شعار سال: از حضور مردم افغانستان در ایران سال‌ها می‌گذرد. جوانان افغانستانی که حالا خود را جزئی از مردم ایران می‌دانند، توانسته‌اند در حوزه‌های مختلف ورود کرده و استعداد‌های خود را شکوفا کنند. پس از فرمان رهبر انقلاب درباره تحصیل دانش‌آموزان غیرقانونی افغانستانی، حالا نوبت به این دانش‌آموزان رسیده است که استعداد‌های خود را در عرصه‌های مختلف بروز دهند.

بیش از ۲۰ سال از جنگ‌های داخلی کشور افغانستان و همچنین حمله نیرو‌های آمریکایی به این کشور می‌گذرد. با بر هم خوردن نظم و امنیت در این کشور، مردمان زیادی از گوشه و کنار ایران با هدف زندگی بهتر راهی ایران شدند. ایران هم دارای مرزی گسترده با این کشور است و هم به دلیل داشتن زبانی مشترک کشوری مناسب برای مهاجرت همه اقوام‌های افغانستان بود. آخرین آمار‌ها ازسوی اداره مهاجرت می‌گوید که حالا بیش از سه‌ونیم میلیون نفر افغانستانی در ایران زندگی می‌کنند. جوانان افغانستانی زیادی در ایران هستند که حتی کشور خود را ندیده‌اند. آن‌ها در ایران بزرگ شده‌اند و حالا به نوعی ایران را وطن خود می‌دانند. آن‌ها با کلیشه‌های ذهنی ما فرسنگ‌ها فاصله دارد. جوانان افغانستانی توانسته‌اند به مدد خدماتی که جمهوری اسلامی ایران به آن‌ها ارائه کرده است استعداد‌های خود را شکوفا کرده و در عرصه‌های مختلف موفق عمل کنند و نمونه آن را می‌توان در عرصه فرهنگ و هنر دید که از میان آن‌ها کارگردانان و بازیگران به نامی وارد سینمای ایران شده‌اند یا همان دختر افغانستانی که سال گذشته رتبه یک کنکور کارشناسی ارشد شد، اما کشف استعداد‌های این جوانان به همین‌جا ختم نمی‌شود. آن‌ها آموخته‌اند که چگونه راه خود را انتخاب کنند و در آن موفق باشند. در روز‌های گذشته هشت نفر از دانش‌آموزان افغانستانی در چهاردهمین جشنواره ملی پژوهش‌های دانش‌آموزی تبیان در دو تیم جداگانه مقام اول را کسب کردند. با وجود اینکه این اولین باری نیست جوانان افغانستانی توانسته‌اند موفقیتی کسب کنند، اما هر بار بروز استعداد‌های آن‌ها خطی بطلان روی کلیشه‌های ذهنی قدیمی است. علی جمعه‌حسینی، مصطفی علوی، احمد کاشف‌هاشمی و ابوالفضل کاملی چهار دانش‌آموزی بودند که در رشته نجات تخم‌مرغ در این جشنواره شرکت کرده و پیروز شدند و احمدرضا موحدی، علیرضا مظفری، عباس مظفری و محمدسعید وحیدی نیز چهار نفر دیگر از دانش‌آموزانی هستند که در رشته مدل‌سازی و ساخت ماکت شرکت کرده و موفق به کسب مقام در این مسابقات شدند.

آقای احمدرضا موحدی، دانش‌آموز کلاس سوم راهنمایی که در این مسابقات عضو تیم دانش‌آموزان مدل‌سازی بود در گفتگو با خبرنگار روزنامه صبح‌نو می‌گوید: «ما در ایران مهاجران غیرقانونی محسوب می‌شویم و با برگه حمایت تحصیلی که از سوی اداره اتباع خارجی به ما داده شده است وارد مدارس دولتی شده‌ایم.» احمدرضا ادامه می‌دهد: «با وجود اینکه می‌توانیم در کنار سایر دانش‌آموزان ایرانی درس بخوانیم، اما در برگه‌های حمایتی تحصیلی فقط تا دیپلم به ما اجازه تحصیل می‌دهند و پس از آن نمی‌توانیم وارد دانشگاه شویم. همین موضوع باعث می‌شود تا ما دانش‌آموزان افغانستانی تلاش کنیم تا در همین مدت کوتاه تحصیلی به فکر یادگرفتن یک حرفه باشیم. به همین دلیل اغلب مهاجران جذب رشته‌های کار و دانش و فنی‌حرفه‌ای می‌شوند.» موحدی با بیان اینکه هم‌اکنون در شهر قم رشته الکترونیک را تدریس می‌کنم، می‌گوید: «متاسفانه کسی روی ما سرمایه‌گذاری نمی‌کند و می‌گویند این‌ها مهاجران افغانستانی هستند و معلوم نیست چند سال دیگر در ایران باشند.»

