شعار سال: بر اساس مقاله قرائت « خواننده پسا توسعه»  از مجید رهنما ، سه دیدگاه به ذهن متبادر می شود:

۱- پلورالیسم را دیکال: پسا توسعه گرایان معتقدند که مشکل واقعی عصر مدرن در مقیاس  غیر انسانی نهادها و تکنولوژی های معاصر قرار دارد. انسانی ها در حالی در ساختارهای جهانی گرفتار شده اند که این ساختارها فاقد قدرت تمرکز لازم برای اقدام جهانی هستند. اقدامات باید محلی باشند زیرا مردم می توانند در مورد چیزهایی که می شناسند عاقلانه فکر کنند. بنابراین ، پساساختارگرایان از اقدامات ایجاد تمایز محلی را پیشنهاد می کنند و اعتقاد دارند نباید جهانی باشند.

۲- زندگی ساده: زندگی ساده در دو نوع ظاهر شد. نوع اکولوژیکی و نوع روحانی.در بحث اکولوژیکی،خواسته های کشورهای صنعتی از طبیعت( ۲۰ درصد از مردم ، ۸۰ درصد از مواد  خام را مصرف می کنند). می بایست در ظرف نیم قرن بین ۷۰ تا۹۰ درصد کاهش یابد . این امر مستلزم مدیریت منابع کاراتر و انقلاب خودکفایی بود.جامعه هماهنگ با طبیعت همزمان نیازمند توجیه منطقی وسیله ( وحتی مهمتر از آن) تعدیل محطاطانه هدف بود.در بحث روحانی، طلب مادیات نباید به پاکی روح یا زندگی فکری ضربه وارد کرده یا آن را مختل نماید.

۳-ارزیابی مجدد از جوامع غیر سرمایه داری : در این جا ایده اصلی این است که از همه این ها گذشته،  زندگی در دنیای توسعه نیافته پیشین هم چندان بود نبوده است. نه اینترنت، نه اتومبیل،نه از کالاهای مصرفی خبری بوده اما مردم زندگی راحتی داشتند و زمانی زیادی را برای خوش گذرانی و تفریح داشتند...

پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون