پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۷۵۲۹۲
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۱:۴۳
فرمانده فضایی نیروی هوافضای سپاه در خصوص موضوع ارتقای مداری ماهواره‌های ایرانی برای مدار ۳۶ هزار کیلومتری، اظهار کرد: برنامه داریم که با دعای خیر رهبر انقلاب و مردم عزیزمان و کمک دانشمندان‌مان در سپاه پاسداران و وزارت دفاع، ارتفاع مداری را افزایش دهیم و در سال‌های آینده به مدار ۳۶ هزار کیلومتری برسیم. آرزوی دیرین و شاید دست نیافتنی بشر که این روزها تبدیل به یک آرزوی بزرگ اما دست یافتنی برای ایرانی ها هم شده است.

شعار سال:سپاه اعلام کرده که مدار 36 هزار کیلومتری هدف بعدی ارسال ماهواره است، در این گزارش ویژگی ها و کاربردهای این مدار زمین را بررسی کرده ایم.


«هدف گذاری شهید طهرانی مقدم، دست یافتن به ماهواره‌ بر هایی برای رسیدن به مدار ژئو بود» ؛ مدار ژئو همان مدار 36 هزار کیلومتری است که این روزها در رسانه ها زیاد تکرار می شود. آرزوی دیرین و شاید دست نیافتنی بشر که این روزها تبدیل به یک آرزوی بزرگ اما دست یافتنی برای ایرانی ها هم شده است. فرمانده فضایی نیروی هوافضای سپاه در خصوص موضوع ارتقای مداری ماهواره‌های ایرانی برای مدار ۳۶ هزار کیلومتری، اظهار کرد: برنامه داریم که با دعای خیر رهبر انقلاب و مردم عزیزمان و کمک دانشمندان‌مان در سپاه پاسداران و وزارت دفاع، ارتفاع مداری را افزایش دهیم و در سال‌های آینده به مدار ۳۶ هزار کیلومتری برسیم. به گزارش فارس، سردار علی جعفرآبادی تاکید کرد: «قاطعانه اعلام می‌کنم که ۹۰ درصد این عزیزان زیر ۳۰ سال دارند و همه متخصصانی که نقش مستقیم در پروژه دارند بدون استثنا در دانشگاه های داخل کشور تحصیل کرده اند.» سردار سید مجید موسوی جانشین فرمانده نیروی هوافضای سپاه، پیشتر گفته بود که هدف گذاری شهید طهرانی مقدم، دست یافتن به ماهواره‌ برهایی برای رسیدن به مدار ژئو بود که بتواند بالاترین سطح از موشک های حامل ماهواره‌ها را داشته باشد. نخستین بار رهبر انقلاب هفته گذشته از مدار 36 هزار کیلومتری به عنوان هدف ماهواره ای بعدی ایران نام بردند. جایی که ایشان با اشاره به قرار دادن ماهواره نور در مدار نزدیک به زمین (LEO) فرمودند: «آن کسی که امروز این ماهواره‌بر را تولید می کند و این ماهواره (نور) را به فضا می رساند، همین آدم، همین نیّت، همین دست خواهد توانست چند صباح دیگر همین ماهواره را به مدار ۳۶ هزار کیلومتری برساند که مد نظر ماست... این قطعاً خواهد شد.»


مگر زمین چند مدار دارد؟
در واقع ما در فضا با سه لایه روبه رو هستیم؛ مدار پایینی زمین یا «لئو»، مدار میانی یا «مئو» و مدار زمین آهنگ یا «ژئو». البته در برخی تقسیم بندی ها یک مدار بیضوی بالا با نام «هئو» نیز نام برده می شود. لایه «لِئو» لایه کوتاه است و موشک سفیر ما ماهواره امید را در سال 87 در آن مدار قرار داد تا ما وارد باشگاه فضایی شویم. لایه «مئو» لایه میانی جو است که ارتفاع مشخصی دارد و برای ماهواره‌هایی است که تعیین مختصات می‌کنند و عکس برداری هوایی و به نوعی تصویربرداری از سطح زمین و پردازش داده‌های سطح زمین را انجام می‌دهند. این همان مداری است که ماهواره نظامی نور توسط ماهواره بر قاصد در آن قرار گرفت. اما «ژئو» (GEO) بالاترین مدار است که ارتفاع آن از سطح آب های آزاد، تقریبا 36هزار کیلومتر است. در این ارتفاع، ماهواره‌های مخابراتی یا رادیو تلویزیونی قرار می گیرند که به نوعی سطح پوشش بیشتری را ایجاد می‌کنند. ماهواره‌ها از طریق سیگنال‌های رادیویی عمل و از طیف فرکانس رادیویی برای ارائه خدمات استفاده می‌کنند.


اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) نهاد بین‌المللی مسئول تخصیص این فرکانس‌ها و موقعیت مداری برای ماهواره‌هاست. با توجه به محدودیت‌های فرکانسی و محدودیت‌های فنی عملکرد ماهواره‌ها در فضا (به عنوان مثال لزوم حفظ فاصله متناسب با سایر ماهواره‌ها برای جلوگیری از تداخل یا تصادم احتمالی) مدار «ژئو» یک منبع محدود است یعنی در زمان واحد تعداد مشخصی ماهواره می‌تواند در آن قرار بگیرد و فعالیت کند. این محدودیت ذاتی باعث شده است که ایجاد تعادل میان دسترسی منصفانه و برابر به این مدار و بهره‌برداری بهینه، کارآمد و اقتصادی‌ از آن دشوار باشد.


این مدار چه کاربردی خواهد داشت؟
مدار «ژئوسَنکرون» مداری است که برای پیمودن مسیر کامل آن به یک روز نجومی، (در حدود ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴ ثانیه) نیاز است. یکی از مهم‌ترین این مدارها ، مدار زمین‌ثابت است، مداری که به آن کمربند «کلارک» نیز گفته می‌شود. این مدار در ارتفاع ۳۵ هزار و ۷۸۶ کیلومتر بالاتر از سطح‌دریا و دقیقاً بر فراز خط استوای زمین قراردارد. سرعت دورانی لازم برای استقرار یک ماهواره در این مدار، با سرعت چرخش زمین به‌دور خود برابر است. این مدار ویژگی های دیگری نیز دارد:


* برای ردیابی ماهواره احتیاج به سیستم پیچیده‌ای نیست.
* با تعداد کم امکان ایجاد پوشش زیادی را روی زمین دارند و تنها سه ماهواره روی این مدار، برای پوشش سطح زمین (به جز قطب ها) کافی است.
* تعداد زیادی از ایستگاه‌های زمینی می‌توانند تحت پوشش یک ماهواره در این مدار قرار گیرند، به طوری که آنتن هر ماهواره می‌تواند حداکثر ۴۲/۴ درصد سطح کره زمین را بپوشاند.
* مدار زمین‌ثابت منحصربه‌فرد است و از همین رو برای قرار دادن یک ماهواره در آن باید از اتحادیه بین‌المللی مخابرات کسب مجوز کرد، به دلیل ظرفیت محدود این مدار در پذیرش ماهواره و جلوگیری از مشکلات فنی و همچنین سوءاستفاده برخی از کشورها در اشغال بی‌دلیل نقاط مداری، اتحادیه بین‌المللی مخابرات راه دور وظیفه تخصیص این نقاط و نظارت بر عملکرد دولت‌ها در این زمینه را بر عهده دارد.
* وقتی کشوری موفق می‌شود یک نقطه مداری را تصاحب کند ، باید در زمان مشخصی ماهواره مخابراتی خود را در آن نقطه مداری مستقر کند. اگر چنین اتفاقی رخ نداد اتحادیه بین‌المللی مخابرات راه دور مالکیت کشور اول را لغو می کند و نقطه مداری را در اختیار کشور دیگری می‌گذارد و این همان نکته‌ای است که موجب شده‌است ایران نقاط مداری خود را از دست بدهد.
با این که مدار 36 هزارکیلومتری دورترین مدار ماهواره زمین است اما به نظر می‌رسد، رسیدن به این مدار برای جوانان با انگیزه ایران، بسیار نزدیک خواهد بود.
مدار ژئو؛هدف ماهواره ای بعدی ایران

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه خراسان،تاریخ انتشار:22اردیبهشت1399،کد خبر:695796،www.khorasannews.com

اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Poland
۱۲:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۲/۲۴
0
0
بعد از پرتاب موفق ماهواره نور، انشاالله رسیدن به همچین مداری هم در دسترس خواهد بود.نیاز به خودباوری داریم که الحمدالله داریم
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار

0

0

پربازدیدترین
پربحث ترین