شعار سال: رئیس کمیسیون حقوقی شورای شهر مشهد گفت: مردم میان اشخاص، نهادها و اشخاص حقوقی عمومی تفاوتی قائل نمی شوند؛ از دیدگاه آنان همه نهادها اعم از ارتش، آستان قدس، شهرداری، شورای شهر، سپاه، فرمانداری، استانداری و سایر نهادهای رسمی، ماهیتی واحد به نام دولت و حاکمیت دارند.

 سیدمحسن حسینی‌پویا در نطق پیش از دستور سی ‌و نهمین جلسه علنی شورا اظهار داشت:

خدمت مردم شریف مشهد و حاضران در جلسه عرض سلام و احترام دارم.

یکم. ایام اربعین شهات حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و ایام وفات پیامبر عظیم الشأن (صلی الله علیه و آله) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) و حضرت رضا علیه السلام در پیش است. این ایام حزن انگیز را به عموم مسلمانان تسلیت عرض می کنم. استقبال عموم مردم ایران و دیگر کشورها از آیین مردمی پیاده روی اربعین حسینی (ع) مایه مباهات و اعجاب انگیز است. یکی از بارزترین و مهمترین ویژگی‌های این آیین ماندگار که اکنون به آیینی جهانی بدل شده، مردمی بودن و مشارکت همه ملیت‌ها، قومیت‌ها، طبقات اجتماعی و فکری و اعتقادی در این آیین است و رمز و راز ماندگاری این آیین نیز، همین مردمی بودن و برآمدن از متن جامعه است. با این وصف، هرچند از حیث فردی و اعتقادی همه ما به بایسته‌های برگزاری هر چه با شکوه‌تر این آیین ریشه‌دار و مشارکت در آن توجه داریم و باید چنین باشد، لیکن از جهت ورود یا عدم ورود شهرداری مشهد و هزینه کردن بودجه دریافتی از محل عوارض در این آیین ارزشمند، توجه به نکات زیر را مهم می دانم:

اولاً- مطابق تبصره 1 ماده 68 قانون شهرداری، مصرف اعتبارات مصوب شهرداری «... باید منحصراً در حوزه همان شهرداری و با نظارت انجمن شهر باشد» و همچنین مستفاد از ماده 56 همان قانون، شهرداری حق تعهد ارائه خدمات خارج از حدود مصوب شهر را ندارد. بنابراین هر ریالی که شهرداری در خارج از حوزه مجاز قانونی هزینه کند، بر خلاف قانون بوده و مراجع نظارتی از جمله شورای شهر باید به آن توجه نمایند و در تفریغ بودجه این نظارت اعمال خواهد شد. بدیهی است اعضای شورای شهر و مدیران شهرداری از بودجه شخصی خود می‌توانند و بلکه انتظار است در این آیین مبارک مشارکت کنند و می‌دانیم که مشارکت می‌کنند ولی در وضعیت کنونی، مجوزی برای صرف بودجه شهرداری و وجوه و عوارض دریافتی از مردم مشهد در خارج از این شهر وجود ندارد و اگر چنین شود از مصادیق تصرف غیر قانونی در بودجه شهرداری است.

ثانیاً- ایام اربعین حسینی با ایام شهادت حضرت رضا (ع) قرین است و در این ایام، تعداد بی شماری از ارادتمندان و زائران داخل و خارج از کشور به صورت پیاده یا غیر پیاده عازم مشهد مقدس می شوند. دهه آخر ماه صفر یکی از شلوغ ترین ایام و به عنوان پیک جمعیت حاضر در مشهد به شمار می رود. بدیهی است خدمت به زائران میلیونی حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) در مشهد از وظایف ذاتی شهرداری است که باید به بهترین وجه ممکن انجام شود. بنابراین از شهرداری مشهد مقدس انتظار می‌رود در حالی که شهر مشهد در این ایام میزبان میلیون ها زائر است، همت عالی خود را صرف ارائه بهترین خدمت به زائران و مجاوران نماید حال آنکه اعزام بخش قابل توجهی از نیروهای خدماتی و اتوبوسرانی و غیره به کشور عراق در همین ایام، با ارائه خدمات مورد انتظار و لزوم حفظ وضعیت آماده باش در این ایام منافات دارد.

ثالثاً-آنانی که همایش عظیم اربعین حسینی را از نزدیک دیده‌اند تصدیق می‌کنند که جوهره اصلی این همایش، مردمی بودن آن است و شاید یکی از آسیب‌های این همایش خیره کننده، مداخلات غیر مردمی در آن باشد. از این رو نیز مداخله شهرداری به عنوان شخصیتی عمومی می‌تواند با نقدی جدی همراه باشد.

رابعاً- هرچند با همت قابل تقدیر شهردار محترم، پرداخت دیون شهرداری نسبت به سال گذشته وضعیت به مراتب بهتری پیدا کرده، لیکن چنانکه می‌دانیم مشکل نقدینگی و تأخیر در پرداخت‌ها هنوز دامنگیر شهرداری است و بسیاری از پروژه‌های عمرانی تعطیل است و تأخیر در پرداخت دیون شهرداری به پیمانکاران نیز پابرجاست. پس در شرایطی که اجرای پروژه‌های ضروری شهر با مشکل مواجه است و شهرداری طلبکارانی دارد که ماه‌هاست در وصول حق خود معطل مانده‌اند، صرف هزینه خارج از محدوده مجاز قانونی؛ علاوه بر مغایرت با قانون، با تعالیم و احکام شرعی نیز همخوانی ندارد.

بنابراین شهرداری مشهد مقدس باید توجه داشته باشد در این خصوص از حدود مجاز قانونی فراتر نرود و بلکه همت عالی خود را بر ارائه بهترین خدمات به زوار میلیونی پیاده و غیر پیاده حضرت رضا (ع) در همین ایام متمرکز کند.

دوم. شهر مشهد همچنان با معظل ترافیک دست به گریبان است. از طرفی با توجه به مشکل نقدینگی، باید با تفکر و برنامه‌ریزی عمل شود تا ضمن جلوگیری از انسداد نقدینگی و حیف و میل آن، گره‌های اصلی ترافیکی نیز باز شود. در این میان ترافیک بلوار شهید کلانتری و بلوار وکیل آباد و پل شهید پرتوی همچنان باقی است و این در حالی است که به رغم هزینه‌های چند صد میلیاردی در پروژه‌های کمربند جنوبی و بلوار نماز و تأثیر به سزای این دو پروژه در حل بخش عمده‌ای از گره ترافیکی، هر کدام از این دو پروژه بنا به علتی گره خورده و منابع هزینه شده از بودجه عمومی در این پروژه‌ها راکد و ساکن شده است و خسارات هنگفتی بر بودجه عمومی شهرداری وارد می شود.

مسدود کردن پروژه آماده افتتاح بولوار نماز مایه وهن ارتش است

در رابطه با کمربند جنوبی قبلاً گفته‌ام و بر همان‌ها دوباره تأکید می‌کنم ولی این بار باید به قصه تأسف آور و غیر قابل باور دیگری اشاره کنم. زمانی که آخرین فاز اجرایی بلوار نماز پس از شش سال انتظار و صرف ده ها میلیارد تومان به اتمام رسید و درست در روزی که این پروژه آماده افتتاح شد، نیروهای ارتش با ماشین آلات سنگین این مسیر را مسدود کردند و با گماردن نگهبان به صورت شبانه‌روزی، مانع از افتتاح پروژه و تردد شهروندان در این بلوار تازه احداث شدند و تأسف بارتر آنکه به توصیه‌ها و درخواست‌های هیچ مقام استانی و کشوری و حتی به مصوبه لازم‌الاجرای شورای تأمین شهرستان نیز توجهی نکرده اند! این اقدام ارتش با هر ادعا و دلیلی که باشد، غیر قابل توجیه و تأسف آور است و مایه وهن ارتش جمهوری اسلامی است. لذا از امرای عزیز و بزرگوار ارتش استدعای توجه به موضوع و صدور فرمان مبنی بر رفع این راهبندان را دارم و اگر این خواسته مردم ظرف روزهای آینده اجابت نشود، قطعاً از مقام معظم رهبری برای ورود به این موضوع و رفع این مشکل استمداد خواهیم جست. باب شکوه و گلایه را با ارتش فداکارمان از زبان حافظ می‌گشایم که: ما زیاران چشم یاری داشتیم // خود غلط بود آنچه می پنداشتیم!

