شعارسال: نشریه اتلانتیک در مقاله ای به قلم مارتن اندیک به سیاست ترامپ در مورد خاورمیانه پرداخته و نوشت: پس از سخنرانی ترامپ به دنبال حمله به سوریه، به نظر می رسد رئیس جمهور آمریکا در اندیشه عقب نشینی تدریجی از خاورمیانه است و قصد دارد مسئولیت حفظ صلح و استقرار در آن را به حاکمان منطقه واگذار کند.

در ادامه این مقاله آمده است: به دلیل وجود بولتون در کابینه ترامپ، ممکن بود حمله بزرگتری را در سوریه شاهد باشیم، اما این اتفاق نیفتاد و سخنان ترامپ پس از حمله هوایی به سوریه، نشان دهنده تصمیم جدی او برای قطع ارتباط با خاورمیانه است.

«هر اندازه خون آمریکایی ها یا ثروتهای انها هزینه شود، برقراری امنیت و صلح دائمی در خاورمیانه ممکن نیست، چرا که آنجا مکانی پر تنش است»؛ این گفته های ترامپ به معنای عزم او برای کاهش نقش ایالات متحده در منطقه خاورمیانه و محدود کردن تعهدات آن در این منطقه است.

ترامپ در این صحبتها تصریح کرد که اصل تفکر او در مورد خاورمیانه، شبیه به تفکر اوباماست و قصد دارد سیاست عقب نشینی تدریجی از آن را اتخاذ کند.

منتقدان ترامپ که گمان می کنند هدف قرار دادن تاسیسات شیمیایی سوریه باید جزئی از یک استراتژی وسیع باشد، به نظر می رسد پیام ترامپ را به درستی متوجه نشده اند و تصور می کنند می توانند او را وادار به تلاشی بیشتر برای کنترل اوضاع در سوریه کنند.

اما باید گفت ترامپ در مورد خاورمیانه یک استراتژی دارد که شاید با نظر منتقدانش و یا دیدگاههای بولتون موافق نباشد. رئیس جمهور آمریکا زمانی که در سال گذشته با درخواست کمک اسرائیل، نزدیکترین هم پیمانش در خاورمیانه مبنی بر ایجاد خطوط قرمزی در سوریه، برای جلوگیری از ایجاد پایگاههای ایرانی در آن، مخالفت نمود، نیتهای خود را روشن کرد. در این هنگام بود که نتانیاهو مجبور شد 7 بار به مسکو سفر کند و از او کمک بخواهد. اما در سایه نبود مشارکت آمریکا، پوتین به چالش کشیدن هم پیمان ایرانی خود در سوریه را به مصلحت نمی دانست.

این مساله موجب شد اسرائیل به پایگاههای ایران در سوریه حمله کند و اکنون تهدیدات تهران در مورد انتقام، بر تنشها افزوده و احتمالات مقابله ای گسترده را در پی دارد.

علاوه بر این، ترامپ در یمن برای کمک به بن سلمان آماده می شود و سلاح و اطلاعات زیادی به آن داده است، اما هرگز وارد دخالت نظامی یا دیپلماتیکی برای تقویت مسیر سازش سیاسی در این کشور نشده است. در این میان، کدام طرف سود بیشتری می برد؟ قطعا ایران؛ که با کمک حوثیها توانسته این منطقه نفوذی برای خود در مرزهای جنوبی عربستان سعودی ایجاد کند.

نویسنده اتلانتیک در پایان یادآور می شود: نباید تصور کنیم جان بولتون قادر به تغییر عقیده ترامپ و گرایش جدید او در مورد قطع ارتباط با خاورمیانه و واگذاری مسئولیت امنیت و استقرار آن به حاکمان منطقه ای است.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری تحلیلی  انتخاب، تاریخ انتشار:9 اردیبهشت 97، کدخبر:  405663،www.entekhab.ir