شعار سال : ساعاتی پیش، دفتر آیت الله سید محمدصادق روحانی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که روح حضرت آیت الله العظمی سید محمدصادق روحانی غروب روز جمعه ۲۵ آذر ۱۴۰۱ شمسى و در ساعات منتسب به حضرت بقیه الله الأعظم (عج) به اجداد طاهرینش پیوست.

إنا لله وإنا إلیه راجعون

در غروب روز جمعه ۲۵ آذر ۱۴۰۱ شمسى ودر ساعات منتسب به حضرت بقیت الله الأعظم عجل الله فرجه الشریف روح بلند وملکوتى بقیت السلف، مرجع مجاهد، حضرت آیت الله العظمى سید محمد صادق روحانى قدس سره، به اجداد طاهرینش پیوست


دفتر آیت الله العظمى روحانى قدس سره

جمعه، ۲۱ جمادى اولى ۱۴۴۴

آیت الله سید محمدصادق حسینی روحانی (متولد تیرماه ۱۳۰۵ش در قم -۱۴۰۱ش) فرزند سید محمود، از مراجع تقلید شیعه و استاد درس خارج فقه و اصول در قم بوده است. وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۱۵ش به نجف مهاجرت کرد و پس از تحصیل، در سال ۱۳۲۹ش به ایران بازگشت و در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول پرداخت. گفته می‌شود که وی در ۱۴ سالگی به درجه اجتهاد رسیده و زمان اولین دوره تدریس درس خارج فقه و اصول وی، سال ۱۳۳۰ش بوده است.مجموعه ۴۱ جلدی فقه الصادق به عنوان دایرة‌المعارفی از مباحث فقهی شیعه، از آثار اوست. سید ابوالحسن اصفهانی، سید ابوالقاسم خویی و محمدحسین غروی اصفهانی از اساتید او بوده‌اند. روحانی تدریس درس خارج فقه و اصول را در سال ۱۳۳۰ هجری شمسی آغاز کرده‌ است. مرجعیت او پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی رسمی شده و رساله عملیه وی در سال ۱۳۴۰ش منتشر گردید. نظرات سید محمدصادق روحانی در مواردی همچون تقلید از میت، اجازه پدر دختر در ازدواج و قمه‌زنی، با دیدگاه مشهور فقیهان شیعه تفاوت دارد. روحانی در دهه ۱۳۴۰ش، مواضع و بیانیه‌هایی علیه حکومت پهلوی در قضایای مانند: تصویب لایحه کاپیتولاسیون و حمله نظامیان پهلوی به مدرسه فیضیه داشته و قبل از انقلاب به فعالان انقلاب کمک می‌کرد. پدر آیت الله سید صادق روحانی ، از جمله کسانی بوده که برای ورود آیت‌الله ‏حائری به قم تلاش کرده و همچنین با آیت‌الله ‏کاشانی در جریان ملی‌شدن نفت همکاری داشته است . روحانی در سال های بعد ،کاملا از سیاست کناره گیری نموده و به تحقیق و تدریس و تهذیب پرداخت .

لازم به توضیح است که مهندس سید محمد کاظم روحانی فرزند ارشد حضرت آیت الله العظمی روحانی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در یکی از بیمارستان‌های قم درگذشت و مصیبت درگذشت فرزند، فشار زیادی را بر این عالم ربانی وارد کرده بود.

آیت الله سید محمدصادق روحانی، دارای ۲۶ اثر به زبان عربی و ۲۱ اثر به زبان فارسی است. این آثار در موضوعات مختلف از جمله فقه، اصول فقه و اعتقادات نگاشته شده‌اند؛ از جمله مهم‌ترین آثار وی می توان به موارد زیر اشاره داشت:

*** فقه الصادق(کتاب فقه الصادق، ابتدا در دوره ۲۶ جلدی چاپ و در دوره بعد در ۴۱ جلد به چاپ می‌رسد.این کتاب به عنوان کتاب مرجع و دایرة المعارفی در تمام ابواب فقه است)

*** منهاج الفقاهة (منهاج الفقاهة حاشیه‌ای است بر مکاسب شیخ انصاری که به شیوه ای متفاوت تمامی موارد ارائه شده را بحث و بررسی کرده است. این کتاب در ۶ جلد و به زبان عربی نوشته شده است).

*** نظام حکومت در اسلام (روحانی در سال ۱۳۵۵ش این کتاب را نوشته و در آن، بحث دولت اسلامی به ریاست فقها یا به عبارتی تشکیل حکومت اسلامی تحت رهبری ولی فقیه را تشریح کرده است. این کتاب تا دی ماه ۱۳۵۷ش سه بار تجدید چاپ شده است).

*** کتاب نامه‌های تاریخی (این کتاب مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که میان سید محمدصادق روحانی و برخی شخصیت‌ها نگاشته شده و دارای چهار فصل است، فصل اول مجموعه نامه‌های آیت‌الله خویی، فصل دوم، نامه‌های برخی مراجع و علما، فصل سوم، نامه‌های شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی و فصل آخر شامل مجموعه تلگراف‌ها است).

*** زبدة الاصول (زبدة الاصول کتابی به زبان عربی و دوره کامل اصول فقه در ۶ جلد، که به صورت بحث استدلالی ارائه شده است).

*** المسائل المستحدثه (این کتاب، شامل ارائه مسائل جدید و مورد ابتلا با ذکر دلایل و مستندات فقهی، روایی و قرآنی است).

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون