی از جامعه است. اکنون شاید ٣٠ درصد مردم ایران جزء طبقات ضعیف هستند. آنها میفهمند و وقتی این حرفها را میشنوند، حس میکنند با کسانی در جامعه روشنفکری یا در سیاست طرف هستند که با آنها بیگانهاند. در این ارتباط من و دانشجوی سابقم، محمدهادی مصطفوی یک مطالعه دقیق انجام دادیم و نشان دادیم افرادی که پول (یارانه نقدی) گرفتهاند، کارشان کمتر نشده است.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری تحلیلی فردا، تاریخ انتشار: 19فروردین 1397، کدخبر: ۷۹۹۳۰۷ ،www.fardanews.com
ن.ف83
ا.ف75
ا.ح75