فیروزه صابر و سهیل معینی دبیر و عضو شورای راهبردی شبکه کمک در نشست خبری که با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار کردند درباره کمپین نه به تجمعات و همراهی با جامعه پزشکی نکات مختلفی را مطرح کردند. آنها دولت را مسئول اصلی مدیریت بحران کرونا عنوان کردند و تاکید داشتند با همراهی مردم و جسارت لازم در تصمیم گیری میتوان از این بحران عبور کرد. متن صحبتهای فیروزه صابر و فیلم کامل آن را در ادامه خواهید دید.
شعار سال: نشست مطبوعاتی شبکههای ملی و تخصصی سازمانهای غیر دولتی – کارگروه مهار کرونا (شبکه کمک) در پی بیانیه پنجم خود و در راستای کمپین «نه – به – اجتماعات» با مضمون «همراه با صدای جامعه پزشکی کشور» و امضای ۱۵۰ شبکه، تشکل و نهاد مدنی برگزار شد.
در این نشست که با حضور تعدادی از اصحاب رسانه و با رعایت پروتکلهای بهداشتی ستاد مدیریت کرونا برگزار شد فیروزه صابر دبیر شورای راهبردی شبکه کمک و سهیل معینی از اعضای این شورا نکاتی را مطرح کردند.
در ابتدای جلسه فیروزه صابر، دبیر شورای راهبردی شبکه کمک طی سخنانی گفت: شبکه کمک براساس تجربه همکاریهای قبلی و شروع بیماری کوئید-۱۹ و بحران کرونا از اوایل اسفند ماه با استراتژی تقدم پیشگیری بر درمان از طریق شبکههای ملی و تخصصی سازمانهای غیر دولتی که مخفف آن شبکه کمک میشود تشکیل شد.
وی ادامه داد: شبکه کمک سه هدف اصلی آگاهی بخشی به مردم، مطالبه گری از دولت، حمایتگری از اقشار آسیب پذیر هم در بخش معیشت و هم در بخش سلامت را دنبال میکند که اولین اقدام آن ارسال نامهای به رئیس جمهوری بود که درخواست رعایت مدیریت قواعد بحران را داشت که نهایتا ۵ نامه و بیانیه خطاب به ستاد ملی بحران و پیگیریهای مفاد آن از طریق جلسات با مقامات مسئول و ارشد کشور انجام شد که آخرین آن بیانیه پنجم است که ۷ آیتم دارد و در ادامه همراه با صدای سلامت جامعه پزشکی که کمپین «نه - به - اجتماعات» است که قاعدتا باید بیشتر روی این مسئله تمرکز کنیم.
فیروزه صابر همچنین در خصوص چالشها و مشکلات پیش رو این شبکه گفت: به طور واقعی خود بحران که ناشناخته و فراگیر بود ولی مدیریت بحران باید توسط دولت انجام شود. دولت مسئول این موضوع است. هرچه فرهنگ جامعه بتواند خودش را برای مقابله با این بحران سازگار کند، کشور در مدیریت این بحران موفقتر خواهد بود این انطباق بر اساس چند عنصر که مهمترین آن اعتماد و هم سویی و هم صدایی بین دولت و مردم است، ایجاد خواهد شد. اما در جامعه ما این سازگاری رخ نمیدهد در نتیجه وقتی سیر این بحران را میبینم که در ماههای اول که این ویروس ناشناخته بود، نگرانی و دغدغه جدی بود، اما بعد از دو سه ماه که تضاد بین جان و مال ایجاد شد و موضوع درآمد و کسب و کار پیش آمد باعث شد حضور مردم در جامعه بیشتر شود و از اینجا بود که باید مدیریت بحران به صورت جدیتر انجام و قانونمند میشد و از طرف دیگر بحث معیشت جامعه و خصوصا افراد آسیب پذیر پیگیری میشد. علاوه بر این بحث تحصیل و سایر فعالیتهای اجتماعی که نگرانیهایی بخصوص در جامعه جوان ایجاد کرد باید به درستی مدیریت میشد. همه اینها اگر مدیریت نشود با مشکل جدی مواجه میشود کما اینکه با مشکل هم مواجه شدیم و خود مقامات رسمی آماری را میدهند که در مدت اخیر آمار مرگ بر اثر کرونا بالای ۲۰۰ نفر رسیده است؛ عدم مدیریت قاطع باعث شده که این سیر صعودی در نرخ بیماران مبتلا به کرونا مشاهده شود و آمار فوتیها هم بیشتر شود. مضاف بر آن آنچه که الان مطرح است این است که به هرحال منابع ما در جامعه محدود است و تیم پزشکی و پرستاری هم در معرض خطر است و ما باید این جامعه را حفظ کنیم و از آن مهمتر نظر کارشناسانه این جامعه را باید در مدیریت کلان به عنوان حرف اول در نظر بگیریم. به نظر میرسد در مدیریت این بحران که سلامت جامعه را به خطر انداخته است، کارشناس سلامت باید حرف اول را بزند و برخورد سیاسی صورت نگیرد. در حالی که الان این دو با هم برخورد کرده و این نگرانی را ایجاد کرده که تصمیم گیریهای سیاسی به سلامت جامعه لطمه میزند.
دبیر شورای راهبردی شبکه کمک همچنین درباره ۵ نامهای که از طرف شبکه کمک به رئیس جمهوری و ستاد ملی مقابله با کرونا نوشته شده است، گفت: از ابتدا موضوع تشکیل ستاد ملی کرونا را مطرح کردیم و بحث اطلاع رسانی شفاف و یکصدایی مسئولین، فعال شدن رسانه ملی در بحث اطلاع رسانی شفاف، تعطیلی اجتماعات و مدارس و دانشگاهها و موضوع معیشت و موضوع اولویت دهی پیشگیری نسبت به درمان را مطرح کردیم. علاوه بر آن چند جلسه هم با مسئولین مربوطه گذاشتیم ولی هیچوقت جوابی مکتوب در پاسخ به این نامهها و بیانیههای ما داده نشد فقط در بعضی جلسات میگفتند بعضیها را قبول داریم و باید مدیریت شود و بعضی هایش را هم میگفتند امکانش را نداریم. به هر حال با توجه به مسئولیتی که ما به عنوان سازمانهای غیردولتی داریم به دلیل نقش مطالبه گرانه خود باید اطلاع رسانی کنیم و مطالبات را مطرح کنیم و به همین دلیل در نامه پنجم، چند آیتم را مطرح کردیم. بحث نگرانی از معیشت مردم (بحث نان و جان)، نظارت بر پروتکلهای بهداشتی (که معتقدیم در سطح محلی باید مدیریت شود)، ساماندهی کار نیمه حضوری در بخشهای دولتی و خصوصی، ارایه اقلام بهداشتی و کمک هزینههایی که برای اقشار آسیب پذیر، تناقضات جدی در اطلاع رسانی و استفاده از نظرات کارشناسان سیستم سلامت در مدیریت بحران. بعد از بیانیه پنجم بود که مجمع جامعه پزشکی ایران نامهای به رئیس جمهور نوشتند و هشدارهایی دادند و گفتند که شیوع کرونا با این ریتمی که پیش میرود و روزانه ۲۰۰ مرگ ثبت میشود در سه ماه آینده اگر پروتکلها رعایت نشود آمار به روزی ۱۶۰۰ مرگ میرسد؛ و خواستند که اجتماعات ممنوع شود و شبکه کمک در پی آن بیانیه کمپین «نه- به- اجتماعات» را مطرح کرد؛ که همراه با صدای جامعه پزشکی بود و دو محور اصلی را هم مطرح کرد که مسئولیت دولت است و اراده ملت. و در کنار آن نظر کارشناسان را میدیدیم که دکتر مینو محرز مطرح کردند این ویروس جهش یافته است و اساسا میتواند تعداد بیشتری را به بیماری مبتلا کند». و از طرف دیگر تناقضهایی که میدیدیم مثلا «دکتر زالی فرمانده ستاد مدیریت بحران تهران میگوید اجتماعات ده نفر به بالا ممنوع است» و از طرف دیگر «رئیس جمهور میگویند میتوانیم عزاداری را برگزار کنیم و به جای هزار نفر در حسینیهها صد نفر باشند» و این صد با آن ده خیلی تناقض دارد؛ ایشان در چهارم مردادماه باز مطرح کردند که «عزاداری امام حسین در همه جا باید برگزار شود چه در شهر چه در روستا چه درجایی که قرمز است چه در جایی که سفید است» از یک مقامی که مسئولیت ستاد ملی را دارد و مسئولیت سلامت جامعه را دارد نباید این جمله بیان شود. عبارتی که با حرفهای افراد دیگر ستاد تناقض دارد. در نتیجه مردم دچار سرگردانی میشوند و نمیدانند که چه کسی درست میگوید و چه کسی غلط میگوید در نتیجه بی اعتمادی بیشتر و بیشتر میشود.
صابر ادامه داد: میدانیم که جامعه ما جامعهای مذهبی است و سنت محرم و صفر اساسا در خود جامعه مطرح بوده است، اما با این شرایط موجود اصل بر سلامت است و ما این را خوب میدانیم که امام حسین در قلب ملت است، اما قلبی که تپنده باشد وضربان داشته باشد. اگر این موضوع را مدیران مسئول مدیریت بحران نبینند، اوضاع به سمت آماری که بسیار نگران کننده است، می رود و بسیار اسف بار است و مسئولیت جدی دولت را میطلبد و باید پاسخ جدی به این موضوع بدهد.
در این نشست سهیل معینی از اعضای شورای راهبردی شبکه کمک در خصوص فعالیتهای شبکه کمک گفت: فلسفه وجودی شبکه کمک با توجه به فلسفه وجودی کرونا که این حجم از همه گیری پیش بینی نمیشد پاسخی سریع و خودجوش بود از طرف تشکلهای فعال اجتماعی برای مداخله و کمک به مهار بحران کرونا.
وی ادامه داد: با توجه به عمق بحران که ملی و سراسری است پس یک عزم ملی هم میطلبد. در نتیجه تشکیل شبکه کمک تجلی اراده تشکلهای ملی بود و قضاوت در مورد دستاوردهای این شبکه به عهده مردم است و این شبکه سعی کرده به روز و با واقعبینی اما با جهت گیری تقدم منافع مردم فعالیت کند و خط قرمز این شبکه منافع عموم مردم خصوصا قشر فرودست جامعه است.
وی ادامه داد: چالش در مدیریت بحران در همه جای دنیا دیده میشود و خاص کشور ما نیست. همه جای دنیا به دنبال این هستند که چگونه جامعه را مدیریت کنند که با بحران اقتصادی روبرو نشوند، معیشت جامعه تامین شود و چگونه جلوی اپیدمی گرفته شود و ... . این مختص کشور ما هم نیست و در کشورهای مختلف با روشهای مختلفی به آن پاسخ داده شده است. با این تفاوت که ما در کشورمان با یکسری شاخصهای اثرگذار روبرو هستیم که حتی قبل از بجران کرونا هم با آنها روبرو بودیم مثل تحریمها که کاهش رشد اقتصادی و کاهش تولید را به دنبال داشت و به تبع اینها بحرانهایی که در پایین دست اتفاق میافتد مثل افزایش نرخ بیکاری و افزایش اتکای گروه های پایین دست جامعه به دریافت کمکهای معیشتی و اجتماعی دولت مثل یارانهها و کمکهای موردی و ... در نتیجه این چالش در کشور ما هم وجود داشته است که چگونه سلامت عمومی را در کنار حفظ منافع اقتصادی و معیشت عمومی حفظ کنیم اما شیوه پاسخ گویی دولت هاست که باعث میشود خروجی از کشوری به کشوری یا از دوره ای به دوره ای تغییر کند.
معینی ادامه داد: به هرحال تمام فعالین اجتماعی این واقع بینی را دارند که کشور ما شرایط خاصی دارد و تحت فشار تحریمها هستیم و مشکلات متعدد اقتصادی داریم. توقعاتی که میتوانیم از دولت داشته باشیم با درک این واقعیتها است. در این بستر و با درک واقع بینانه این شرایط (فشارهای وارده بر دولت ) با این حال میتوانستیم مدیریت بهتری داشته باشیم و باید مدیریت بهتری از این به بعد اعمال کنیم.
وی گفت: در بحران کرونا دولت دیر وارد عمل شد حداقل در نزد گروهی از مردم اینطور تلقی میشود که دولت زودتر از این باید وارد عمل میشد. حفظ آرامش مردم به معنی عدم اطلاع رسانی و عدم آگاهی (که لازمه امنیت روانی است) نیست. یعنی ما باید جامعه را آگاه و هشیار کنیم و در عین حال تلاش کنیم که امنیت روانی اتفاق بیفتد وقتی مردم همه حس کنند که اطلاعات را می دانند اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی شکل میگیرد. مردم وقتی درگیر ابعاد مشکل شوند خودشان به صحنه می آیند. مثل دوران جنگ که مردم به صحنه آمدند و خیلی چیزها را خودشان مدیریت کردند و اینجا هم می توانست این اتفاق بیافتد اما بسیج عمومی در برابر این بحران دیر اتفاق افتاد و حتی در ادامه نشیب و فراز داشته است. یعنی از بعد از عید نوروز یک دوره کاهش آگاهی رسانی و حساسیت را داشتیم و راحت از پیک قضایا عبور کردیم و سیگنالهایی به مردم دادیم که پیک بحران را رد کردهایم و الان وضعیت روبه آرامش است و این سیگنالها درست نبود.
