شعارسال:دنیای نفت و انرژی همواره سرشار از حواشی و اتفاقات غیرمترقبه و داستان‌های مختلف است، که در این بخش به اخبار این حواشی خواهیم پرداخت.

هفته گذشته دنیای نفت و پتروشیمی روزهای آرامتری را نسبت به هفته‌های پیشین گذارند، و بیشتر اخبار این روزهای این حوزه حول و محورسهمیه بندی بنزین و کارت سوخت‌های به اصطلاح مهاجر و قاچاق بنزین چرخید.

حاشیه اول امروزهم به همین بحث داغ این روزها، یعنی کارت های سوخت مهاجر می‌پردازد،طبق اخبار منتشر شده، بیش از ۳۵۰ هزار کارت مهاجر در مناطق مرزی وجود دارد یعنی افرادی در تهران هستند ولی از کارت هایشان درسیستان و بلوچستان،هرمزگان و یا استانهای دیگر سوخت گیری می شود.

و در ادامه وزارت نفت مامورشد موضوع را به دقت بررسی کند و پیشنهاد داده شد، که همه کارت‌ها در کل کشور توسط خود مالکین خودرو مورد استفاده واقع بشود و در جای دیگر ممنوع بشود و در کنار این که از کارتهای سوخت هوشمند استفاده شود، کارگروهی نیز تشکیل شد که تا این موضوع را بررسی کند و راه حل مناسبی برای این فرار سرمایه کشور بی‌اندیشد.

حاشیه دوم، مربوط به کنترل مصرف بنزین می‌باشد و به این سوال خواهد پرداخت که، آیا سهمیه بندی بهترین گزینه برای کنترل مصرف این سرمایه ملی است یا خیر؟

طبق اخبار منتشر شده، این روزها مصرف بنزین در کشور از خط قرمز عبور کرده افزایش نرخ ارز و پایین بودن قیمت بنزین به قاچاق سوخت دامن زده است و در این شرایط برای دولتمردان چاره ای جز اصلاح قیمت ها باقی نمانده است.

چند روز پیش نیز یکی ازخبرگزاری‌ها به نقل از یک مقام ارشد دولتی نوشت: هم اکنون سهمیه‌بندی با هفت سناریو طراحی و پیش‌بینی شده و در آن دو نرخی شدن بنزین قطعی است. در یکی از این مدل‌های پیشنهادی، بنزین سهمیه‌ای همان ۱۰۰۰ تومان و با سهمیه ۶۰ لیتر برای هر خودرو در نظر گرفته شده است. همچنین یکی از مدل‌ها مربوط به اختصاص کوپن بنزین به افرادی است که خودرو ندارند به گونه‌ای که مثلاً روزانه یک تا دو لیتر بنزین سهمیه‌ای داده شود و اگر مصرف نکردند به قیمت فوب خلیج‌فارس از آن ها خریداری شود. حسن این کار این است که با افزایش قیمت، اقشار آسیب‌پذیری که وسیله نقلیه ندارند می‌توانند بهای آن را دریافت کنند اما هنوز روی این مدل اختلاف نظر وجود دارد.

حاشیه سوم امروز نفتی‌ها نیز درباره تعطیلی واحدهای پایین دستی پتروشیمی با احتکار دلالان است. به گفته احمد مهدوی ابهری دبیرکل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی: در حال حاضر تمام انبارها پر شده و فقط در یک واحد از انبارهای پتروشیمی بیش از هزار تن محصول به حالت احتکار درآمده است.کارخانه‌ها به حالت تعطیل درآمده‌اند و برای رسیدگی به این مشکل درخواست‌هایی را به وزارت راه و شهرسازی و وزارت نفت فرستاده‌ایم اما همچنان حمل و نقل مشکل دارد و کارخانه‌های پایین دست این صنعت در معرض تعطیلی قرار گرفته‌اند.

