شعار سال:دولت فعلی ایران به ریاست حسن روحانی بدون اینکه بخواهد دردام افتاده و سیاست خارجی موجود راه جلورفتن و حالت طبیعی را از این دولت گرفته است . دولت دوازدهم همانند همه دولتهای برسر کار آمده از سال ۱۳۳۰ به این سواعتیاد شدیدی به درآمدهای به دست آمده از نفت دارد.

این دولت نیز تا همین پارسال از نظر اینکه به ماده مخدر دلخواه دسترسی داشته باشد روزگارش چندان ناخوش نبود. اما حالا و در آستانه تصویب بودجه ۱۳۹۹ معلوم شده است دولت نمی تواند به این مواد تخدیر کننده و شادی آفرین دسترسی داشته باشد وهرروز که می گذرد برابعاد خماری و پریشان احوالی اش افزوده می شود. دولت اکنون در بدترین وضعیت مالی گرفتارشده و نیک می داند دستش به درامد نفتی نخواهد رسید و به همین دلیل بی منطق و بی اعتنا به همه قاعده های تعامل با بخش خصوصی می خواهد این درامد از ست رفته نفت را از طریق مالیت دریافت کند. دولت اکنون به فردا و کمی دورتر نگاه نمی کند وتنها وتنها را می بیند و با این راهبرد نقض غرض نیزمی کند. دولت به ارز نیاز دارد تا بازار ارز را از یورش افزایش قیمت ها صیانت کند پس فشار می آورد که صادرکنندگان به دستور وی عمل کنند .

از سوی دیگر دولت برای افزایش صادرات معافیت مالیاتی وضع می کند و از ناحیه ای دیگر دولت نیاز دارد مالیات بیشتری بگیرد. این نیازها ی متناقض دولت موجب شده است دستورعمل های متناقض از سوی سازمان های وابسته به خود صادرکند. در این وضعیت درهم آمیخته ای از نیازها و شرایط پیچیده است که دولت را به اقدامهای متناقض وادار کرده است و به نظر می رسد سررشته کارها از دست دولت خارج می شود. در چنین آشفته حالی است که دولت و سازمانهای پرشمارش رفتاری جزیره ای را تجربه می کنند و هرکدام می خواهند کلاه خودرا ازوسط معرکه بیرون بکشد . بیراهه پدیدار شده درمسیر سیاستهای مالیاتی و ارزی و سیاستهای تجاری در این روزها درغیاب درآمدهای نفت مدیران دولت را به رفتارهای عجیب واداشته است که یکی از نمونه های ان همین داستان درآمد مالیاتی و فروش ارزبه قیمت و کیفیت ساخته بانک مرکزی است.درچنین شرایطی است که دونالد ترامپ و گروه حاکم برکاخ سفید نقطه ضعف نظام سیاسی ایران را هدف تیر بارهای خود قرار داده و اززاویه های گوناگون به ان شلیک می کند. بیان صریح اینکه باید درآمد ایران از صادرات نفت خام به صفر برسد همانند تهدیدی است که به یک معتاد می شود که ماده مخدر به او قطع می شود.

حالا اگر ایران می خواهد تن سالم داشته باشد باید رنج و درد جانکاه ترک اعتیاد به درامد نفت را بردوش بکشد و البته همراه کردن شهروندان به پیمودن راه رنج کارآسانی نیست. دولت می توانست اگر فضای سیاسی داخلی اجازه دهد فعالیت های دیگررا جایگزین درآمد نفت کند و ارزآوری را به اقتصاد کشور قطع نکند اما متاسفانه راههای دیگر نیز بسته است. به طور مثال ایران می توانست با سنجاق کردن خود به دنیا از راه توسعه گردشگری میلیاردها دلار به دست آورد اما انگار دستهایی درکارند که دولت معتاد را به همراه ایرانیان به جزیره تبعید کنند. . علی ربیعی دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت داوری اش درست است که دیگر قابل انکار و قابل کتمان نیست که برخی جریان‌های داخلی به موازات دیواری که ترامپ برای حصر ایران و برای تبدیل ایران به یک جزیره درحال معماری آن است، ناخودآگاه تلاش می‌کنند همان پروژه دیوارچینی را ادامه دهند و ایران را به جزیره تبعید کنند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری ساعت 24، تاریخ انتشار:12 بهمن ماه 1398، کد خبر:www.saat24.news،480629