حدود دو هفته بعد از عید فطر، شاهد افزایش مرگ و میرهای کرونایی در مناطق عربنشین و سنینشین کشور بودیم. علت این بود که هموطنان اهل تسنن و عربمان، عید فطر را بسیار با شکوه و تقریبا مانند عید نوروز برگزار میکنند و مدام در دید و بازدید هستند. بر اساس این تجربه تلخ میتوان فاجعهای بزرگ را در روزهای بعد از دهه اول محرم پیشبینی کرد.
شعار سال: من شیعه ام؛ عاشق امام حسین (ع) هستم و از وقتی یادم میآید، در مسجد و هیات بزرگ شده ام.
اینها را از باب حدیث نفس ننوشتم، برای این نوشتم که در جامعهای که به راحتی آب خوردن، متهم ات میکنند به لامذهبی و دشمنی با دین و ضدانقلاب بودن و ... لااقل برای این مطلبم انگ نخورم.
درست در اوج گیری دوم کرونا که مدام رکوردهای تازهای از مرگ مردم ثبت میشود، هم رئیس جمهور و هم برخی مداحان معروف، میگویند که محرم امسال، مراسم عزاداری باید برگزار شود!
در این باره چند نکته قابل تامل است:
۱- اگر تجمع انسانی، موجب شیوع کروناست و به همین دلیل مراسم ختم و عروسی و نمازهای جماعت تعطیل شده، است، پس با چه توجیهی میخواهید مراسم پرجمعیتتر عزاداری محرم را برگزار کنید؟
در مسجد محله ما، در روزهای عادی، حدود ۳۰ - ۲۰ نفر نماز جماعت میخواندند و الان ماه هاست که به دلیل کرونا، جماعت کوچک شان تعطیل است. حال چگونه میخواهید در همان مسجد و مساجد و حسینیهها و تکایای دیگر جمعیتی معادل دهها و صدها برابر را پذیرش کنید؟! تازه، نماز جماعتها نیم ساعت طول میکشند و عزاداریها چند ساعت.
این یک بام و دو هوا چیست؟ کسی هست توضیح علمی دهد و تضمین کند که عزاداران حسینی کرونا نخواهند گرفت و چند روز بعد از دنیا نخواهند رفت؟
۲- نمازی که در دین ما، این همه بر وجوبش تاکید و بر جماعتش اصرار شده، مدت هاست که در مساجد اقامه نمیشود. پس چرا این همه بر لزوم برگزاری عزاداری "مستحب" محرم پافشاری میشود؟
ستون دین (نماز) را در مساجد تعطیل کرده اند و حتی حج نیز تعلیق شده است؛ چطور نمیتوانند از مستحب مذهب موقتا بگذرند؟
۳- حفظ جان انسانها واجب و به خطر انداختن جان نیز حرام است و عزاداری آقا امام حسین (ع) مستحب.
امروز، حتی بچههای خردسال هم میدانند که تجمعات انسانی میتواند منجر به بیماری و مرگ شود.
آیا به خطر انداختن جان انسانها برای انجام فعل مستحب، با آموزههای دین اسلام همخوانی دارد؟
۴- حدود دو هفته بعد از عید فطر، شاهد افزایش مرگ و میرهای کرونایی در مناطق عرب نشین و سنی نشین کشور بودیم. علت این بود که هموطنان اهل تسنن و عرب مان، عید فطر را بسیار با شکوه و تقریبا مانند عید نوروز برگزار میکنند و مدام در دید و بازدید هستند.
بر اساس این تجربه تلخ میتوان فاجعهای بزرگ در روزهای بعد از دهه اول محرم را پیش بینی کرد.
کسانی که با علم به این وضعیت، برگزاری مراسم را تجویز میکنند، آیا پاسخگوی مرگ و میرهای ناشی از مراسم هستند؟ هم در دنیا و هم در آخرت؟
۵ - مداحانی که دو پایشان را در یک کفش کرده اند که الا و بلا باید مراسم محرم برگزار شود، آیا حاضرند در مراسمی که مستمعین شان از جان مایه میگذارند، خودشان هم از پاکت هایشان صرف نظر کنند یا مساله چیز دیگری است؟
۶- کووید ۱۹، از اصطلاح "پروتکلهای بهداشتی" نمیترسد، ولی ما با این تعبیر خودمان را فریب میدهیم.
قرن هاست که در این جامعه مراسم محرم برپا میشود و همه ما میدانیم اگر بنا بر عادی نمایی اوضاع باشد و امسال هم مراسم داشته باشیم، امکان رعایت پروتکلها عملا وجود نخواهد داشت.
آیا کسانی که روی کاغذ و در حرف دم از رعایت پروتکلهای بهداشتی در مراسم محرم میزنند، راهکاری عملی و اجرایی هم دارند یا صرفا میخواهند با کلمه بازی، از خود سلب مسوولیت کنند؟
۷- مداح معروفی گفته است هر کسی اختیار جان خود را دارد با علم به این که ممکن است با حضور در ازدحام جمعیت بیمار شود و بمیرد، در مراسم شرکت میکند.
اولا این سخن از بیخ و بن پوچ و واهی و احمقانه است و در تضاد با آیه شریفه وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ (خودتان را به خطر و مهلکه نیندازید/ بقره ۱۹۵).
پس آن مداح معروفی که میگوید من و بقیه عزاداران حسینی اختیار جان مان را داریم، با همین گفته اش ثابت میکند که با بدیهیات دین هم آشنا نیست و اتفاقا مصیبت اینجاست که همین افراد، تریبون دار دین شده اند.
ثانیا به فرض که شما، اختیاردار جان تان باشید، مگر نمیفهمید که در فقره کرونا، فقط خودتان نمیمیرید، بلکه تا قبل از مرگ، افراد دیگری را هم آلوده میکنید وای بسا میکُشید؟
و ثالثا مگر سیستم و کادر درمانی ما، آنقدر وسیع و بی انتهاست که یک عده با ادعای اختیارداری جان شان، برای مجموعه درمانی کشور کار بتراشند و فرسوده شان کنند؟
۸- من سخنگوی امام حسین (ع) نیستم کما این که هیچ کس هم نیست؛ اما اگر از حسینی (ع) که من میشناسم بپرسند تکلیف شیعیان تان در شرایط فعلی چیست؟ آیا در اجتماعات شرکت کنند و جان شان در خطر افتد یا "هر خانه یک هیات" شود و هر کسی در اندرونی اش یاد شهدای کربلا را زنده نگه دارد، فکر میکنم دومی را ترجیح خواهند داد و حفظ جان شیعیان شان را.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت تحلیلی خبری عصرایران ، تاریخ انتشار: 8 مرداد 1399 ، کدخبر: 739904 ، www.asriran.com