حاشیه آخر این هفته نیز به سفر تفریحی شرکت ملی نفت کش به حساب بازنشستگان می‌پردازد

"‏درحالی‌که در روز تعطیل کاری با جمعی از روزنامه‌نگاران و سردبیران، مهمان شرکت ملی نفتکش در بندرعباس بودم، خبر عزل خود را در رسانه‌ها دیدم. از همکاران عزیزم در شهرداری تهران و رسانه‌های محترم، بابت همراهی و حمایت‌شان سپاسگزارم.الباقی تا بعد..." این نخستین واکنش مدیر روابط عمومی معزول شهرداری تهران، به خبر برکناریش است که در قالب یک توئیت انتشار یافت. پاسخی که گذشته از موضوع برکناری ایشان از مدیریت روابط عمومی شهرداری، این پرسش را در اذهان عمومی ایجاد کرده، که شرکت ملی نفتکش اصولا چرا باید مدیر روابط عمومی شهرداری تهران را به مسافرت تفریحی ببرد؟ با گذشته دو شب از انتشار این توئیت حالا برخی خبرنگاران فعال در شبکه های اجتماعی می گویند، علاوه بر مدیر سابق روابط عمومی شهرداری تهران، چهره های غیر مرتبط با حوزه نفت و حمل و نقل دریایی نیز در این سفر حضور داشته اند.

شرکت ملی نفتکش ایران درسال ١٣٧٩ به صندوق‎های بازنشستگی نفت، کشوری و تامین اجتماعی واگذار شد و شاید از همین رهگذار مدیران شرکت ملی نفتکش تصور کنند در اداره این شرکت می توانند همچون یک شرکت خصوصی رفتار نمایند. در این بین خوب است، مدیران محترم شرکت ملی نفتکش پاسخ دهند:

۱-ضرورت برگزاری سفر تفریحی برای چهره های غیر مرتبط با این حوزه چه بوده است؟

۲- آیا قرار است فهرست افراد حاضر در این سفر هم منتشر شود؟ چه افرادی در این سفر تفریحی حضور داشته اند؟

۳-هزینه های انجام این سفر در شرایطی که بازنشستگان کشور با مشکلات سخت معیشتی دست و پنجه نرم می کنند، چقدر بوده؟ آیا انجام این سفر تفریحی پرهزینه با دستور صریح رئیس جمهور در مورد کنترل هزینه های دستگاه های دولتی و عمومی و لغو سفرهای غیر ضروری تناسبی دارد؟!

۳- انجام این سفر چه ارتباطی با انتصاب مبتنی بر روابط خویشاوندی در روابط عمومی شرکت ملی نفتکش دارد؟ آیا از فردی که بدون سابقه کار در حوزه نفت و حمل و نقل دریایی و با کمترین آشنایی با اصول اداره روابط عمومی به این سمت منصوب شده، عملکردی بهتر از این را می توان انتظار داشت؟ انجام این سفر پرهزینه در‌ راستای تحقق اهداف شرکت ملی نفت انجام پذیرفته یا در راستای گسترش روابط و بده و بستان های شخصی از جیب بازنشستگان کشور ؟ آیا چنین خاصه خرجی هایی تنها منحصر به انجام این سفر تفریحی برای مدیران و خبرنگاران غیر مرتبط بوده یا این ولخرجی ها از جیب بازنشستگان امری متداوم در شرکت ملی نفتکش است؟

۴- آیا سهامداران اصلی شرکت ملی نفت کش یعنی صندوق بازنشستگی نفت، صندوق بازنشستگی کشوری و تامین اجتماعی به عنوان امانت دار بازنشستگان از آنچه در شرکت ملی نفت کش می گذرد، اطلاع دارند؟ آیا جزئیات هزینه های شرکت ملی نفتکش در حوزه مختلف مشخص است؟

این ها همگی پرسش هایی هستند که خوب است خود شرکت ملی نفت کش برای پاسخگویی به آنها پیش قدم شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت نفتی ها ، تاریخ انتشار22مهر 97، کد خبر: 3867، www.naftiha.ir