شعار سال: اعتصاب، یکی از تکراریترین واژههای چند سال اخیر فوتبال ایران بوده است، به خصوص که باشگاههای زیادی با مشکل مالی دست و پنجه نرم میکنند.
بازیکنان و مربیان تیم مختلف لیگ برتری پس از آن که با بدقولی مدیران باشگاهها در پرداخت دستمزدها مواجه میشوند، به اعتصاب متوسل میشوند تا بلکه بتوانند بخشی از مطالبات خود را دریافت نمایند. روشی که بعضا جواب هم داده و باعث شده این موضوع جدیتر از قبل در تیمهای مختلف خود را نشان دهد.
در سالهای قبل عادت داشتیم در اواسط یا اواخر فصل مصاحبههای اعتراضی به مشکلات مالی و اعتصاب تیمها را ببینیم، ولی امسال و از همین ابتدای لیگ و حتی پیش از آغاز لیگ چند تیم با مشکلات جدی مالی مواجه هستند و مشخض نیست چگونه میخواهند لیگ را تا پایان ادامه دهند. همین هفته گذشته بود که مصاحبه تهدیدآمیز استراماچونی درباره مشکلات مالی، شیرینی برد پرگل مقابل صنعت نفت را به کام هواداران استقلال تلخ کرد و پس از آن روز شنبه شاهد اعتصاب بازیکنان این تیم در اعتراض به مسائل مالی بودیم. جالب اینکه از هفته گذشته تا به امروز واکنشی از طرف مدیرعامل استقلال ندیده ایم و او ترجیح داده در این باره حرفی نزند. در پرسپولیس هم اوضاع بهتر نیست و گابریل کالدرون، سرمربی آرژانتینی این تیم هم در اعتراض به مشکلات مالی تیمش گفته فقط تا ماه دسامبر برای حل شدن آن صبر میکند و پس از آن در صورت حل نشدن این مشکلات، تصمیم دیگری خواهد گرفت.
استقلال و پرسپولیس تنها تیمهایی نیستند که با مشکل مالی و تهدید به اعتصاب مواجه شده اند، تیم ملی کشورمان هم پیش از بازی حساس با عراق با این مشکل و اعتصاب سرمربی بلژیکی اش دست و پنجه نرم کرد و تقریبا نیمی از تیمهای لیگ برتری ما در شرایط بد مالی به سر میبرند و ممکن است به زودی با اعتصاب بازیکنان و مربیان دیگر تیمها هم مواجه شویم. در این مدت تیم هایی، چون شهرخودرو، نساجی، پارس جنوبی و نفت مسجدسلیمان بیش از بقیه تیمها با مشکل مالی مواجه بوده اند و تیمی مثل نساجی به خاطر بدهی حتی برای استفاده از چند بازیکن جدید خود هم دچار مشکل شده بود و کار به استعفای مهاجری هم رسید که البته فعلا او را به ادامه فعالیت راضی کرده اند. به تازگی هم بازیکنان تیم صنعت نفت آبادان در اعتراض به مشکلات مالی تمرینات تیمشان را تحریم کرده اند. در این میان نمیتوان بازیکنان و مربیان را مقصر بدانیم، چرا که آنها طبق قراردادی که با تیمها بسته اند، حق و حقوق خود را میخواهند و این باشگاهها هستند که وظیفه دارند پرداختی منظم داشته باشند، ولی به دلایل مختلف در این امر ناکام مانده اند. اتفاقی که روی کیفیت فنی تیمها هم تاثیر منفی میگذارد.
تورم اقتصادی و چند برابر شدن دستمزد بازیکنان از یک طرف و عدم توانایی باشگاه در درآمدزایی به خاطر عدم پرداخت درآمد تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی از طرف دیگر باعث شده لیگ برتر ما، لیگی ورشکسته باشد و تیمها در انجام تعهدات خود ناکام بمانند. موضوع عدم پرداخت حق پخش در چند وقت اخیر صدای وزیر ورزش را هم درآورده و او هم از عدم همکاری صدا و سیما در این موضوع گلهمند است.
در این بین از نقش مدیران نباید غافل شویم، کسانی که با علم به مشکلات مالی و ناتوانی خود در عمل به تعهدات، همچنان اصرار به بستن قراردادهای سنگین دارند، قراردادهایی که اغلب به طور کامل اجرایی نمیشوند و در سالهای بعد گریبان مدیران بعدی را میگیرند. عدم ثبات هم در این موضوع به خوبی تاثیرگذار است، مدیران عامل باشگاهها به خوبی میدانند مدت طولانی در تیمهای خود نخواهند ماند و در دوران حضورشان قراردادهایی را امضا میکنند که میدانند عمر مدیریت شان به عمل کردن به آنها نخواهد رسید و به همین دلیل تعهدی به مسائل مالی تیمهای تحت مدیریت خود ندارند.
به نظر میرسد تا زمانی که تیمهای ما در موضوع درآمدزایی منفعل و ضعیف هستند و حقوق واقعی آنها مانند حق پخش تلویزیونی و دیگر مسائل به آنها داده نمیشود، نباید انتظار داشته باشیم پرداختی تیمها منظم شود و همچنان سایه شوم اعتصاب روی سر فوتبال ما خواهد بود.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری خبرآنلاین، تاریخ انتشار: 21 آبان 1398، کدخبر: 1319957 ، www.khabaronline.ir