پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۰۷۸۴۵
تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۹
سرنخ کلاف سردرگم گفت‌وگوی ملی این‌بار به دستان محمدرضا باهنر ‎افتاد. او از جلسات رسمی نه، بلکه از گعده‎هایی گفت که به همراه عزت‎الله ضرغامی با تعدادی از چهره‎های اصلاح‎طلب برگزار کرده و البته برخلاف موارد گذشته امیدوار است که به نتایجی هم برسد.
شعارسال: محمدرضا باهنر رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری گفت «چند جلسه‌ای است که من و آقای ضرغامی گفت‌وگو با برخی اصلاح‌طلبان از جمله محمدرضا عارف را آغاز کرده‌ایم، البته هیچ مأموریتی از طرف اصولگرایان برای حضور در این جلسات نداریم و عارف هم به نمایندگی از اصلاح‌طلبان در این نشست‌ها حضور ندارد. فعلا گعده است و اگر منسجم و مرتب شود یک نفر به عنوان سخنگو، گزارشی را در خصوص آن اعلام خواهد کرد». هرچند این چهره‏ ها به رییس فراکسیون امید و چند عضو دیگر مجمع تشخیص مصلحت نظام ختم میشود اما، به نظر میرسد که در ادامه طیف وسیعتری از اصلاحطلبان را در بر بگیرد.

گفتوگوی ملی برای نخستین بار نیست که از سوی چهره‏ های سیاسی کشور مطرح میشود. پیش از این نیز بارها بر ضرورت آن البته بیشتر از سوی چهره ‏های سیاسی اصلاح‏‌طلب تاکید شده بود اما این موضوع نیز همچون دیگر راهکارهای کاهش تنش و اختلاف راه بجایی نبرد.

محمدرضا عارف اگرچه انتقادات زیادی به سکوت پیشه کردنش در مجلس شورای اسلامی میشود اما یکی از طراحان این موضوع بوده است. سه سال پیش او اعلام کرده بود که «اگر چنین طرحی اجرایی شود اختلافات بزرگان نظام در فضای دوستانه حل می ‏شود». هرچند او که ریاست فراکسیون امید را برعهده داشت بر این قصد بود تا موضوع را بطور جدی در مجلس دنبال کند اما وقتی با استقبالی روبه رو نشد وعدهاش را به فراموشی سپرد. حال با گذشت نزدیک به ۳ سال، فردی از جریان مقابل کلید شروع کار را ‏زد و شاید اینبار چون آغازگر ماجرا مردی از جنس اصولگراست بتوان به نتیجه آن امیدوار بود.

سیاست خارجی یا تلاش برای ائتلاف انتخاباتی

برای یافتن موضوع گفت‌وگوی ملی شاید لازم نباشد چرخ زیادی بین مسائل امروز ایران زد. همه اختلافاتی که راست و چپ قبلی و اصولگرا و اصلاحطلب فعلی طی نزدیک به چهار دهه پس از پیروزی انقلاب با هم پیدا کردند، به موارد چندی میرسد که البته بر سر در برخی از آنان تابلوی گفت‌وگو ممنوع نصب شده است. در این بین شاید دو موضوع بر دیگر مسائل کشور بچربد؛ یکی سیاست خارجی است و دیگری مبحث انتخابات.

سیاست خارجی کشورمان بخصوص در اوایل روی کار آمدن حسن روحانی به عنوان رییس جمهور ایران دعوای اصلی سیاسیون بوده است. چه آن هنگام که تیم مذاکره کننده هستهای با گروه ۱+۵ به توافق رسید و حاصلش برجام شد و چه پس از آن که بر سر هر مسائل ریز و درشت حول محور این توافق، همه دست اندرکاران دستگاه دیپلماسی را زیر تیغ انتقاد میبردند. با این وجود در آن زمان هیچگاه کسی حاضر نشد تا پروژه گفت‌وگوی ملی را به پیش ببرد تا شاید از بار دستگاه دیپلماسی اندکی کم شود.

حال با خروج امریکا از برجام و اقدام متقابل ایران، اختلافات روی دیگر خود را نشان می‏ دهد؛ گروهی که دم از مذاکره می‏زنند در برابر دستهای که به هیچ روی حاضر به چنین کاری نمیشوند. البته از آنجا که موضع نظام در این خصوص مشخص است، بعید است که این موضوع تبدیل به سوژه‏ای برای گفتوگوی ملی شود. در عین حال، بسیاری از سیاسیون هم تاکید دارند که منافع مشترک را باید درنظر گرفت و به هیچ عنوان چراغ سبزی از طرف هیچ گروه و جناحی به دشمن نشان داده نشود. اما از سوی دیگر هنوز مساله ای در حوزه سیاسی خارجی باقی میماند که میتواند موضوع گفتوگوی ملی را تشکیل دهد و آن لوایح چهارگانه مبارزه با تامین منابع مالی تروریسم است که از آن، پیوستن به پالرمو همچنان در دست مجمع تشخیص مصلحت مانده و رفته رفته به مهلت نهایی گروه ویژه اقدام مالی هم نزدیک می‌شویم.

از حوزه سیاست خارجی به حوزه سیاست داخلی میآییم. جایی که تا چند ماه دیگر تب انتخاباتی هر دو جریان سیاسی کشور را دچار خود میکند. آیا حرکت باهنر و ضرغامی به همین منظور انجام گرفته است؟ انتخاباتی که در این چند ساله نشان داده نه اصلاح طلبان بدون حضور اصولگرایان قادر به تکمیل لیست خود شوند و نه اصولگرایان می‏ توانند آرای مردمی را به تنهایی جلب کنند، از دیگر موضوعاتی است که می‏ تواند در صدر فهرست گفتوگوی ملی قرار بگیرد. این سوال که آیا این دو جریان سیاسی باز همچون سنوات گذشته حاضر به ائتلاف خواهند شد، احتمالا پاسخ مثبتی خواهد داشت که آن هم از دل همین جلسات بیرون خواهد آمد.

معضلی بنام تندروها

اما دو جریان سیاسی در حالی یکی متولی گفتوگوی ملی می‌شود و طیف دیگر نیز آن را می‌پذیرد که هیچکدام خالی از نیروهای تندرو نیستند. افرادی از جریان اصلاح ‏طلب و اصولگرا هستند که نه تنها، فقط و فقط با پیش شرط، حاضر به انجام گفتوگو می‌شوند بلکه بعضا دست توهین را پیش گرفته و طرف مقابل خود را مخالف منافع ملی خطاب میکنند. با این روحیاتی که برخی از چهرههای سیاسی هر دو جریان دارند، به نظر میرسد که افرادی همچون باهنر که از بزرگان اصولگرایی محسوب می‌شود فکری برای کسب موافقت آنان کرده یا اینکه ترجیح میدهند آنها را از دایره تصمیمسازی حذف کند. کاری که در گذشته هم در اردوگاه اصولگرایی انجام گرفته و طیف تندروی این جریان زمانی که دید کاری از پیش نمیبرد، با کاندیدای منتخب خود وارد کارزار انتخاباتی شد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری خبرآنلاین ، تاریخ انتشار: 26 اردیبهشت 1398 ، کدخبر: 1259754 ، www.khabaronline.ir

اخبار مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین
پرطرفدارترین