شعار سال: آخرین طلایش را همین چند روز پیش در بازی‌های آسیایی جاکارتا گرفت . هادی دوباره به اردوی تیم ملی بازگشته، در حالی که معتقد است در این سال‌های پایانی کشتی‌اش، حتی از سال‌های گذشته هم وضعیت بهتری دارد. گفت‌وگو با پرویز هادی را در زیر می‌خوانید.

دومین طلایت در بازی‌های آسیایی را گرفتی، می‌تواند به نوعی شروعی دوباره برای حضور در جمع مدعیان اصلی سنگین وزن تیم ملی باشد؟

بله، من در اینچئون هم عضو تیم بودم و به مدال طلا رسیدم. هیچ وقت دوست ندارم این‌طوری فکر کنم که به خاطر یک مدال محق هستم که خودم را ملی‌پوش بدانم. از دوشنبه دوباره به اردوی تیم ملی برگشتم، همیشه مثل یک سرباز در خدمت کادرفنی هستم، هر جا که بگویند کشتی می‌گیرم.

خیلی‌ها بعد از کسب مدال طلا معتقدند دیگر جای بحثی نباید باقی بماند و باید ملی‌پوش شوند.

ولی من این‌طور فکر نمی‌کنم. توقع ندارم به خاطر مدال طلای بازی‌های آسیایی حتما من را در لیست جهانی قرار دهند. این حق کادرفنی تیم ملی است که با بررسی شرایط همه مدعیان تصمیم نهایی را بگیرد. من آمده‌ام و تمریناتم را دوباره از سرگرفته‌ام.

این حرف‌ها معنی‌اش این نیست که‌انگیزه زیادی برای جهانی بوداپست ندارید؟

نه، اتفاقا خیلی هم‌ انگیزه دارم، اما کار خودم را انجام می‌دهم. سعی می‌کنم به این فکر نکنم که حقم هست به جهانی بروم یا نروم، حتی بیشتر از قبل تمرین می‌کنم که به عضویت تیم ملی درآیم.

خصوصا اینکه با این همه سابقه هنوز مدال جهانی نگرفته‌اید و حتما در سال‌های پایانی کشتی‌تان این موضوع خیلی برایتان اهمیت دارد.

مهم این است هر کسی به عضویت تیم ملی درمی‌آید پرچم ایران را به اهتزاز دربیاورد. من، کمیل و یدالله هرچند که روی تشک با هم رقیبیم، اما شعار نیست اگر بگویم در خارج از رقابت خیلی با هم رفیق هستیم. ما یک خانواده‌ایم و هیچ‌کدام مان با هم مشکلی نداریم. در وهله بعدی شخصا‌ انگیزه‌های زیادی دارم که به مسابقات جهانی بروم.

ورود شما به تبریز ظاهرا با استقبال خوب مردم همراه شد، از مسئولان هم وعده پاداشی دریافت کردید؟

از همه مردم تشکر می‌کنم که آمدند. مسئولان هم بودند اما خبر خاصی نبود. کشتی رشته مظلومی است گرچه پرافتخارترین و مدال‌آورترین رشته ورزشی ایران است، اما از نظر رسیدگی واقعا شرایط خوبی ندارد و مورد کم‌لطفی وزیر ورزش قرار گرفته است. کشتی تنهاست. امیدوارم این دیدگاه تغییر کند و به بچه‌های کشتی بیشتر از این رسیدگی شود. تمام عمرمان را برای تمرین و مسابقه گذاشته‌ایم، نباید شرمنده خانواده‌مان بشویم.

قطعا پاداش بازی‌های آسیایی مشکلات زیادی از شما و بقیه ملی‌پوشان حل می‌کند.

ما فقط برای نام کشورمان تلاش می‌کنیم و اینکه مردم خوشحال شوند، اما در کنارش زندگی هم داریم. کشتی‌گیران خیلی مظلومند. برای خود من که این سکه‌ها واقعا خوب خواهد بود. رک و راست بگویم که واقعا به آنها احتیاج داشتم. امیدوارم مسئولان هر چه زودتر پاداش مدال آوران را بدهند. پسرم دوماه و نیم است که به دنیا آمده، طبیعتا شغلی هم غیر از کشتی ندارم. البته این را هم بگویم وقتی که در جاکارتا روی تشک می‌رفتم اصلا به این پاداش‌ها فکر نمی‌کردم. آمده بودم که اینجا یک استارت خوب مجدد برایم باشد.

با این حساب فعلا قصد خداحافظی از دنیای قهرمانی را ندارید؟

نه، تا المپیک که قطعا هستم. بعد هم تا جایی که بدنم جواب بدهد می‌خواهم کشتی بگیرم. فعلا که خدا را شکر از نظر روحی، جسمی، فنی و‌ انگیزه‌ای خیلی بهتر از قبل هستم و باتجربه‌تر شده‌ام. باید از رسول خادم تشکر کنم که نقش بسزایی در آمادگی من از هر نظر داشت، مدال طلایم و این بازگشت مجدد را مدیون او و کادرفنی تیم ملی هستم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه فرهیختگان، تاریخ انتشار 7 شهریور 97، شماره: 149821