شعار سال: سه عنصر ضروری مورد نیاز در رشد هدفمند و قاعده گرای کودکان نوجوانان، شامل آموزش، تربیت و فرهنگ است. مولفه‌هایی که بشکل توامان بر عهده خانواده، جامعه و نظام آموزشی و مدرسه، نهاده شده است.
در جوامع در حال گذار بدلیل درگیری بالای خانواده‌ها با مسائل اقتصادی و حرفه‌ای، متاسفانه توجه چندانی به تربیت، آموزش و فرهنگ نشده و حتی با رویکردی مطالبه گر، پرداختن به این مهم را وظیفه نهاد آموزشی و مدرسه می‌دانند.
نظام آموزشی و مدرسه نیز بدلیل چالش‌های عدیده مبتلابه (خصوصا چالش‌ها و مشکلات معلمان، فقر محتوا و الگو‌های تربیتی و آموزشی و ضعف فناوری‌های آموزشی)، قادر به ایفای درست وظایف نبوده و با نوعی رویکرد تقلیل گرا، کل وظایف را در حوزه آموزش حداقلی، خلاصه می‌کند.
نظام اجتماعی ما نیز بدلیل انواع هنجار‌ها و ارزش‌ها و مقیدات تعریف شده برای دختران، نقش چندانی در تربیت، آموزش و فرهنگ پذیری این گروه، نمی‌تواند ایفا نماید.
بنظر می‌رسد که در چنین تحلیل میدان نیرویی، نقش اصلی به گروه‌های همسال، رسانه‌ها و سلبریتی‌ها، سپرده شده است (خصوصا در ابعاد فرهنگی و تربیتی). سوال اینجاست که دخترکان فاقد الگوی آموزش و تربیت زنانه، چطور می‌خواهند، نقش پذیری مناسب در آینده داشته و متعهد به رعایت و پیشبرد چارچوب‌های ارزشی و فرهنگی باشند؟ چطور می‌توان انتظار داشت که این گروه بتوانند ایفاگر درست نقش‌های شهروندی، مادری، همسری و... در آینده (نگاه بینانسلی) باشند؟
آیا زمان آن نرسیده که با میدان دادن به مدیران، فعالان و الگو‌های پیشرو از زنان، بستر‌های لازم برای افق گیری دختران و توانمند شدن آن‌ها برای آینده فراهم شود؟ آیا زمان آن نرسیده که ریشه‌های مشکل را با تسهیل در دستیابی زنان و مادران به حقوق حقه خود، کم رنگ نمائیم؟ شرکت گسترده زنان برای ایفای نقش موثر در مدیریت شهری و حمایت شهروندان از این گروه، میتواند کمک کار مناسبی در ارتقا وضعیت الگو پذیری دختران و همچنین بسترساز مناسبی برای تسهیل در دستیابی زنان و دختران به حقوق خود در جامعه جدید باشد.

نویسنده: زهرا بختیاری صفا، نامزد ششمین دوره انتخابات شورای شهر تهران

 

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال