شعار سال: متن این نامه به نقل از کانال تلگرامی آقای زیباکلام در پی می‌آید:
هوالحق الکریم
جناب آقای رئیسی، رئیس محترم قوه قضائیه
سلام و رحمت خدا بر شما. مزید توفیقات شما در خدمت به ملت ایران و بویژه مستضعفان این مرزوبوم را از حضرت حق مسئلت دارم.
پنجشنبه ٣٠ مرداد ۹۹، از طریق کانال تلگرامی آقای مهندس کیوان صمیمی، سردبیر ماهنامه ایران فردا، آگاه شدم که حکم محکومیت ایشان در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به سه سال زندان به اتهام شرکت در تجمع غیر قانونیِ روز کارگر مقابل مجلس شورا، در دادگاه تجدیدنظر تایید شده و شعبه ۱ اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب وی را احضار کرده است.
سه اتهام دیگر مهندس صمیمی تبلیغ علیه نظام، توهین به امام و توهین به رهبری بوده که از آن‌ها تبرئه شده است.
جناب آقای رئیسی!
نمیدانم چقدر آقای مهندس صمیمی را می‌شناسید اما، به عوض سخنرانی در موضوع جهش تولید و برجام فجیع و خسارت‌بار و ده‌ها موضوع دیگری که هیچ ربط مستقیمی به دستگاه قضای کشور ندارد، فرصت بدهید به اطلاع شما برسانم که ایشان جزء معدود رجال سیاسی امروز ماست که برغم سال‌ها مبارزه و مجاهده مخفی مسلحانه پیش از انقلاب، بشدت معتقد به فعالیت سیاسی مسالمت‌آمیز غیر خشونت‌آمیز است و برای این خط مشی راهبردی خود دارای تحلیل و تبیین است.
جناب آقای رئیسی!
از فضای عمومی قضاوت‌ها و تحلیل‌های سیاسی دانشگاهیان اساسا اطلاعی دارید؟
آقای رئیسی!
از فضای عمومی آراء و قضاوت‌های سیاسی طبقه رنجبر فوق‌العاده ناراضی و در عسرتِ کارگران اطلاع دارید؟
آقای رئیسی!
چقدر از عمق نارضایتی‌های معیشتی و احساس ناکامی مستمر و منظم طبقه زحمتکش معلمان خبر دارید؟
جناب آقای رئیسی!
آیا می‌دانید که مهندس صمیمی، با وجود سوابق طولانی مجاهدت و حبس در راه استقلال و آزادی و تعالی مام وطن، چه میزان از جانب برخی از فعالان سیاسی رو به تزایدِ جوان، امروزه مورد انتقاد و سرزنش و بعضا اتهام به سازشکاری و دفاع از نظام است که چرا با راهبرد براندازی و کنش سیاسی خشونت‌آمیز به هیچ‌وجه موافق نیست؟
آقای رئیسی!
پس از برداشتن اولین گام انقلاب در بهمن ۵۷، جنابعالی از بیست سالگی لاینقطع در مصادر و مناصب مختلف قضایی قرار داشته‌اید، در حالی که این ظلوم و جهول و کفور، اما عاشق کرامت و رشادت ملت ایران در این چهل و اندی سال سعی کرده‌ام در حد بضاعت مزجات خود گوش و چشمی برای شنیدن و دیدن مشکلات و مصائب و آلام مردم ایران باشم.
آقای رئیسی!
نگویید، اما تعدادی بولتن‌های محرمانه و سرّی و بکلّی سرّی در قوّه و برخی نهاد‌های امنیتی/اطلاعاتی تهیه می‌شود و بنده آن‌ها را به دقت می‌خوانم.
آقای رئیسی!
این بنده برخی از آن بولتن‌ها را که به رؤیت اعلیحضرت می‌رسید تصادفاً در یکی دو ماه بعد از انقلاب دیده‌ام. ایضاً، رفتار سرشار از اطمینان و ایقان وی و چاکرانِ بله‌قربان‌گویش را.
جناب آقای رئیسی!
بنده بر خود فرض می‌دانم که به‌واسطه تجارب مبارزاتی و نیز دانشگاهی قبل و بعد انقلاب و مطالعات درباره جنبش‌های اجتماعی‌ـ‌سیاسی، بدون هیچ ملاحظه و تحفّظی، به شما اعلام کنم که این رویّه قوه قضائیه و سایر قوا و نهاد‌های نظام درباره فعالان عرصه سیاسی، فضای سیاسی را هر چه مهلکانه‌تر کین‌توزانه و براندازانه می‌کند.
آری! امکان دارد بگویید: چه باک! امکانات امنیتی و اطلاعاتی ما نسبت به زمان آن مستبدِ دست‌نشانده بی‌سواد، ده‌ها برابر شده است.
آقای رئیسی!
بخشی از حرف بنده با شما و جمیع مقامات عالی نظام دقیقاً همین است که این راهبرد امنیتی (شامل سرکوب و رعب و وحشت و زندان و انفرادی) بنیاناً خودویرانگر است و نه تنها به ویرانی اخلاقیات و هنجار‌های سیاسی می‌انجامد (و مگر عدم پایبندی کثیری از مقامات نظام به ابتدائیات اخلاق سیاسی را نمی‌بینید؟) که جامعه ایران را همچون تمام جوامع مشابه در قرن بیستم در انحطاط و عقب‌ماندگی و جهالت و ظلمت نگه می‌دارد، نامش را هر چه خواهی، بگذار: جمهوری اسلامی، جمهوری ولایت مطلقه فقیه، جمهوری دموکراتیک…
آقای رئیسی!
[وضعیت]ما امروزه لبریز از فساد نهادینه‌شده در تمام ارکان خود است؛ و جامعه امروز ما لبریز از معضلات و مشکلات و مفاسد تودرتو و ذوابعاد شده است. به استثنای اقلیتی در حال کوچکترشدن از مردم که به‌رغم دیدن گستردگی معضلات و مشکلات و مفاسد، بر این باور هستند که وظیفه شرعی دارند که تا غرق شدن کامل نظام، از آن باید دفاع کنند، اکثریت مردم روند سیاست‌گذاری‌های کلان و راهبردی مدیریتی کشور را ناعادلانه و بل ظالمانه می‌بینند.
آقای رئیسی!
راه حل رفع این معضلات و مشکلات و مفاسدی که مردم هر روزه می‌بینند و یا می‌شنوند و یا در هر حال به لحاظ معیشتی تجربه می‌کنند این نیست که صدا‌های اصلاحی شفقت‌آمیزی، چون مهندس صمیمی را با حبس و انفرادی خفه کنید، بلکه کاملا بعکس!
آقای رئیسی!
با سلسله مداومی از موعظه و تذکر و ارشاد به مسئولان مختلف نظام، و برگزاری غیر علنی دادگاه تنی چند از تبهکاران درجه دو و سه، و قیچی‌کردن ماجرا در همانجا، نمی‌توان دریای مواجی از معضلات و مفاسد را سروسامان داد و مردم را به رضایتمندی رساند تا ملک و مملکت را از آن خود ببینند.
آقای رئیسی!
باید مجموعه مقامات عالی نظام به این درایت برسند که اولا، نارضایتی در میان عموم مردم، خصوصاً طبقات محروم و مستضعف، موج می‌زند؛ و ثانیاً، با راهبرد امنیتی نارضایتی‌ها رفع نمی‌شوند بلکه موقتاً زیر خاکستری گدازان از ارعاب و سرکوب ادامه حیاتی پیچیده‌تر می‌دهند. ثالثاً، نمی‌توان تا بی‌نهایت مردم را با دعوی نظام اسلامی، دولت اسلامی، جامعه اسلامی، و ده‌ها دعوی خالی از حقیقت به غفلت بخوانیم تا رنج و عسرت معیشتی روزمره خود و هم‌زمان چپاول و غارت اموال خود توسط مسئولان و مقامات را نفهمند و نبینند و یا اگر می‌بینند به موعظه‌های بی‌پایان و بی‌ثمر مقامات عالیه دل خوش کنند.
آقای رئیسی! پانزده سال پیش (آذر ۱۳۸۴) در سخنرانی‌ای مقابل قوه قضائیه خطاب به رئیس اسبق آن قوه با تمام وجود و ایمانم توصیه کردم که باید توبه کنید و ذکر توبه هر روزه‌تان باید ”ای دنیا! اف بر دوستی تو! “ باشد.
اینک می‌خواهم به شما توصیه کنم اگر نمی‌خواهید با ”هنگامه بی‌بازگشت“ این نظام مواجه شوید اصلاح ساختاری دستگاه قضا را کاملاً جدی بگیرید و با مردم صادقانه آن بگویید که انجام می‌دهید.
جناب آقای رئیسی! ”و اتقوا یوما ترجعون فیه الی الله، ثم توفی کل نفس ما کسبت و هم لا یظلمون“ (سوره مبارکه بقره: ۲۸۱)

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از انصاف نیوز، تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۹، کدخبر: ۲۵۳۸۳۷، www.ensafnews.com