شعار سال:پسر پنج ساله،به ظاهر سالم و بدون هیچ بیماری زمینه ای،به علت سردرد،گلودرد و تب خفیف به اورژانس بیمارستان ما آورده میشه.ساعت شیش عصر وارد اورژانس میشه و ساعت هفت در حالی که میخواستن پرونده بستری بخش براش تشکیل بدن دچار تشنج شدید بیشتر از سه دقیقه میشه.به این صورت که فکش قفل میشه،دچار بی اختیاری ادرار میشه و از دهنش کف خارج میشه.همزمان کاهش سطح هوشیاری پیدا میکنه و دیازپام براش میزنن.چون فنوباربیتال،فنی توئین و سدیم والپروات موثر نبوده،با دستور رزیدنت ارشد میدازولام برای کنترل تشنج تزریق وریدی میشه و کد ۹۹ اعلام میشه.بیمار اینتوبه میشه.و در نهایت ساعت نه شب به ICU کودکان منتقل میشه.نمونه مایع مغزی نخاعی گرفته میشه و آنالیز اولیه انسفالیت رو نشون میده.اما علتش مشخص نبوده.نمونه دوم به مرکز بهداشت ارسال میشه تا بررسی بشه.نمونه سوم به آزمایشگاه معتبری خارج از بیمارستان فرستاده میشه.تست کووید گرفته میشه و شبانه.

به مرکز بهداشت فرستاده میشه.ساعت ۱۲ شب مریض دچار ایست قلبی میشه و یک نوبت احیا میشه.رییس ICU از خونه میاد تا مریض رو اکو و سونوگرافی کنه.در اکوی قلب میوکاردیت دیده میشه.سونوی شکم سالم بوده.از ساعت ۱ نیمه شب تا ۴ صبح مریض دوبار احیا میشه.درنهایت ساعت ۵ صبح ختم احیا اعلام میشه.

.و طبق معمول جسد رو به پزشکی قانونی میفرستن.جواب نمونه مایع مغزی نخاعی انسفالیت قطعی بوده و تست کووید هم مثبت میشه.پسر پنج ساله با انسفالیت ناشی از کرونا فوت شد...

مورد مشابه نیز ویانا کودک همکاران اصفهانی بود که با همین علایم و انسفالیت ناشی از کرونا اسمانی شد...
 
کاش دیگر به این باور غلط که  کودکان کرونا نمیگیرند را کنار بگذاریم و بیش از پیش با رعایت پروتکل های بهداشتی به فکر جان خود و عزیزانمان باشیم ..

جهت‌افزایش اگاهی هموطنان به اشتراک بگذارید . .

 

پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی