۱- تعدادشان بیشتر از چیزی است که تصور می کنیم

زمانی که صحبت از این سازمان می شود، اغلب تصور می کنیم ۱۰۰ سرباز تراز اول (یا حتی کمتر) مأموران آن هستند. اما در حقیقت، آن ها حدود ۶۵۰۰ نفر هستند. تعداد دیگری از مأموران این سرویس هم در بخش حفاظت شخصی کار می کنند.

۲- فقط از رئیس جمهور حفاظت نمی کنند

نه تنها رئیس جمهور امریکا بلکه خانواده ی او و رئیس جمهورهای قبلی و خانواده ی آن ها هم تحت حفاظت قرار دارند. سرویس مخفی از مهمانان رئیس جمهور و هر کسی که رئیس جمهور خواستار حفاظت از او باشد هم محافظت می کنند.

۳- کار در سرویس مخفی سه مرحله دارد

مأموران از همان ابتدا وارد کار اصلی حفاظت نمی شوند. در حقیقت، اگر آن ها بخواهند وارد بخش اصلی کار شوند (مرحله ای که ۴ تا ۷ سال طول می کشد) ابتدا باید به مدت ۳ سال در بخش اداری کار کنند. در مرحله ی آخر، مأموران ترفیع درجه می گیرند یا به بخش اداری بر می گردند.

۴- آموزش می بینند که خود را جلوی گلوله بندازند و در آب زنده بمانند

قبل از هر رویداد مهمی، مأموران تمامی سناریوهای محتمل در مورد اقدام به قتل و تیراندازی را تصور و تمرین می کنند. آن ها از گلوله هایی استفاده می کنند که ویژه ی این جلسات تمرینی ساخته شده اند. علاوه بر این، همه ی مأموران هر هشت هفته یک بار، برای ارتقاء مهارت های خود تحت آموزش قرار می گیرند.

۵- آماده ی انجام کمک های اولیه هستند

همه ی مأموران مهارت های اولیه ی پزشکی را آموزش می بینند و آمادگی آن را دارند تا در یک موقعیت حساس، پیش از رسیدن آمبولانس یا رسیدن به بیمارستان، جان فرد را نجات دهند. مسیر حمل رئیس جمهور به گونه ای طراحی می شود که همیشه با نزدیک ترین بیمارستان ۱۰ دقیقه فاصله داشته باشد.

۶- همیشه مقداری خون مخصوص رئیس جمهور همراه خود دارند

مأموران همیشه آماده هستند تا از مهارت های پزشکی خود استفاده کنند و در صورت لزوم، کار تزریق خون را انجام دهند. آن ها همیشه مقداری خون اضافه برای رئیس جمهور به همراه دارند تا ریسک استفاده از خون اهدایی وجود نداشته باشد.

۷- یک مخفیگاه برای رئیس جمهور دارند

سرویس مخفی یک پناهگاه زیر زمینی در کوهستان دارد که از آن برای مخفی کردن رئیس جمهور در مواقع خطر استفاده می شود. بنابراین اگر تروریست ها بخواهند رئیس جمهور را به قتل برسانند، احتمالا موفق نخواهند شد.

۸- برای رئیس جمهورها اسم رمز می گذارند

سرویس مخفی برای رئیس جمهورها از اسم رمز استفاده می کند. در اغلب موارد، حرف ابتدایی اسم هایی که برای رئیس جمهور و خانواده اش استفاده می شوند یکسان هستند، مثلا اسم رمز باراک اوباما رنگید، همسرش رنسنس و دختران آن ها رادیانس و رزباد بود.

۹- در دفتر کار رئیس جمهور سنسورهای حرکتی تعبیه کرده اند

یکی از مقررات سرویس مخفی آن است که رئیس جمهور هرگز نباید تنها بماند. اگر رئیس جمهور بخواهد در دفتر کار خود بدون حضور مأموران تنها بماند، آن ها قادرند به راحتی به کمک سنسورهای تعبیه شده در کف اتاق، از هر گونه حرکت و تهدید احتمالی خبردار شوند.

۱۰- در تفریحات رئیس جمهور شرکت دارند

از آنجایی که رئیس جمهور نمی تواند تنها بماند، مأموران باید در همه ی فعالیت های زندگی او شرکت کنند. مثلا اگر رئیس جمهور بخواهد به پیاده روی صبحگاهی برود، مأموران با او همراهی خواهند کرد.

۱۱- همراه رئیس جمهور دکتر می روند

اهمیتی ندارد مشکل رئیس جمهور چه باشد؛ او حتی پیش دکتر هم نمی تواند بدون حضور مأموران، تنها باشد.