هدف ما کسب تجربه بود!

آقای علیرضا مظفری یکی دیگر از این دانش‌آموزان است که همراه با برادر خود در این مسابقات شرکت کرد. او می‌گوید: «هدف ما از شرکت در این مسابقات کسب تجربه بود و به پیروزی و کسب مقام فکر نمی‌کردیم؛ اما موفقیت در این مسابقات شیرینی تهران آمدن را برایمان دوچندان کرد.» مظفری درباره نحوه و سطح این مسابقات گفت: «ما در این مسابقات از روی یک مدل سه‌بعدی توانستیم یک ماکت بسازیم که در بین سایر تیم‌های شرکت‌کننده بهترین ماکت متعلق به تیم ما بود.» وی افزود: «نگاه تبعیض‌آمیزی در این مسابقه بین ما نبود و همه چیز عادی برگزار شد.»

باید کلیشه‌های قدیمی شکسته شود

خانم مرضیه هزاره، مربی این دانش آموزان می‌گوید: «ما همواره سعی کردیم به این دانش‌آموزان بیاموزیم که بین آن‌ها و دانش‌آموزان ایرانی تفاوتی نیست و آن‌ها هم می‌توانند فارغ از هرگونه تبعیض برای آینده خود تلاش کنند.» هزاره درباره وضعیت فعلی مهاجران افغان می‌گوید: «بسیاری از این بچه‌ها هنوز خاطرات سختی از مهاجرت از کشورشان به ایران و عبور غیرقانونی از مرز ایران را به یاد دارند و برای اینکه به آرامش فعلی دست یابند، تلاش‌های زیادی کرده‌اند.» وی اضافه می‌کند: «هنوز هم بسیاری از بچه‌های افغان به‌خاطر اوضاع بد معیشتی خانواده‌هایشان کار می‌کنند و به نوعی کودک کار هستند در حالی که باید در کنار دیگر هموطنان خود درس بخوانند.» هزاره اشاره می‌کند: «البته این بچه‌ها در شهر قم زندگی می‌کنند و کودک کار نیستند. با این حال ما همواره سعی کرده‌ایم حتی خارج از محیط مدرسه و درس به این دانش‌آموزان مهارت‌های اجتماعی و فکری را یاد بدهیم. آن‌ها باید یاد بگیرند که چطور می‌توانند روی پای خودشان بایستند و برای رسیدن به اهداف و آروزهایشان تلاش کنند.» هزاره می‌گوید: «باید کلیشه اینکه مهاجر افغان فقط می‌تواند یک کارگر باشد را در ذهن این دانش‌آموزان از بین ببریم. همانطور که پیش از این نیز جوانان افغانستانی زیادی توانسته‌اند در ایران به اهداف‌شان برسند و افراد موفق و مفیدی در جامعه باشند.» هزاره با اشاره به این هشت دانش‌آموز افغان می‌گوید: «البته این اولین‌باری نیست که آن‌ها در مسابقات موفق به کسب رتبه شده‌اند. پیش از این نیز یک‌بار دیگر در جشنواره مسابقات دانش‌آموزی نور در رشته انتخابی خود پیروز شدند. با این وجود، این دانش‌آموزان از اینکه تلاش‌ها و استعدادهایشان نادیده گرفته نشده بسیار خوشحال بودند.» وی با اشاره به کسب مقام در جشنواره دانش آموزی تبیان می‌گوید: «این قبیل موفقیت‌ها خیلی در روحیه دانش‌آموزان تاثیرگذار بود چرا که در کنار این مسابقه آن‌ها یک روز خیلی خوب را در این جشنواره پشت سر گذاشتند.»

 

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه صبح نو، تاریخ انتشار: 9 دی 1398، کدخبر: 34432 ، www.sobhe-no.ir