وی با بیان اینکه پژو با ترک ایران آسیب های جدی به صنعت خودروی کشور می زند عنوان کرد: مواردی که از سوی پژو وعده داده شده، اما محقق نشد آسیب بیشتری به صنعت خودروی کشور می زند؛ خروج پژو با توجه به وعده هایی که به صنعت خودرو سازی داخلی داده بود می تواند بخش تولید خودرو را با مشکلاتی روبه رو کرده و به آن آسیب جدی برساند.

این کارشناس صنعت خودرو همچنین گفت: ورود محصولات جدید پژو به ایران اساساً نکته مهمی نبود و با قیمت هایی که داشت این محصولات در ایران با تیراژ بالایی به فروش نمی رسد اما مشکل اصلی عدم تأمین محصولات قدیمی و قطعات توسط پژو در آینده بوده که ایران مجبور می شود سراغ واسطه ها در بازار جهانی خودرو برود.

زاوه در ادامه افزود: رجوع ایران به واسطه ها باعث می شود که هزینه تأمین بالاتر رفته و بهای تمام شده خودرو افزایش یابد که با این شرایط قیمت خودرو در ایران افزایش پیدا می کند. اگر رنو و پژو نتوانند از آمریکا امتیاز معافیت را بگیرند در نهایت بهای تمام شده محصولات داخلی بالا می رود.

وی با بیان اینکه قطعه سازها در ایران با خروج شرکت های خارجی صنعت خودرو به مشکل می خورند تصریح کرد: اگر ایران نتواند قطعات لازم را از جایی تأمین کند به  مشکل بر می خورد اما طرف چینی اعلام کرده است که در نبود پژو قطعات لازم برای ایران را تأمین کند و مشکلی برای ایران به وجود نیاید. در صورت تأمین این قطعات مشکل بیکاری کارگران شرکت های خودرو سازی هم برطرف می شود.

این کارشناس صنعت خودرو ضمن تأکید بر این نکته که بخش دیگری از این قطعات در داخل می تواند به راحتی تولید شوند اظهار داشت: امکان تولید بسیاری از قطعاتی که پژو می خواست به ایران وارد کند در داخل وجود دارد و با یک حمایت اندک از تولید کنندگان می توانستیم این قطعات را تولید و ایجاد شغل شود.

زاوه در ادامه افزود: یک شبه نمی توان به یک پلتفرم جدید روی آورد و نیازمند زمان برای کاهش وابستگی به شرکت های خودروسازی خارجی هستیم؛ اما اصل و بنای همه این اتفاقات یک مدیریت خوب و سنجیده در چنین شرایطی است اگر درست و حساب شده با ورود و خروج شرکت های خودروسازی خارجی به کشور برخورد کنیم آسیب های کمتری به کشور وارد می شود.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر انتقال تکنولوژی در 2 سال گذشته توسط پژو گفت: میزان انتقال تکنولوژی از سوی پژو را باید شرکت های ایران خودرو و سایپا اعلام کنند اما اصولاً انتقال تکنولوژی تا کنون صورت نگرفته و بعید است که حتی اگر آمریکا هم از برجام خارج نمی شد این اتفاق صورت می گرفت.

این کارشناس صنعت خودرو در ادامه افزود: فرآیند انتقال تکنولوژی از سوی قطعه سازان به ایران صورت می گرفت و پژو خودروساز بود و نه قطعه ساز؛ چیزی که اهمیت دارد اقتصادی بودن چرخه تولید است و باید ایران به جایی برسد که تکنولوژی خودرو سازی را در داخل ایجاد و در نهایت اقتصادی کند.

زاوه با بیان اینکه محرمانگی قرارداد پژو طبیعی بود تصریح کرد: ولی بر اساس مفاد همه قرارداد ها باید بندهایی مربوط به شرایط اضطراری و فورس ماژور وجود داشته باشد و طرفی که قرارداد را ترک می کند بایستی غرامت طرف مقابل را بپردازد و قطعاً باید در قرارداد با پژو این موضوع هم رعایت شده باشد.

وی همچنین گفت: این غرامت 50 تا 100 میلیون دلار است اما پیگیری هزینه دادرسی بسیار سنگین بوده و حتی اگر این غرامت را بگیریم، ضرر های ناشی از ترک یک باره قرارداد از سمت پژو را نمی تواند جبران کند؛ بیکاری، تولید صنعتی و ... مشکلات اصلی صنعت خودرو هستند که با یک غرامت درست نمی شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا، تاریخ انتشار: 21خرداد 1397 ، کدخبر: 1372311 ،www.dana.ir