وی ادامه داد: یعنی تمام متخصصین عرصه سلامت و مقابله با کرونا و کسانی که میدانند این ویروس چگونه عمل میکند و چه اپیدمی دارد و تجارب جهانی پشت آن بود میگفتند نباید این بحران را دست کم بگیریم اما به نظر من در یک مقطعی حساسیت جامعه را پایین آوردیم و جامعه که در دوره اول کرونا فنر روانی آن جمع شده بود و خسته شده بود خیلی زود این فنر رها شد و سفرها را آزاد گذاشتیم که مردم به سفر و گردش بروند و در ادامه استان سفید و استان زرد معرفی شد و به نظر می آمد که خیلی رویکرد درستی نیست. قرار است مردم با کرونا زندگی کنند! نه اینکه بمیرند. این زندگی کردن با کرونا مفهوم دارد و ما باید یاد بگیریم تمام تدابیر امنیتی مان را در برابر اپیدمی رعایت کنیم و این تدابیر را به مردم بگوییم و آنها را سازمان یافته کنیم و در عین حال چرخ اقتصاد هم بچرخد.
ولی متاسفانه وقتی در وضعیت اجرای پروتکل دقیق میشویم میبینیم که یکی از بزرگترین چالش های ما دادن سیگنالهای موازی و متضاد به مردم بوده است. برخی از مسئولین از ضرورت عادی سازی شرایط و کسب و کار و به صحنه زندگی برگشتن، میگفتند و یک عده ای از مسئولین که در صف مقدم سلامت بودند میگفتند که هنوز زود است و باید همچنان تدابیر و پروتکلها را جدی بگیریم .و این سیگنالهای متضاد را در رفتار های مردم هم میبینیم. و هنوز هم این انتظار است که ما پیام واحدی از مسئولین خطاب به مردم و در هدایت مردم بشنویم.
عضو شورای راهبردی شبکه کمک در خصوص تجمعات هم گفت: با توجه به صحبت های متخصصین فن و سلامت که در همه جای دنیا به جامعه بشری پیغام میدهند که ویروس کرونا تا زمان کشف واکسن جهت مصونیت و کشف دارو جهت درمان فقط در صورت قطع زنجیره انتقال قابل قابل کنترل و مهار است وقتی که پیام واحد این است لذا تمام دستورالعملها رو به سوی این میرود که تمام تجمع ها قطع شود. لذا چیزی که احتیاج داریم جسارت در مدیریت است. باید در اتخاذ تصمیم و دادن پیام به جامعه جسور باشیم.
وی ادامه داد: ایام محرم در جامعه ما ریشه دارد و کسی در این تردیدی ندارد اما مسئولان ما باید اصل پیام عاشورا و محرم را از ظواهر آن جدا کنند. و در طول 1400 سال همیشه عزاداری ها بوده و شکل خودش را متناسب با جامعه و رشد جامعه تنظیم کرده و خود به خود مردم جامعه با توجه به نیازها و شرایطشان این رسم و رسومات را تغییر داده اند و اصل پیام را حفظ کرده اند. امسال هم باید شکل عزاداری را به گونهای تنظیم کنیم که سلامت دلسوختگان امام حسین حفظ شود . لذا احتیاج به این داریم که امسال شکل سنتی هیئتها قابل اجرا نباشد. امسال خط قرمزی داریم به اسم سلامت جامعه. در نتیجه میتوانیم عزاداریها را با هوشمندی مدیریت کنیم. و باید به مردم پیام درست بدهیم و افراط و تفریط نداشته باشیم.
معینی در پایان صحبت هایش با بیان اینکه در نهایت باید با مدیریت درست و براساس خرد و جسورانه اطلاع رسانی کنیم و با وحدت رویه و عملکرد درست این بحران را پشت سر بگذاریم، با اشاره به اقدامات این شبکه برای افراد با نیازهای خاص گفت: در زمینه نیازهای گروههای خاص (نابینایان، معلولین، بیماران خاص و سایر گروههای آسیب پذیر ) در آغاز بحران کرونا توجه به این گروهها شکل گرفت و تجارب جهانی را هم رصد کردیم و برنامه ریزی کردیم.
با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت دیدارنیور ، تاریخ انتشار: 22 مرداد 1399 ، کدخبر: ۶۸۲۹۶ ، www.didarnews.ir