ادامه واکنش ها به اظهارات مصباحی مقدم؛ خودت چند وعده غذا میخوری!؟

شریعتی، عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق در واکنش به اظهارات چند روز گذشته مصباحی مقدم که توصیه کرده بود مردم مانند چینی ها به دو وعده غذا قناعت کنند گفت: روزهایی که مردم چشم‌شان به عمل از طرف مسئولان است، رفتارهایی از روی ندانم‌کاری سر می‌زند که مردم را شعار زده می‌کند. این شعارزدگی‌ها قطعا اثر معکوس و بدتری دارد. کسی می‌تواند مردم را به خوردن دو وعده غذا دعوت کند که خود و اطرافیانش هم آن را رعایت کنند، کسی می‌تواند به مردم بگوید مانند مردم یمن لنگ بپوشید که دست‌کم فرزندانش با کلاس عادی هواپیما سفر کنند نه تجاری، کسی می‌تواند به مردم بگوید در ایران بمانند که فرزندانش در کانادا نباشند.

شعارسال: غلامرضا مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام علت توسعه نیافتگی کشور را عدم قناعت مردم ایران دانست! او در مقایسه‌ای عجیب عنوان کرد: «چین به اندازه موقعیت و شرایط ما نیست. موقعیت انرژی که ما داریم چین ندارد. البته موقعیت جمعیتی که چین دارد را ما نداریم. آن جمعیت قانع است، جمعیتی که به دو عده یا یک وعده غذا در شبانه روز اکتفا می‌کند. این فرهنگ کاملاً متفاوتی است.»

علی شریعتی، عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق در پاسخ به اینکه آیا توسعه‌نیافتگی کشور‌ها وابسته به کاهش وعده غذایی مردم است، گفت: «در روز‌هایی که مردم چشم‌شان به عمل از طرف مسئولان است، رفتار‌هایی از روی ندانم‌کاری سر می‌زند که مردم را شعار زده می‌کند. این شعارزدگی‌ها قطعا اثر معکوس و بدتری دارد. کسی می‌تواند مردم را به خوردن دو وعده غذا دعوت کند که خود و اطرافیانش هم آن را رعایت کنند، کسی می‌تواند به مردم بگوید مانند مردم یمن لنگ بپوشید که دست‌کم فرزندانش با کلاس عادی هواپیما سفر کنند نه تجاری، کسی می‌تواند به مردم بگوید در ایران بمانند که فرزندانش در کانادا نباشند.»

وی افزود: «در قرآن کریم هم آمده است که خداوند از ریاکاران حذر می‌کند. همچون روایت معروف وضو گرفتن امام حسن (ع) و امام حسین (ع) که با عمل صحیح وضو را آموزش دادند، باید عمل کرد وگرنه با شعار دادن و عمل خلاف آن، در حالی که مردم گرفتار و دردمند هستند، نه تنها اثری نمی‌گذارد بلکه نتیجه عکس می‌دهد.»

شریعتی ضمن اشاره به این نکته که چنین اظهاراتی، اثر اتحاد و اجماع مردم را از میان می‌برد، گفت: «فکر می‌کنید، چرا بنزین را داریم از آب معدنی ارزان‌تر می‌دهیم؟ به خاطر عدم وجود اطمینان و اعتماد و ترس از تغییر است که معلول همین شعارزدگی‌ها و حرف‌های بی‌پایه و اساسی است که برخی افراد از کارشناس تلویزیون تا وزیری که می‌گوید "خودت بمال"، مطرح می‌کنند. همین سخنان است که اثر معکوس دارد.»

این فعال اقتصادی در پاسخ به اینکه آیا توسعه‌یافتگی چین به تعداد وعده غذایی مردمش ارتباطی دارد، گفت: «طرفدار چین، در کشور زیاد داریم و من هم کارشناس چین نیستم. به هر حال ما یک سری طرفدار کمونیست و روسیه و یک سری هم طرفدار افراطی چین داریم. اگر می‌خواهند الگوی چین را رعایت کنند حتما باید زیرساخت‌هایش را هم فراهم کنند. من مطالعاتی در زمینه چین ندارم، ولی مقایسه اش قیاس مع الفارق است.»

شریعتی درخصوص راه‌های توسعه کشور، اظهار داشت: «کشوری که خودش غنی است و منابع سرشار دارد، راه توسعه‌اش تعامل با دنیاست. ما نمی‌توانیم در یک جزیره باشیم و توسعه پیدا کنیم. داده ستانده باید صورت گیرد؛ باید خرید و فروش داشته باشیم، بتوانیم نفت‌مان را بفروشیم و از پولش استفاده کنیم، انتقال تکنولوژی و... باید انجام شود.»

وی ادامه داد: «آقایان دقت کنند که اگر چین را مثال می‌زنند، چین با کدام کشور دنیا اختلاف دارد؟ یا باقی کشور‌های همسایه با کدام کشور دیگری مشکل دارند؟ بنابراین اگر ایران را با کشور‌های دیگر مقایسه می‌کنند، این مسائل را هم ببیننند. چرا با دست خود، مشغول یک جنگ ناخواسته‌ای شده‌ایم در حالی که باید با دنیا تعامل و اعتماد سازی کنیم تا بتوانیم از تحریم‌های ظالمانه رهایی پیدا کنیم.»

*شما چند وعده غذا می‌خورید آقای اقتصاددان؟!

با مردم به تکریم سخن بگوئیم. به گواه سخن حضرت روح الله، مردم، ولی نعمت ما هستند. حکومت و همه اجزایش جز تدبیر امور مردم، جز خدمت به خلق خدا، جز تلاش برای تعالی فکری و فرهنگی و اقتصادی مردم، شانی ندارد. این خیلی بد است که ضعف مدیریت و عملکردمان را بخواهیم به حساب مردم بگذاریم. خیلی بدتر است که خود را از مردم بالاتر بدانیم. ما همه وامدار مردم هستیم. بدهکارشان. حق نداریم طلبکارانه حرف بزنیم.

من نمی‌توانم این گفته حضرت آقای مصباحی مقدم را چطور بخوانم که به مردم برنخورد. او که در سایت خود، خویش را با عنوانِ "آیت الله" معرفی کرده است به قاعده باید حواسش به این فرمایش رسول اعظم الهی باشد که، " الخَلقُ عِیالُ اللّه، فأحَبُّ الخَلقِ إلى اللّه مَن نَفعَ عِیالَ اللّه، و أدْخَلَ على أهلِ بَیتٍ سُرورا؛ مردم عائله خدا هستند؛ پس محبوبترین کس نزد خدا، آن است که به عائله او سود رساند و خانواده اى را خوشحال کند. " واقعا نمی‌دانم چطور بخوانم که به خودم برنخورد که گفته است، " مردم ما قانع نیستند. مردم چین به یکی دو وعده غذا در شبانه روز اکتفا می‌کردند تا به توسعه رسیدند. علت اصلی تورم انتظارات تورمی است. "

خب اولین سئوال از جناب ایشان این است که خود تان چند وعده غذا می‌خورید؟ وضعیت ظاهری و سرحال شما، محصول چند وعده غذا در روز است؟ یک پرسش دیگر؛ این کشور‌های عربیِ حاشیه خلیج فارس، چند وعده غذا می‌خورند؟ همان‌ها که بعضی هاشان، میادین نفتی و گازی مشترک با مادراند و در برابر دست بسته ما همه آش و جاش را به اختیار گرفته اند.

به منطق اقتصادیِ "استاد تمامِ دانشگاه امام صادق" باشد که آنان باید همه سال را روزه باشند که توانستند در چند دهه از خاک بر خیزند و داعیه افلاک را داشته باشند. اما رصد حال و روز شان می‌گوید آنان خوب می‌خورند و خوب می‌پوشند فقط اقتصاددانانی مثل جناب ایشان ندارند. کشور هم که الان در بیشتر امور در اختیار شاگران ایشان در دانشگاه امام صادق (ع) است. ثمره آن را هم با همه وجود احساس می‌کنیم.

کاش می‌شد یک دوره این اقتصاد دان‌ها را به کشور‌های عربی بفرستیم و همان آدم‌های بی عرضه و ناتوان آنان را می‌آوردیم تا معلوم شود مشکل کار در نگاه و برنامه مدیران است یا در چند وعده غذا خوردن مردم. واقعا از کسی که می‌خواهد بیشتر اقتصاددان خوانده شود تا چیز دیگر، افاضاتی چنین غیر قابل درک است. شاید می‌خواهند دفاع پیشگیرانه داشته باشند از عملکردِ شاگردان شان و شاید چیز‌های دیگر. مهم نیست. مهم این است که حضرات تا دولت را به دست می‌گیرند عوض توسعه سفره مردم، لقمه هاشان را می‌شمارند و به کاهش وعده‌های غذایی گیرمی دهند. مهم این است که با مردم به زبان تکریم سخن بگوئیم. بپذیریم که آنان ارباب ما هستند وما رعیت شان هستیم. ما "استخدام" می‌شویم تا به مردم "خدمت " کنیم. نه این که با مردم بسان ارباب در برابر رعیت صحبت کنیم. همین!