۱۲- تمامی نامه های تهدید آمیز را ردیابی می کنند

سرویس مخفی تمامی نامه های تهدید آمیز الکترونیکی و کاغذی رئیس جمهور را بررسی می کند (حتی اگر این تهدید یک شوخی بوده باشد). به علاوه، این سازمان بانک داده ای از هزاران نوع جوهر دارد که فرآیند تحقیق را آسان تر می کند.

۱۳- همیشه همه چیز را تحت نظر دارند و هر چیزی را ثبت می کنند

مأموران از دوربین های زیادی برای بررسی و تحت نظر داشتن شرایط استفاده می کنند. این مسأله به آن ها کمک زیادی می کند تا بتوانند حوادث را مدیریت کرده و شخص مرتکب را پیدا کنند. بعد از ترور جان اف. کندی، رئیس جمهور سابق امریکا، تصمیم بر آن شد که خودرویی به ضبط تصویر در مراسم های ریاست جمهوری اختصاص داده شود.

۱۴- قسم نمی خورند جان خود را فدای رئیس جمهور می کنند

این مسأله چیزی جر یک افسانه ی هالیوودی نیست و مأموران سرویس مخفی چنین قسمی ندارند.

۱۵- تنها یک مأمور در راه انجام وظیفه کشته شده

اگر مأموری جانش را فدای رئیس جمهور کند، این کار را به خواست خودش انجام می دهد. در حقیقت، در تاریخ سرویس مخفی تنها یک بار چنین اتفاقی افتاده است. مأموری به نام لزلی کافلت در سال ۱۹۵۰ هنگام دفاع از هری ترومن، رئیس جمهور وقت امریکا، جان خود را از دست داد.

۱۶- مرکز فرماندهی آن ها مخفی است

مراکز فرماندهی سرویس مخفی در شهر واشنگتن، در ساختمانی بدون هیچ علامت مشخصی واقع شده اند. در نزدیکی این مراکز حتی سطل زباله وجود ندارد (بنابراین جایی برای کار گذاشتن بمب وجود ندارد). این ساختمان در خیابانی واقع شده که اسم بسیار کوتاهی دارد: خیابان اچ (H Street).

۱۷- سرویس مخفی در روز کشته شدن لینکولن تأسیس شد

وزیر وقت خزانه داری امریکا، هیو مک کولاچ، پیشنهاد تأسیس سرویس مخفی را مطرح کرد. او این ایده را در ۱۴ آوریل ۱۸۶۵ به آبراهام لینکولن، رئیس جمهور وقت امریکا داد. اما شب همان روز، لینکولن در تئاتر با شلیک گلوله به سر کشته شد.

۱۸- سرویس مخفی برای حفاظت از رئیس جمهور تأسیس نشده بود

حتی اگر سرویس مخفی در صبح روز قتل لینکولن تأسیس شده بود ، بازهم لینکولن زنده نمی ماند چون هدف اصلی تأسیس این سرویس، برخورد با جاعلان و کلاهبرداران مالی بود. در حقیقت، این سازمان هنوز هم چنین پرونده هایی دارد.

۱۹- آن ها هرگز در فضای بیرون عینک آفتابی نمی زنند

در فیلم ها مأموران را با عینک آفتابی و لباس های مشکی نشان می دهند. اما این مأموران در واقعیت هرگز در حین مأموریت از عینک آفتابی استفاده نمی کنند چون ممکن است به دلیل تابش شدید یا کمبود نور، متوجه چیزی نشوند.

۲۰- گاهی هم در کارشان موفق نیستند

امروزه کار حفاظت دشوارتر شده است و اتفاق بعیدی نیست که سرویس مخفی هم دچار اشتباه شود. گفته می شود یک بار باراک اوباما، رئیس جمهور سابق امریکا، با یک مأمور مسلح سوار آسانسور بود که ناگهان مردی مسلح به چاقو با پرش از حصارهای کاخ سفید توانست خود را به محوطه ی کاخ برساند.

۲۱- دست های آن ها همیشه آماده است

اگر با دقت بیشتری به مأمورین عکس های بالا نگاه کنید، متوجه می شوید که دست های آن ها همیشه در نزدیکی کمرشان قرار می گیرد. شاید حالت انگشتان شان با یکدیگر متفاوت باشد، اما در واقع همگی آن ها آماده هستند تا به سرعت واکنش نشان دهند و از اسلحه ی خود استفاده کنند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان ، تاریخ انتشار: 28 مرداد 1397 ، کدخبر: 6637487 ، www.yjc.ir