این نکته را باید اضافه کنم که مردم میان اشخاص، نهادها و اشخاص حقوقی عمومی تفاوتی قائل نمی‌شوند. از دیدگاه آنان همه نهادها اعم از ارتش، آستانقدس، شهرداری، شورای شهر، سپاه، فرمانداری، استانداری و سایر نهادهای رسمی، ماهیتی واحد به نام دولت و حاکمیت دارند و صد البته که این دیدگاه کاملاً درست و منطقی است. بنابراین منطقی و قابل انتظار نیست که هر یک از این نهادهای عمومی سازی مخالف با دیگری و مخالف با منافع ملی را بزند. باید از همه دستگاه‌های عمومی یک صدا آن هم در راستای منافع و مصالح عمومی به گوش برسد. در این صورت است که امنیت و اعتماد عمومی نیز برقرار می شود. با این وصف، انتظار نمی‌رود که یکی بسازد و دیگری آن را مسدود کند! یکی تصویب کند، دومی آن را با بودجه عمومی اجرا کند و سومی آن را متوقف کند! با این روش، سعادت، امنیت و آبادنی از این مملکت رخت برخواهد بست.

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی // کین ره که تو میروی به ترکستان است

ساخت تندیس و نامگذاری یکی از معابر شهر به نام استاد شجریان

و اما سومین مطلب آنکه: استاد شجریان را دریابیم که نه! خود را با ایشان دریابیم. استادی که یاد ایام را برای همه مردم ایران زنده می کند.

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم // در میان لاله و گل آشیانی داشتم

صاحب نوای ربنا اکنون در بستر بیماری است و امیدواریم با دعای خیر مردم ایران به سلامت برخیزد و دوباره صدای گرمش را با گوش جان بشنویم. بر ماست که قدر بزرگانمان و قدر قله های هنر و فرهنگ و ادب این مرز و بوم را بدانیم. در این میان حداقل کاری که شورای شهر مشهد برای قدرشناسی از این فرهیخته مشهدی می‌تواند انجام دهد؛ نامگذاری یکی از اماکن فرهنگی هنری به نام این استاد مشهدی و همچنین ساخت تندیس این استاد آواز ایران است. ایشان افتخار مشهد و بلکه افتخار ایران و جهان است و سرمایه ملی و معنوی همه ماست و اگر به حفظ هویت و همبستگی ملی بیندیشیم، باید قدر سرمایه‌های انسانی و ملی مانند ایشان را بدانیم و از این گونه افراد کم داریم.

و سخنم را با غزلی از مولوی پایان می دهم که:

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

که تا ناگه زیکدیگر نمانیم

چو مؤمن آینه مؤمن یقین شد

چرا با آینه ما روگرانیم

گهی خوشدل شوی از من که میرم

چرا مرده پرست و خصم جانیم

چو بعد از مرگ خواهی آشتی کرد

همه عمر از غمت در امتحانیم

کنون پندار مردم آشتی کن

که در تسلیم ما چون مردگانیم

چو بر گورم بخواهی بوسه دادن

رخم را بوسه ده کاکنون همانیم

والسلام

احمد پورمفردی

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت شهرداری مشهد، تاریخ انتشار 30 مهر 97، کدمطلب: 5977847،www.news.mashhad.ir