با این وجود یکی از نکات قابل توجه تضعیف چشمگیر ساختار مدیریتی فدراسیون فوتبال با هدف حفظ قدرت است. در واقع کنار رفتن بازنشسته‌ها بر خلاف هدف قانون موجب ورود نیروهای توانمند در این حوزه نشده و بالعکس اثرات بسیار تلخ و منفی به همراه داشته است.

محمدرضا ساکت دبیرکل فدراسیون با وجود تمامی انتقادات یکی از مدیران کارآمد فوتبال در سال‌های گذشته بوده که به ظاهر با پذیرش قانون بازنشستگی کنار رفته و در پشت پرده همچنان دارای همان اختیارات قبلی است چرا که معاون سابق وی یعنی ابراهیم شکوری، فوتبالیست روزهای نه چندان دور یکباره و بدون کمترین تجربه اداری و مدیریتی به عنوان سرپرست دبیرکلی انتخاب و معرفی شده است.

حالا شکوری که طبق اساسنامه بدون سابقه اجرایی و مدیریتی نمی‌تواند دبیرکل بعدی فدراسیون فوتبال باشد همچنان به عنوان سرپرست دبیرکلی در این جایگاه باقی می‌ماند تا عملاً ماشین امضای مدیران دیگر باشد و با ورود دبیرکل جدید در فدراسیون تقسیم قوا صورت نگیرد!

انتخاب جانشین در سایر بخش‌ها نیز جالب توجه است. داوود پرهیزگار جانشین علی کفاشیان به عنوان سرپرست کمیته فوتسال شد، گزینه ناشناخته‌ای که انتصابش اعتراض گسترده اهالی فوتسال را به همراه داشت اما در راستای همان سیاست اعمال قدرت از بالا به عنوان مناسب‌ترین گزینه در این جایگاه قرار گرفت. همانطور که بعد از استعفای اصفهانیان فردی به نام سهرابی که از داوران سابق فوتسال بوده و طبیعتاً سبقه لازم برای ریاست کمیته داوران فدراسیون را ندارد به عنوان سرپرست این کمیته انتخاب شده است.

مسیر انتخاب‌ها نشان می‌دهد که فدراسیون مایل به استفاده از شخصیت‌های صاحب تجربه و توانمند در این کرسی‌ها نیست و ترجیح می‌دهند همچنان اعمال قدرت از طریق مثلث اصفهانی‌ها حتی از پشت پرده ادامه داشته باشد. با این وجود در حالی که قانون بازنشستگان باید موجب چالاکی و پیشرفت در حوزه‌های مختلف باشد در فدراسیون فوتبال قدرت را یک جانبه کرده و از ورود هرگونه مدعی جدید یا گزینه قدرتمند در سمت‌های مختلف جلوگیری می‌شود.

نکته جالب توجه در این بین رضایت مجمع همیشه راضی فدراسیون فوتبال است. اعضایی که شب قبل از مجمع نشست خصوصی با رئیس فدراسیون برگزار می‌کنند، توافق و تفاهم لازم را به منظور برگزاری یک جلسه تشریفاتی و نمایشی انجام می‌دهند و روز بعد همه اعضا از همه چیز راضی هستند. در این جمع ۷۰ نفره یک نفر از دلایل ناکامی‌های پیاپی تیم‌های ملی یا این تغییرات عجیب و نامناسب و اینگونه انتصابات فرمایشی غیر قانونی نمی پرسد. یک نفر از انتخاب سرپرست دبیرکلی بدون سابقه و برگزیده از سوی دبیرکل سابق یا تعیین تکلیف کرسی دبیرکلی نمی پرسد!

همه می آیند، دور هم ساعتی می‌نشینند و از همه چیز اظهار رضایت می‌کنند، هدایا را می‌گیرند، ناهار را می‌خورند و به شهرهایشان بازمی گردند. آنچه می‌ماند سرنوشت فوتبال ایران است که با وضعیت موجود همچنان در سراشیبی به حرکت خودش ادامه می‌دهد.

با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری مهر ، تاریخ انتشار: 21 اسفند 1397 ، کدخبر: 4566213 ، www.mehrnews.com