شعار سال: رفتارهای سیاسی در کشورهای مختلف ریشه در نگرش و باورهای رایج به امر سیاسی دارد. نوعا در اغلب کشورها و در نگاه متعارف و رایج به سیاست افراد برای موفقیت در رقابت‌های سیاسی به هر دری می‌زنند از مهمانی‌های آنچنانی برای لابی بیشتر تا تقسیم سهم مناصب و پست‌ها و حتی پرداخت‌های نقدی و غیرنقدی. پس از پیروزی در رقابت هم جشن‌های مختلف برگزار می‌شود و سیاستمدار پیروز و هوادارانش به جشن‌های خیابانی و غیرخیابانی روی می‌آورند. اینگونه رفتارها در کشورهای مختلف دیده می‌شود اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا ما هم باید پیرو این فرهنگ سیاسی باشیم؟

در کشور ما انقلابی اسلامی رخ داد که هنوز هم صفت انقلابی به‌عنوان صفتی مثبت یادآور آرمان‌ها و ارزش‌های اوایل انقلاب است. با معیارهای انقلابی، سیاست چه معنایی دارد؟

برای فهم بهتر ماجرا خوب است اندکی در ریشه‌های فرهنگ سیاسی رایج در دنیا تامل کنیم. در این فرهنگ سیاسی، خود قدرت، هدف است و همه کارها برای آن است که افراد به قدرت برسند یا حضور خویش در قدرت را تمدید کنند. در این فرهنگ سیاسی طبیعتا هر کاری برای رسیدن به قدرت مجاز است و افراد برای رسید به هدف از هیچ‌ کاری منع نمی‌شود؛ مگر اینکه قانون مانع برخی کارها شود.

طبیعتا با رسیدن به قدرت بساط جشن و سرور هم آغاز می‌شود و افراد سرخوش از این‌اند که قدرت را در دست گرفته‌اند. در این فهم از سیاست، سیاستمداران زمانی که در قدرت هستند تلاش می‌کنند عملکرد خوبی داشته باشند به‌دلیل اینکه در انتخابات بعدی هم بتوانند از مردم رای بگیرند؛ و خوب کار کردنشان برای رضای خدا نیست.

اما در فرهنگ سیاسی انقلابی ما وضعیت چگونه باید باشد؟ در فرهنگ سیاسی انقلابی قدرت هدف نیست بلکه وسیله‌ای برای خدمت است. خدمت به مردم از آن جهت مهم است که مورد تاکید خداوند و رضای او در آن نهفته است. از سوی دیگر سیاستمدار مسلمان باید بابت هر ثانیه از زمانی که مسئولیت آن را برعهده دارد به خداوند پاسخ دهد.

از این منظر در دست‌گرفتن قدرت مسئولیت بسیار بزرگی است و بر‌عهده گرفتن بار سنگین آن از هر فردی برنمی‌آید. در این فرهنگ سیاسی برای بر‌عهده گرفتن مسئولیت، افراد با یکدیگر مسابقه نمی‌گذارند و باید از افراد خواهش کرد تا مسئولیتی به‌عهده گیرند و اگر کسی توان این مسئولیت را در خود نبیند هیچ‌گاه نمی‌پذیرد چرا که به طور طبیعی انسان‌ها از پذیرفتن زحمت و مسوولیت دوری می‌کنند. بنابراین طبیعی است در چنین شرایطی نه فقط هیچ جایی برای جشن و سرور، لابی ، باج و افطاری دادن وجود ندارد بلکه برعکس سیاستمدار ما همواره اندیشناک مسئولیت و وظایف خود است.

آنچه گفتیم نمایی کلی از فرهنگ سیاسی انقلابی و اسلامی است. این روزها که خبر افطاری‌های مجلل برخی نمایندگان به نمایندگان منتخب مجلس دست‌به‌دست می‌شود باید بیش از گذشته به فکر فرو ‌رویم که فاصله ما با آرمان‌های انقلابی چقدر زیاد شده است. اگر در روزهای اول انقلاب برای یکی از انقلابیون گفته می‌شد که در سال‌های بعد چنین رفتارهایی از سیاستمداران کشور سر می‌‌زند شاید به‌سختی باور می‌کردند اما متاسفانه باید گفت در این سال‌ها قورباغه‌پز شده‌ایم و دیگر هیچ حسی نسبت به این فجایع نداریم در حالی که باید با یادکردن از آن آرمان‌ها به مسئولین فعلی تذکر دهیم و رویگردانی شان از ارزش‌های انقلاب را به خودشان گوشزد کنیم تا مگر عرق شرمی بر جبین‌شان بنشیند.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از جامعه خبری تحلیلی الف، کد خبر: 3990221128، تاریخ انتشار: 22 اردیبهشت 1399، www.alef.ir